Beschrijving en kenmerken van Viking-druiven, voor- en nadelen
Viking is een zwarte tafeldruif, een van de vroegst rijpende druiven in zijn categorie. Heeft een specifieke smaak, niet iedereen vindt het lekker. Geschikt voor teelt in de meeste regio's van Rusland, maar geeft niet overal een stabiele oogst. De variëteit onderscheidt zich door een snelle groei aan het begin van het groeiseizoen, dus de struiken moeten lang worden gesnoeid. Viking is een middelgrote druivensoort.
Fokgeschiedenis
De Viking is gefokt door de Oekraïense fokker Vitaly Zagorulko. Deze wijnboer heeft vele rassen gecreëerd met unieke smaakkenmerken. Ze zijn allemaal geschikt om te groeien in Oekraïne en Rusland, maar vooral in de zuidelijke en zuidwestelijke regio's.
De Viking-variëteit is ontstaan als gevolg van de kruising van Kodryanka en Red Delight (SOZ-1, Zosia). Beide soorten hebben een vroege rijpingstijd, verschillen in grote bessen en trossen. Viking heeft de "wortels" van Amur-druiven, aangezien de Zosia-hybride werd gekweekt uit Europese en Amoer-variëteiten.
De druiven zijn niet getest in Rusland, maar desondanks worden ze al enkele jaren actief geteeld in het land.
Volgens Zagorulko zelf is Viking ideaal voor streken met een klimaat dichtbij Zaporozhye (met droge zomers, matig koele, milde winters).
Belangrijkste kenmerken
De druiven rijpen in 100-110 dagen (gemiddeld), de oogst kan aan het einde van de zomer worden geoogst. Het suikergehalte van de bessen is gemiddeld (15-17%), evenals de zuurgraad. Lage opbrengst, optimale belasting van de struik - 22-26 scheuten. Struiken worden vaak onderbenut.
De bessen zijn compact en sappig. De schil wordt niet gevoeld bij het eten, maar beschermt tegelijkertijd de vrucht tegen vliegende insecten. Viking is voornamelijk bedoeld voor verse consumptie, maar wordt zelden gebruikt om gemengde wijnen te maken. De variëteit heeft een karakteristiek bessenaroma en een ongebruikelijke smaak, die tonen van kersen, pruimen en pruimen combineert. Fruit accumuleert snel suiker bij warm of zelfs warm weer.
Beschrijving van het uiterlijk:
- conische clusters, in gewicht boven het gemiddelde - van 600 gram tot 1 kilogram;
- de bessen zijn groot, wegen 8 tot 14 gram, groter dan een munt van vijf roebel, donkerblauw van formaat;
- biseksuele bloeiwijzen (dit bevordert een snelle bestuiving);
- bladeren zijn vijflobbig;
- scheuten zijn krachtig, groeien snel tot 2-3 meter.
Kou verdraagt slecht, begint af te sterven bij temperaturen van -21 ° C en lager. Aanhoudende vorst overleven niet zonder goede beschutting.
Voors en tegens van de variëteit
Het ras verdraagt perfect transport, de bessen behouden hun presentatie tot eind september.Op de struiken barsten de vruchten niet, maar drogen ze uit tot de staat van rozijnen. Ondanks dit alles is de soort niet commercieel, omdat hij niet voldoende productiviteit heeft. De belangrijkste voordelen van het ras zijn de interessante smaak, snelle rijping en groot formaat.
De belangrijkste nadelen van het uitzicht:
- instabiliteit bij extreme temperaturen;
- lage weerstand tegen de meeste ziekten;
- grilligheid, waardoor niet iedereen erin slaagt druiven te laten groeien.
Bij verhoogde hitte neemt de opbrengst van de struiken af. De bessen worden klein en de smaak verandert. Dergelijke veranderingen treden meestal op na 3 jaar cultivatie.
Hoe correct te planten?
De hybride wortelt goed in chernozemgrond, het is het beste om hem in het zuidwestelijke of zuidelijke deel van de tuin te planten. Er mag geen harde wind en hoog grondwater in het landingsgebied zijn. Als het land drassig is, wordt er drainage uitgevoerd of wordt een andere plaats voor druiven gekozen.
De onvruchtbare grond is voor het planten verzadigd met sporenelementen. Er worden speciale mengsels gebruikt (Novofert), houtas, humus, bereid sinds de herfst. Het is optimaal om stekken te planten van midden tot laat in de lente, overdag, bij temperaturen van +14 tot +22 ° C.
Voordat u gaat planten, moet u de integriteit van het wortelsysteem van elke zaailing controleren. Het is wenselijk dat het 3-4 wortels heeft van 10-15 centimeter lang en 2-3 millimeter dik. De plant moet stevig zijn, niet broos. Na het controleren van de zaailing, worden gaten gegraven met een cilindrische vorm met een diepte van 60-80 centimeter. Een voorwaarde is om een afstand van 2,5-3,5 meter tussen de struiken aan te houden.
Voor het planten kan humus of andere mest in het gat worden geplaatst (laag - 25 centimeter).
Er vormt zich een hoop vruchtbare grond op het oppervlak, de wortels van de zaailing worden rechtgetrokken. De plant wordt schuin in het gat geplaatst, onmiddellijk gefixeerd met een steun en bewaterd met warm water (2-2,5 emmers per gat). De grond wordt losgemaakt.
Groeien en verzorgen
De belangrijkste voorwaarde is om de grond niet te nat te maken. Regelmatig water geven heeft 3 gevolgen:
- de ontwikkeling van schimmelziekten;
- kraken van fruit;
- smaakverandering, afname van het suikergehalte.
Daarom is het ras niet geschikt om te kweken in streken met veel zomerregens. Gemiddeld wordt het 6-7 keer bewaterd vanaf het planten tot het einde van de oogst. Struiken worden niet gehydrateerd tijdens de bloei en het rijpen van bessen. De druiven worden halverwege of aan het einde van de herfst gesnoeid, waardoor er 3 tot 10 vruchtdragende scheuten overblijven. De eerste 3 jaar is het beter om het minimum aantal scheuten te laten. Voor de winter moet de plant worden afgedekt, er wordt een beschermende laag zaagsel of turf rond de wortels gelegd.
Ziekteresistentie
Door de vroege rijping is het ras resistent tegen meeldauw. Het is niet resistent tegen andere schimmelziekten. Het is raadzaam om de plant aan het begin van het groeiseizoen en daarna voor en na de bloei met fungiciden te behandelen.
U kunt Bordes-vloeistof of andere medicijnen gebruiken, zoals Strobi en Ardent. Door zijn dichte schil is de plant resistent tegen vliegende insecten.
