Beschrijving en kenmerken van het ras Red Bull Indoor, fokken en verzorging
Een groot Zuid-Amerikaans ras met een krachtige lichaamsbouw en een prachtige rood-chocolade verenkleur wordt steeds populairder in Rusland en het GOS. Indo-duck red bull wordt gefokt omwille van dieetvlees, geschikt om te koken, en calorierijke eieren toegevoegd aan gebakken goederen. De vogel is productief, niet agressief, schoon, niet wispelturig in het houden en voeden, heeft een ontwikkeld moederinstinct.
Oorsprong verhaal
Indo-eend, ook wel musk-eend genoemd, is een Zuid-Amerikaanse soort. Ondanks de naam is de vogel niet-hybride, van nature ontwikkeld en verscheen hij niet als gevolg van het kruisen van kalkoenen en eenden. Het enige dat een Indo-kalkoen op een kalkoen doet lijken, is een rode, hobbelige groei boven de snavel. De voorouders van de soort zijn wilde muskuseenden, getemd door Zuid-Amerikaanse Indianen.
Wilde verwanten van de in Zuid-Amerika wonende tamme Indo-eend maken een nest in de bomen, waarvoor ze boomeenden worden genoemd.
Beschrijving en kenmerken van de Indo-rode stier
Het muskusachtige ras onderscheidt zich door zijn zware bouw, goed ontwikkelde spieren, sterke onderste ledematen en vleugels. Aan de borst hangt een grote huidplooi. Een beschrijving van het ras van de rode stier staat in de tabel.
| Gewicht | woerd - 6 kg, vrouwtjes - 4 kg |
| Hoofd | klein, op een korte nek, kleine, ovale ogen |
| Vleugels | groot, breed, nauw aansluitend aan de zijkanten, kort, niet geschikt voor de vlucht (maar de eend kan een beetje fladderen, daarom is het raadzaam de slagpennen bij te knippen) |
| Poten | sterk, kort, met brede membranen |
| Bek | regelmatige, afgeplatte, rode hobbelige groei op de snavel en tussen de ogen scheidt een muskusachtige afscheiding af |
| Gevederte | waterdicht, maar het vet is niet zo dicht als andere eenden |
| Kleur | rijk, roodbruin, soms met een groenachtige tint, de snavel is donker aan het uiteinde, de iris en poten zijn bruin (naarmate de vogel ouder wordt, kunnen witte veren verschijnen op de vleugels, het hoofd, de borst) |
Voors en tegens
Onderhoud, voeding en verzorging
De rode stier is niet grillig in het houden van de Indo-eend, aangepast aan gematigde klimatologische omstandigheden. Wanneer Indo-vrouwen 3 maanden oud zijn, worden ze verdeeld in broedkoppels woerd en 4 vrouwtjes. Om te voorkomen dat de woerden een strijd om leiderschap beginnen, wordt elke kudde gehuisvest in een apart omheind blok met een pluimveestal en een wandelgebied. Personen die niet tot de baarmoedergroep behoren, worden op de leeftijd van 4 maanden voor vlees geslacht.
De woning moet gesloten, geïsoleerd, geventileerd, droog en schoon zijn. Er mogen niet meer dan 3 vogels per m2 leven. In de winter wordt de pluimveestal geïsoleerd met een dikke laag stro of zaagselstrooisel, de binnentemperatuur moet positief blijven. In de zomer brengen Indo-vrouwen het grootste deel van de dag door in de paddock. Het is goed als er bij de pluimveestal een natuurlijk reservoir is waar vogels insecten kunnen vinden. Maar bij afwezigheid van een reservoir lijden de Red Bull-eenden niet, ze redden het volledig met een breed bassin met water, geplaatst in de kraal.
In de herfst, met de eerste koude regens, worden Indo-vogels gestopt om het huis te verlaten, anders zullen ze bevriezen, hun poten zullen bevriezen. In de voeding van een Indo-eend is de rode stier ook niet grillig, maar voor een goede vlees- en eierproductiviteit is een overvloed aan vezels en eiwitten in de voeding belangrijk. Vogels worden gevoerd:
- vers weidegras;
- graan (tarwe, maïs, gerst);
- tarwezemelen;
- gekookte aardappels;
- tuin tops;
- verse wortelgroenten (bieten, wortelen);
- beendermeel;
- voer gist;
- kwark, wei;
- minerale toevoegingen (krijt, schelpsteen, zout).
Fokken
Indo-duck red bull is zo'n goede moeder dat ze zelfs voor voedsel vaak niet uit het nest komt. De eigenaar moet de vogel eten brengen. Veel boeren oefenen met het leggen van andermans eieren onder de indoctka, en zij broedt ze uit zoals die van haarzelf.
Koop eendjes van 4 tot 7 dagen oud om in de lente te fokken. Binnenvrouwen beginnen te haasten vanaf de leeftijd van 6 maanden. Eendjes worden tot 3 weken in een warme, comfortabele kamer gehouden. In de eerste week moet de oppervlaktetemperatuur 25-30 ° C zijn, in de tweede - 20-25 ° C, in de derde - 15-20 ° C. Daarna worden de jongen op een temperatuur van 12-15 ° C gehouden. Binnenkuikens broeden in het nest. Het wordt gesloten gemaakt, een paar centimeter boven het vloerniveau geplaatst, stro wordt erin gestopt.
Om het nageslacht gezond te laten worden, is het noodzakelijk om de genenpool te verdunnen. Hiervoor worden vrouwtjes en mannetjes van verschillende boerderijen gekruist.
Er worden 10-12 eieren onder de kip gelegd. Ze zit er ongeveer 35 dagen op totdat het laatste kuiken uitkomt. Pasgeboren eendjes worden tijdelijk weggevoerd en in een met stro afgedekt en met een lamp geïsoleerd bakje geplaatst. Nadat het laatste kuiken is uitgekomen, wordt het teruggebracht onder de hoede van de moeder. Pasgeboren eendjes pikken alleen bewegend voedsel, dus wordt er gekookt eigeel op hun rug gestrooid.
Mogelijke ziekten
Barbarijse eenden hebben een sterk immuunsysteem, ze worden alleen ziek met onjuiste zorg en onderhoud.
Mogelijke ziekten:
- rachitis;
- avitaminose;
- kannibalisme;
- cloaciet - ontsteking van de cloaca;
- salpingoperitonitis - ontsteking van de sereuze membranen van de interne organen;
- catarre - blokkering van de struma;
- vergiftiging.
Deze ziekten gaan gepaard met een tekort aan calcium en vitamines in het lichaam, het gebruik van voer van slechte kwaliteit, onjuiste voeding, overbevolking en ongemakkelijke levensomstandigheden. Als je goed voor de Red Bull Indo-koeien zorgt, wordt hun fokkerij een zeer winstgevende activiteit.
