Beschrijving van de variëteit en kenmerken van de druiven Origineel, teelt en opbrengst
Originele druiven onderscheiden zich door hoge productiviteit en niet-grilligheid. Het kan worden gekweekt in de klimatologische omstandigheden van Centraal-Rusland. De druiven hebben een zoete, aangename smaak, zonder een specifieke nasmaak. Dit ras behoort tot de tafelvariëteit, dat wil zeggen dat het oorspronkelijk bedoeld was voor verse consumptie. Desondanks maken wijnboeren met succes zelfgemaakte wijn van de Original.
Beschrijving en kenmerken van het ras
Originele druiven hebben verschillende variëteiten. Ze hebben minimale verschillen in technische kenmerken. Ervaren telers houden bij het planten en verzorgen rekening met de eigenaardigheden van elke soort.
De variëteit behoort tot medium laat, rijpt gemiddeld in 130-145 dagen, afhankelijk van de ondersoort. De zuurgraad van de bessen is matig, het suikergehalte bereikt 22% onder gunstige groeiomstandigheden.
Een volledige beschrijving van elke individuele ondersoort is niet vereist. Het belangrijkste verschil tussen de variëteiten van de Original is de schaduw van rijpe bessen. Het kan roze, zwart of wit zijn. Roze druiven krijgen onder intense blootstelling aan zonlicht een paarse kleur, wit wordt groenachtig en zwart wordt roodachtig.
Diverse selectie
De variëteit werd meer dan 40 jaar geleden gekweekt in het V.E. Tairov Institute of Viticulture and Winemaking. Deze instelling is gevestigd in Odessa. Om het te maken, werden twee variëteiten gebruikt, een daarvan is Damascus-roos (Turkije) en de tweede is Datie de Saint-Valier (Frankrijk). Beide soorten hebben goede technische eigenschappen en een uitstekende smaak.
Pas in 2002 is het ras Original in het Rijksregister opgenomen. Tegen die tijd hebben de druiven alle rassenproeven doorstaan.
Opbrengst
Het origineel behoort tot hoogproductieve variëteiten, vanwege het grote aantal vruchtdragende scheuten op elke struik. Als druiven op industriële schaal worden verbouwd, levert een hectare 80 tot 120 cent van de oogst op. Van één struik kun je gemiddeld 80 kilogram verzamelen.
Beschrijving van bessen
De bessen zijn groot, wegen 7 tot 12 gram en meten 3x2 centimeter. Ze hebben een langwerpige tepelvorm, taps toelopend naar de punt. Het vruchtvlees is sappig, onder ongunstige groeiomstandigheden - waterig. Elke bes heeft 2-3 kleine zaadjes. De schil is dun, wanneer verse druiven worden geconsumeerd, wordt deze niet gevoeld. De kleur van rijpe vruchten is afhankelijk van de variëteit.
Beschrijving van de struik
De struik is krachtig en lang en bereikt een lengte van 2,5-3,5 meter. Krachtig, snel ontwikkelend.De optimale belasting per struik is van 30 naar 45 ogen in de eerste teeltjaren met een verdere toename naar 60 ogen. De bloemen zijn biseksueel, de bladeren zijn vijflobbig, ontleed. De struik ziet er decoratief uit.
Beschrijving van trossen
De clusters zijn groot, kegelvormig en bereiken een lengte van 30-40 centimeter. De druiven liggen losjes, losjes op elkaar. Elke bos weegt 500 gram tot 2 kilogram. Het laagste gewicht wordt waargenomen in de zwarte ondersoort van het origineel.
Weerstand tegen externe factoren
Het ras is gefokt in Odessa en aangepast aan de omstandigheden in deze regio. Het origineel is een lichte en warmteminnende druif die geen aanhoudende en sterke vorst verdraagt. Sterft bij temperaturen van -21 ° C en lager. Het ras overleeft neerslag goed, maar verandert onder ongunstige omstandigheden van eigenschappen.
Voor- en nadelen van de variëteit
De druif heeft veel stiefkinderen, niet-rijpende oogst en is niet goed bestand tegen transport. Rijpe bessen brokkelen soms af. Wateroverlast van de grond, als gevolg van zware regenval of overmatig water geven, leidt tot erwt druiven en een afname van de smaak.
Voordelen van het origineel:
- hoge productiviteit;
- pretentieloze zorg;
- aantrekkelijke presentatie van de trossen;
- lange bewaring van het gewas in zijn oorspronkelijke vorm (het kan worden bewaard tot het midden of einde van de winter, afhankelijk van het tijdstip van planten).
Ook verschillen de kenmerken van de druiven, afhankelijk van de ondersoort. White Original is zuurder dan andere, zwart heeft de minste weerstand tegen vliegende insecten (vooral tegen wespen), roze daarentegen wordt zelden aangevallen door ongedierte. De laatste wordt beschouwd als de leider in smaak onder alle Originals.
Groeiende functies
De optimale plek voor het planten van de Original: lijwaarts, zonnig deel van de tuin of wijngaard. Het is wenselijk dat de grond matig vochtig en voedzaam is.
Hoog grondwater en gebrek aan sporenelementen in de bodem leiden tot een slechte oogst.
Indien nodig wordt tijdens het planten drainage en bemesting van de grond uitgevoerd. Als topdressing worden gebruikt: houtas, turf, humus of speciale mengsels (bijvoorbeeld Baikal EM-1). De druiven kunnen het beste in de lente of herfst worden geplant.
Voor zaailingen worden diepe gaten gegraven met een lengte en breedte van 80 tot 100 centimeter. Planten worden op een afstand van 2-6 meter van elkaar geplant. Hoe meer hoe beter, aangezien de druiven snel en krachtig groeien. Nadat de zaailing in het gat is geplaatst, wordt de bovenste laag van de aarde mulch en bewaterd.
Druivenverzorging
Het origineel heeft niet veel onderhoud nodig. De druiven moeten in het eerste jaar, aan het einde van de eerste zomermaand, worden gesnoeid. Bij elke vruchtbare scheut worden minstens 10 ogen verwijderd. Dit wordt gedaan om het energieverbruik te minimaliseren en de kwaliteit van de gewassen te verbeteren.
Actief water geven wordt uitgevoerd tijdens de bloeiperiode van de struik en het verschijnen van de eerste vruchten erop. Gemiddeld krijgt de plant één keer per week water. Een struik neemt een emmer water. Voor het besproeien worden 3-4 gaten bij de wortels gegraven. Dezelfde hoeveelheid water wordt in elk ervan gegoten.
De plant wordt gevoederd, vooral als de grond zelf onvruchtbaar of zwaar is. Voor deze doeleinden worden minerale mengsels en organische meststoffen (humus, compost) gebruikt. Bij het begin van koud weer moeten de druiven worden bedekt en wordt een beschermende laag bestaande uit kreupelhout en hooi rond de wortels gelegd.
Reproductiemethoden
De beste manier om deze druivensoort te vermeerderen, is door de stengel op een vaste plant te enten. De tweede optie is om een zaailing te planten die is gegroeid uit een snede in het wortelsysteem van de plant. De derde manier is om de struik af te takken met het grootste aantal scheuten.
Ziekten en plagen
Het origineel onderscheidt zich door goede weerstand tegen meeldauw en oidium, medium - tot phylloxera (wortelstelselziekte) en grijsrot. Wijnstokstruiken trekken vliegende insecten en bladluizen aan.
Enten, matig water geven en het gebruik van alleen minerale meststoffen helpen de plant te beschermen tegen phylloxera. Het wordt ook aanbevolen om alle bladeren die halverwege de herfst zijn gevallen te verbranden en een behandeling met fungiciden uit te voeren. U kunt tools gebruiken zoals Topaz, Shavit. Kopersulfaat heeft goede beschermende en bemestende eigenschappen.
