Beschrijving en kenmerken van Novodvorskaya-kersensoorten, plant- en verzorgingsfuncties
De Novodvorskaya-kersensoort is resistent tegen ziekten en geeft al 3 jaar een overvloedige nakomelingen van rijpe bessen en is pretentieloos, populair bij tuinders. De kleine en goed gescheiden pitten dienen als extra bonus bij zoete, rijke, dikke, donkere sapkersen die half juli rijpen.
Beschrijving van de variëteit
Novodvorskaya behoort tot de categorie van zelfbestuivende soorten, maar de beste resultaten worden verkregen wanneer de eierstokken worden bevrucht met kersen. Gekweekt als een hybride tijdens het enten op een wilde plant. Bij het beschrijven van een ras noemen ze meestal de winterhardheid en resistentie tegen schimmelpathogenen (coccomycose, moniliose). Bloei - in de gemiddelde periode vindt vruchtvorming plaats 3 jaar na het planten in de grond.
Kenmerken van de boom en fruit
Kersenboom met een goedgevormde ronde kroon, een matig dicht netwerk van scheuten en een gemiddelde hoogte. De bessen zijn groot (tot 5 gram), enigszins afgeplat, ellipsvormig, verzadigd donker, met een overgang naar zwart en rood, schaduw. De pitjes in de kersen zijn klein en goed gescheiden.
Het hart is sappig, niet brokkelig, bijna dezelfde kleur als de korst, met een aangename zuurzoete afdronk.
De vruchten worden rauw gegeten, ze zijn geschikt voor compotes en conserven, conservering. Het sap is donker, dik.
Regels voor planten en verzorgen
Bij het planten van zaailingen wordt een standaardschema gebruikt - 5x3 meter, het zorgt voor de normale ontwikkeling van naburige planten, ze ontvangen voldoende licht en voedingsstoffen. Cherry houdt niet van:
- zware, slecht doorlatende bodems;
- moerassige bodems.
Het kan geen kwaad als andere planten in de buurt groeien, maar niet te dichtbij, bijvoorbeeld kersen: ze zullen de opbrengst van Novodvorskaya verhogen. Meststoffen worden regelmatig toegepast, naarmate de boom groeit, is vooral de aanwezigheid van kalium en fosfor belangrijk. Elke complexe samenstelling of organisch materiaal (compost, humus) is geschikt.
Om schimmelziekten te voorkomen, worden ze behandeld met chemicaliën, mechanisch beschadigde bladeren en takken verwijderd en ze ver van de plant vernietigd. Eventueel ongedierte, dat zich vaak ophoopt in de wortelzone, wordt geëlimineerd door grondig los te maken. Speciale bescherming tegen koud weer is niet nodig: de praktijk leert dat het ras voldoende winterhard is.
