Wat voor soort houtsnipvogel is en hoe het eruit ziet, leefgebied en wat ze eten
Je kunt een houtsnip alleen ontmoeten in een afgelegen deel van het bos, dus de meeste mensen kennen een vogel van de watersnipfamilie uit de jachtverhalen van literaire klassiekers. In Rusland wordt de vogel de berg- of bosstrandloper genoemd. Pittoresk verenkleed en smakelijk vlees maken de houtsnip tot een geliefd jachtobject. Alleen een doorgewinterde jager kan een voorzichtige, behendige vogel krijgen die kan oplossen in het bos en kan versmelten met de omgeving.
Oorsprong van uiterlijk en uiterlijk
De vogel behoort tot de watersnipfamilie, die deel uitmaakt van de charadriiformes. De naam heeft Duitse wortels - "Waldschnepfe" ("bossnip"). In termen van externe parameters van het lichaam lijkt de vogel op de duif. Een kenmerkend verschil is een lange smalle snavel en bonte verenkleed in de kleuren bruin, roodbruin.
Uiterlijk kenmerken:
- dicht, gedrongen lichaam met een korte nek;
- gevederde dijen;
- gewicht - 200-450 gram;
- lengte - 32-38 centimeter, spanwijdte - 55-65 centimeter;
- een gelijkmatige, rechte snavel in de vorm van een cilinder bereikt 7-9 centimeter.
Het verenkleed is een betuttelende soort, verbergt de vogel op betrouwbare wijze voor nieuwsgierige blikken. De bruinbruine kleur van de veer wordt aangevuld met grijze, zwarte en rode vlekken op het bovenste deel van het lichaam. Hierdoor valt de houtsnip niet op tegen de achtergrond van het loof en gras van vorig jaar, hij wordt gecamoufleerd voor de ogen van roofdieren en jagers. De buik is lichter van kleur in de kleuren geel en grijs met zwarte spatten. Het kuiken heeft op jonge leeftijd een gelig verenkleed met bruine en zwarte vlekken.
De vleugels zijn breed; tijdens de vlucht lijkt de houtsnip op een uil. De ogen bevinden zich in het midden van het hoofd, wat een rondom zicht geeft op de waadvogel. Vrouwtjes en mannetjes verschillen niet extern. De kleuring is alleen enigszins gedifferentieerd bij jonge en volwassen individuen.
Let op: op elke vleugel van een houtsnip is er één kenmerkende veer, smal en dicht. Veren zijn geschikt om bijzonder dunne lijnen te tekenen, daarom zijn ze gewild bij kunstenaars.
Habitat
De bossteppe- en bosgebieden van Eurazië zijn de leefgebieden van de bosstrandloper. Het assortiment omvat het hele continent van de Pyreneeën tot de Pacifische kust. Buiten deze zone vestigen houtsnippen zich ook in Japan, de Canarische Eilanden, de Azoren en Groot-Brittannië. In Rusland begint de habitatzone in het noorden van de Solovetsky-eilanden, omvat de Black Earth-regio, de Wolga-regio, West-Siberië, Altai, Primorye.
De meeste houtsnippen zijn trekvogels. Alleen de bewoners van de Atlantische eilanden en warme kuststaten verlaten hun plaatsen niet. Houtsnippen migreren alleen of in kleine groepen. Meestal keren ze terug naar hun oorspronkelijke plaats.De vluchtperiode van houtsnippen begint met het naderen van de vorst - eind september-november, afhankelijk van de habitat. Vogels migreren naar de volgende regio's:
- Iran;
- Afghanistan;
- Noord Afrika;
- zuiden, westen van Europa;
- Indo-China.
De houtsnip leeft op afgelegen plaatsen in bossen - gemengd of bladverliezend type. Bosstrandlopers nestelen zich in de buurt van waterlichamen, kleine moerassen, op afgelegen plaatsen met ondergroei van frambozen- en hazelaarstruiken. De houtsnip houdt van delen van het bos die ontoegankelijk lijken vanwege dicht dood hout en laaggroeiende varens.
Wat eet de vogel?
Door de stevige lange snavel kunnen houtsnippen hun favoriete voedsel krijgen: regenwormen. Daarom kiest de vogel om te leven de oevers van reservoirs, waar de vochtige, losse grond dichtbevolkt is met wormen, insectenlarven. Het dieet van de bosstrandloper omvat:
- insecten en larven - bladwespen, kevers, oorwormen, spinnen;
- plantaardig voedsel - bessen, granen, grasspruiten, zaden;
- kleine weekdieren en kreeftachtigen - vaker tijdens migratie.
Er zijn zenuwuiteinden op de snavel van de houtsnip die de beweging van levende wezens in de grond opvangen. De vogel steekt zijn snavel tot aan zijn neusgaten in de grond en gaat op zoek naar een prooi. Bij afwezigheid van wormen eet het kleine insecten, jong groen.
De houtsnip gaat 's avonds op zoek naar voedsel. De vogel draait stukjes schors, loof met zijn bek, op zoek naar larven en insecten. Om wormen te zoeken, graaft de bosstrandloper in zachte humus, koeienuitwerpselen. Plantenwortels dienen ook als voedsel.
Tegen de tijd van de vlucht slaat de bosstrandloper vet op voor toekomstig gebruik. Met het begin van de herfst verlaat de houtsnip het bos en voedt zich met de graanvelden en krijgt hij wortels en zaden. Overdag verstopt zich in het bos en 's nachts op zoek naar voedsel. In tegenstelling tot eenden voedt de bosstrandloper zich zelden met kleine waterfauna, alleen tijdens de trek.
Kenmerken van het karakter en de levensstijl van een houtsnip
De bosstrandloper is een eenling, leidt een hermitische levensstijl. Mannetjes en vrouwtjes ontmoeten elkaar alleen op het moment van paren en gaan dan uit elkaar. Zelfs houtsnippen vliegen vaak een voor een en verzamelen zich niet in een kudde. In bergachtige streken (Kaukasus) migreert de vogel vaak verticaal - in de zomer stijgt hij hoog op, tijdens een koudegolf zinkt hij naar de zee.
De levensstijl van de vogel is nachtelijk. De dag wordt gegeven om te rusten, de houtsnip klimt het woud in, het is moeilijk te vinden tussen het verse en oude gebladerte. Het verenkleed van een complexe natuurlijke kleur en de aangeboren voorzichtigheid maken houtsnippen onzichtbaar tegen elke achtergrond. De vogel verbergt zich voor roofdieren en jagers, gaat alleen 's nachts op zoek naar voedsel. Als er gevaar dreigt, vliegt het verticaal omhoog, waardoor de vijand in de war raakt. Houtsnippen zijn uitstekende vliegers, scherp, behendig en voeren tijdens de vlucht ingewikkelde complexe bewegingen uit.
Bosstrandlopers produceren praktisch geen geluiden, zingen niet, dus het is moeilijk om hun leefgebied te vinden. De enige uitzondering is het paarseizoen, waarin mannetjes en vrouwtjes elkaar bellen met karakteristieke geluiden.
Sociale structuur en reproductie
Houtsnippen vormen geen echtparen, zelfs niet voor één seizoen. Het mannetje is op zoek naar een partner, vliegt 's nachts over de plaatsen van mogelijke bewoning van vrouwtjes, en maakt grommende geluiden die eindigen in een hoog gefluit. Als het vrouwtje reageert, blijft het paar enkele dagen bij elkaar. Dan vliegt het mannetje weg en gaat op zoek naar een nieuwe vriendin, die gedurende het seizoen 3-4 vrouwtjes bevrucht.
Het vrouwtje maakt van tevoren een nest in de meest afgelegen delen van het bos op de grond. De onderkant van het gat is bekleed met mos, gras, bladeren. Vertrek uit het nest is meestal gratis, de vogel kan bij gevaar de lucht in vliegen. Koppeling - 3-4 eieren, incubatietijd - 21-23 dagen. Het vrouwtje houdt zich alleen bezig met het broeden en opvoeden van nakomelingen. De eieren zijn beigegeel met bruine vlekken.Overdag vertrekt de moeder 3-4 keer om zich in de buurt van het nest te voeden.
Na 7-13 dagen verlaten de kuikens het nest al en voeden ze zich zelfstandig, terwijl ze de nabije omgeving bestuderen. Bij gevaar leidt het vrouwtje mensen of roofdieren weg van de woning en leidt de aandacht naar zichzelf af. Na 3 weken staan houtsnipkuikens op de vleugel, op de leeftijd van iets meer dan een maand worden ze onafhankelijk. Eerst blijven ze bij elkaar, daarna vestigen ze zich in één gebied.
Natuurlijke vijanden
De camouflagekleuring van de houtsnip dient als bescherming tegen vijanden, waar de vogel veel van heeft. Overdag gevederde roofdieren zijn niet bijzonder gevaarlijk, omdat het bijna onmogelijk is om een bosstrandloper te vinden die zich verstopt in dicht struikgewas. Nachtvogels zijn gevaarlijk voor houtsnippen, ze gaan jagen als de houtsnip aan het eten is. Uilen en oehoes zijn lenig genoeg om een houtsnip tijdens de vlucht te vangen.
De meest kwetsbare zijn vrouwtjes die op het legsel zitten en nakomelingen voeden. Vrouwtjes en kuikens worden vaak prooi voor vossen, marters, wezels, dassen, fretten. Nesten worden ook geteisterd door egels en kleine knaagdieren die eieren en pasgeboren kuikens dragen.
Een aanzienlijk deel van de bevolking komt om tijdens de lente- en herfstvluchten als gevolg van de moeilijkheden van het pad en de jagers die hen onderweg in de gaten houden. De jacht op houtsnippen is allang overgegaan van een methode om voedsel te verkrijgen in een sportwedstrijd, maar er zijn steeds meer mensen die een voorzichtige vogel willen schieten.
Let op: de meeste houtsnippen leven hun dagen niet (10-11 jaar), sterven in de klauwen van roofdieren of door de handen van jagers.
Bevolking en status van de soort
Ondanks het indrukwekkende aantal vijanden, waaronder mensen, zijn internationale milieuorganisaties van mening dat het bestaan van de houtsnippopulatie niet wordt bedreigd. De habitat van de vogel blijft hetzelfde en legt uitgestrekte delen van Eurazië vast.
De jacht op waadvogels in elk land is gereguleerd en probeert vogels te beschermen tegen vernietiging en afname in aantal. De sportjacht verliest zijn populariteit niet, houtsnippen zijn een welkome prooi. Opgezette vogels zijn vanwege hun prachtige verenkleed erg gewild; houtsnipgerechten sieren de menukaarten van dure restaurants.
Het grootste gevaar voor de bevolking wordt niet veroorzaakt door wilde en beschaafde jagers, maar door veranderende levensomstandigheden. Afgelegen plekken waar gemakkelijk voorzichtige vliegers kunnen bestaan, worden steeds minder. Regulering van jachtseizoenen en bescherming van de natuur tegen agressieve menselijke invloeden zijn de belangrijkste richtlijnen voor het behoud van het aantal houtsnippen.
Vogeljacht
De Russische adel was ook dol op de jacht op houtsnippen. De belangrijkste jachttrofeeën zijn kostbaar vlees en huiden, waarvan opgezette dieren worden gemaakt, populair vanwege hun prachtige, kleurrijke verenkleed. De jacht op waadvogels is verdeeld in 3 seizoenen: lente, vóór het uitkomen, zomer en herfst, vóór migratie. Het fotograferen van vrouwtjes is beperkt om de populatie niet te verminderen. Het is toegestaan om mannetjes neer te schieten. Om voorzichtige vogels aan te trekken, wordt een lokvogel gebruikt, die geluiden maakt die kenmerkend zijn voor vrouwtjes. De mannetjes vliegen erop.
Het is handig om met een hond op houtsnippen te jagen, die een geschoten prooi vindt en naar de eigenaar brengt. Anders is het onmogelijk om tussen het gras en de struiken een dode strandloper te vinden. Een andere taak van de politie is om de habitat van de vogel te vinden, hem af te schrikken en hem op de vleugel te tillen. Op dit moment kan de eigenaar schieten.
Bij het jagen op tractie is de grootste moeilijkheid om plaatsen te vinden voor de massale vlucht van mannen, vakkundig gebruik te maken van lokvogels. De bosstrandlopers die tijdens de herfstjacht worden gevangen, zijn het lekkerst - ze hebben zich vet opgewerkt voor de lange vlucht. De jacht op houtsnippen is moeilijk, vereist geduld en nauwkeurigheid, is dynamisch en zeer roekeloos.
Woodcock Vleesgerechten
Strandlopervlees heeft geen kenmerkende wildgeur en hoeft dus niet geweekt te worden. Ervaren koks raden aan om houtsnip met reuzel te koken om het gerecht mals en sappig te maken.Bij het frituren is het beter om boter (ghee) te gebruiken in plaats van plantaardige olie; voeg voor sappigheid vleesbouillon (kip, rundvlees) toe.
In rode wijn
Eén karkas vereist:
- varkensvet - 50 gram;
- droge rode wijn - 100 milliliter;
- een handvol jeneverbessen;
- kruid.
Bereid het karkas voor - was, beweeg voorzichtig de huid. Rasp het vlees met bessen, leg er dunne stukjes spek op. Breng de huid terug op zijn plaats. Doe het wild in een diepe pan, giet de wijn erover. Kook na het koken 30-40 minuten (tot ze zacht zijn).
Gevuld
Om een gerecht van 6 vogels te bereiden heb je nodig:
- wit brood - 200 gram;
- melk - 100 milliliter;
- geraspte kaas - 150 gram;
- ei;
- groen;
- boter - 150 gram.
Gehakt wordt bereid. Het brood wordt gedrenkt in melk, gehakt met een vork. Roer de gehakte groenten, ei, kaas, 50 gram boter erdoor. Karkassen zijn gevuld met gehakt, vastgebonden met een draad. Verdeel in een koekenpan met gesmolten boter en bak krokant. Voeg bouillon toe en breng aan de kook in de oven.
Het is moeilijk om een houtsnip te zien, de vogel is een echte meester in vermomming. De meeste mensen kennen de vogel van foto's en tv-shows. Tegelijkertijd zijn natuurliefhebbers verheugd te weten dat grote populaties van een voorzichtige en mooie vogel, beroemd in fictie en schilderkunst, in de bossen leven.
