Beschrijving van planken en kenmerken van het eendenras, levensstijl en het Rode Boek
Schapen behoren tot de eendenfamilie, wetenschappers beschouwen ze als een soort tussen gewone eenden en ganzen. In Rusland wordt deze vogel een aarden of heuveleend genoemd, evenals atayka, khorhal. Overweeg de beschrijving van de soort, waar hij leeft, wat hij eet, welke levensstijl hij leidt, hoe hij zich voortplant en zijn nakomelingen grootbrengt. Kenmerken van gedomesticeerde planken, hoe ze te onderhouden en verzorgen.
Vogel beschrijving
Vanwege het feit dat omhulsels een soort middenpositie innemen tussen echte eenden en ganzen, hebben ze kenmerken die inherent zijn aan beide. In grootte zijn ze groter dan wilde eenden, maar kleiner dan ganzen: het gewicht van een woerd is 0,9 - 1,6 kg en dat van eenden is 0,6 - 1,3 kg. Vleugels met een brede spanwijdte - 1,1 - 1,3 m. Het lichaam is groot, proportioneel gevouwen, de benen zijn hoog, de staart is van gemiddelde lengte. De snavel is dieprood, de woerden hebben een goed gedefinieerde bult, waardoor ze te onderscheiden zijn van vrouwtjes.
Atayka heeft een karakteristieke verenkleur: op het hoofd is het zwart met groen, de nek is ook zwart, maar met een witte basis en struma. Witte achterkant en zijkanten. Een brede roodbruine streep loopt langs de schouders, zijkanten en buik. Op de buik worden zwarte veren ermee afgewisseld. De slagpennen van de vleugels van de planken zijn zwart, de onderstaart is helderrood, de uiteinden van de staartveren zijn zwart. Schapenogen zijn roodbruin, poten en snavel zijn rood. Schapen werpen 2 keer per jaar: in de zomer en herfst. Jongeren zijn gekleurd als vrouwtjes, die dezelfde kleur hebben als mannetjes, maar de schaduw is bescheidener.
Schapen leefgebied
Eenden vormen 2 verschillende populaties in de woongebieden. De leefomstandigheden daarin zijn anders: in de ene nestelen vogels nesten aan de zeekusten, in de andere leven ze op open zoutmeren en estuaria (droge streken van Centraal-Azië).
Op het grondgebied van Rusland vestigden zich omhulsels op de eilanden van de Witte Zee, in West- en Oost-Siberië. Eenden leven ook in de zuidelijke steppen en bossteppen, in het noordelijke deel van de Zwarte Zee, Transbaikalia. Naast het Russische grondgebied zijn ze te vinden in de Baltische landen, Groot-Brittannië, Oekraïne, Griekenland, Moldavië. Shews bouwen nesten op zandheuvels, talus, in struikgewas langs de kust.
Rasvoeding
Schapeneend, of galgaz, geeft er de voorkeur aan zich te vestigen op wateren met zout water. Het voerrantsoen bestaat uit plantaardig voedsel en dieren die daar leven. De basis van het dieet zijn kleine weekdieren, slakken, kreeftachtigen, kleine vissen en viskuit. Waterinsecten, hun larven en poppen.Schapen en grondinsecten eten als ze aan land komen, bijvoorbeeld kevers, sprinkhanen, regenwormen. Van plantenvoeding gebruiken ze algen, soms eten ze gras en zaden.
Eenden verzamelen waterdieren van het wateroppervlak, volwassenen duiken niet, hoewel jonge dieren dit vermogen behouden. Ze gaan naar de kust en filteren het slib dat achterblijft na eb.
Levensstijl en sociaal gedrag
Schapen kunnen sedentair, migrerend of gedeeltelijk migrerend zijn. Trekeenden overwinteren in de Euraziatische subtropen, in het Zwarte Zeegebied, in de landen van de Middellandse Zee. Europese planken vliegen niet. Na het einde van de broedplaats vliegen eenden naar grote wateren en verzamelen zich in koppels van enkele duizenden. Ze brengen er een maand door, waarin ze niet kunnen vliegen.
Wanneer de rui eindigt, vliegen sommige eenden terug naar de nesten, sommige vanuit het koude gebied naar de warme om te overwinteren.
Shews maken vaak karakteristieke geluiden die verschillen in woerd en vrouwtjes. In het voorjaar, wanneer de mannetjes de vrouwtjes achtervolgen, laten ze op hoge tonen een fluitje los. Een andere kreet is kenmerkend voor woerden - een saaie "ha-ha", die meerdere keren wordt herhaald. Vrouwtjes stoten een doffe kwakzalver uit, die verschillende keren en met grote snelheid wordt herhaald. Als je bang bent, wordt de kreet "ha-ha" luid en rollend uitgesproken.
Voortplanting en opvoedgedrag
Schapeneenden kunnen baren op de leeftijd van 2 jaar, woerden paren later - na 4-5 jaar. De verkering begint in maart of april, 2 weken na aankomst. Maximaal 10 woerden kunnen tegelijkertijd voor 1 vrouwelijke schede zorgen.
Schapennesten worden gebouwd in de holen van vossen, konijnen, marmotten, dassen. Meerdere eenden kunnen eieren uitbroeden in een groot hol. Als er geen hol is, kunnen ze spleten, verlaten nesten, holtes bezetten, nesten uitrusten in leidingen, gebouwen, boomwortels en hooibergen.
Schapen kunnen 8-16 eieren uitbroeden. Hun schelpen zijn romig of roomwit. Incubatie duurt 27-31 dagen. De woerd, terwijl de eend zit, bewaakt het hol. Zodra de eendjes uitkomen, gaan ze met hun ouders naar het stuwmeer. Elk eendje kan onmiddellijk snel bewegen, zwemmen en zelfstandig voedsel vinden. Op de leeftijd van 2 maanden worden ze volledig onafhankelijk. Herders leven volgens vogelstandaarden lang - tot 15 jaar.
Domesticatie van het ras
Eenden zijn niet verlegen, ze zijn niet bang voor mensen. Je kunt ze proberen te leren. Ze kunnen samen met andere vogels in pluimveestallen leven, ze kunnen zelfs worden gefokt. Schappen moeten worden gevoed met een uitgebalanceerd voedsel van verschillende soorten granen, groenten, fruit, jong gras, eendenkroos. Wilde eenden kunnen leven in een gewoon kippenhok met wandelen en baden. Over het algemeen verschilt hun inhoud niet bijzonder van die van tamme eenden.
rood boek
In Rusland wordt omhulsel vermeld in het Rode Boek van de republieken Khakassia en Tuva. De soort heeft de status van zeldzaam aan de rand van het broedgebied. Er worden geen maatregelen genomen om eenden te beschermen of te verspreiden.
Schapen is een interessante soort eenden die qua uiterlijk en gewoonten op ganzen lijkt. Ze zijn te vinden op zoute waterlichamen; ze onderscheiden zich van andere bewoners door hun karakteristieke wit-zwart-rode kleur, rode snavel met een bult. Er wordt op vlees gejaagd, dat, zoals elk wild, taaier is dan tamme eenden en een specifieke geur heeft.
