Beschrijving en kenmerken van de Galahad-druivensoort, voor- en nadelen
Druiven worden al sinds de oudheid geteeld. Lekker en gezond in verse, gedroogde, ingeblikte vorm. Het staat op de eerste plaats bij de wijnbereiding. De beste variëteit van moderne selectie - Galahad - een hybride van drie druivensoorten. Ondanks zijn jeugd is de hybride populair bij wijnboeren. Groeit goed in verschillende klimaten. Pretentieloos voor groeiomstandigheden, resistent tegen ziekten en plagen.
Fokgeschiedenis en broedgebied
Veel druivensoorten worden door selectie veredeld om de kwaliteit van het product te verbeteren. Dankzij het onderzoek van veredelaars en hun activiteiten komen er steeds meer verbeterde hybriden in opkomst.
Deze omvatten Galahad, gefokt door Russische fokkers van de VNIIViV genoemd naar Ya. Potapenko. De beste variëteit aan Russische selectie van de afgelopen jaren. Om een pretentieloze plant te krijgen, werd de Talisman-variëteit bestoven met het stuifmeel van de Vostorg-muskaatdruif.
Beschrijving van de variëteit
Galahad-druiven zijn populair in Zuid- en Midden-Rusland. Een veelbelovende variëteit voor koude klimaten.
Hoge struik. In de zomer groeit een krachtige scheut uit een kleine zaailing. Een jaar na het planten wordt een hoge opbrengst geoogst. Normalisatie is vereist om de belasting van de wijnstok te normaliseren.
Bestuiving is onafhankelijk, vanwege de aanwezigheid van biseksuele bloemen. Een hoge luchtvochtigheid heeft geen invloed op de bestuiving.
In de beschrijving van het ras moet worden opgemerkt dat de bessen bestand zijn tegen beschadiging door wespen en andere insecten.
Het ras is bedoeld om vers te eten, sap te maken, heerlijke lichte of dessertwijn te maken.
Kenmerken van de variëteit
Galahad is een moderne tafeldruivensoort met een vroege rijpingsperiode.
Fruit
De vorm van de vrucht lijkt op een langwerpig ovaal, de kleur is amber. Het besgewicht bereikt tien gram.
Smaakkwaliteiten
De vruchten zijn matig zoet met een lichte zuurgraad. Het vruchtvlees is vlezig, knapperig. Verschilt in heerlijke smaak en rijk aroma.
Opbrengst
De opbrengst is hoog. De trossen zijn groot, van gemiddelde dichtheid. Het gewicht van één borstel is 600 gram, bij de juiste zorg weegt hij meer dan een kilo.
Kenmerken:
Kenmerken van de variëteit:
- Wespen zijn niet schadelijk voor de bes, het sterke aroma jaagt ze weg.
- Het verdraagt vorst goed - tot min twintig.
- Houdt een goede presentatie tijdens transport.
Groeiende functies
Kenmerkend is de teelt op vlak terrein, in tegenstelling tot andere rassen die de voorkeur geven aan hellingen.
Een landingsplaats kiezen
Druiven houden van veel licht en verdragen geen koude windstoten. Daarom is het beter om een struik uit de buurt van bomen te planten, niet in een schaduwrijk deel van de site, op een plaats die beschermd is tegen de wind.
Een stek kiezen
Let bij het kiezen van een stek op de kleur. Het moet lichtbruin zijn. Een gezonde zaailing mag geen vlekken, beschadiging van de schors, breuk, tekenen van verwelking vertonen.
Planten in het voorjaar
Twee weken voordat u de stek plant, moet u een gat graven van minimaal een halve meter breed en diep. Vervolgens worden organische en minerale meststoffen aangebracht. Voeg een laag aarde gemengd met kunstmest toe.
Laat de stengel een dag in water weken voordat u gaat planten. Maak in het voorbereide gat een kleine knol, plaats er een zaailing op, verdeel de wortels voorzichtig. Bestrooi met de eerste laag aarde, stamp de volgende lagen zwarte aarde aan. Waterput.
Zorg
Om in de herfst een grote oogst te oogsten, moet u fatsoenlijke wijngaardzorg bieden:
- In de eerste twee tot drie jaar na het planten van druiven, moet je een struik vormen, regelmatig stiefkinderen verwijderen.
- Om schade aan de wijnstok in het eerste oogstjaar te voorkomen, wordt een deel van de eierstok verwijderd.
- De wijngaard wordt eens per decennium bewaterd, in hete zomer wordt de bewatering tot twee keer verhoogd. Giet drie emmers water onder elke struik.
- Spray met antischimmelpreparaten.
- Bewaak de reinheid van de grond onder de struik.
Ziekten en plagen
Een gevaarlijke ziekte van de Galahad-druiven is oidium. Deze schimmel infecteert struiken vroeg in de groei. Sommige bladeren zijn bedekt met grijsachtig stof, de groei vertraagt, er treedt vervorming op. In de vroege zomer verschijnt bloei op de bloeiwijzen en druiventrossen, dit leidt tot het drogen van de bessen.
Als de bos bedekt is met grijsachtig wit stof, kan zo'n bes niet worden verwerkt. Vervolgens krijgt het vervaardigde product een beschimmelde smaak.
Infectie met meeldauwschimmel kan in zeldzame gevallen ook voorkomen - grijze schimmel.
Om struiken tegen ziekten te beschermen, is het voldoende om driemaal per seizoen preventief met Bordeaux-vloeistof te sproeien.
De belangrijkste plaag van de Galahad-variëteit zijn vogels. Ze worden aangetrokken door het aromatische zoete sap. De vogels pikken alleen hele vruchten. Nadat ze een keer een bes hebben gepikt, keren ze er niet een tweede keer naar terug, maar gaan ze verder met de volgende.
De enige manier om het gewas te redden, is door netzakken te gebruiken. Ze moeten op elke druiventros worden gedragen.
Een andere plaag is de druivenbladluis, die de bladeren en het wortelsysteem aantast. Het is moeilijk om infecties te bestrijden, dus het is beter om preventief werk uit te voeren. In het vroege voorjaar en na de oogst worden de wijnstok en de grond behandeld met een 7% carbamide-oplossing.
