De naam van de zwarte eend met een witte snavel en zijn leefgebied, dieet en vijanden
In de natuur zijn er 2 soorten zwarte eenden, waarvan er één niet door mensen is getemd. De laatste omvat de meerkoet of watervogels. Onder de kenmerken van deze zwarte eend met een witte snavel, onderscheidt zich een ongewoon uiterlijk. De vogel brengt het grootste deel van zijn tijd op het land door naast een reservoir waarin riet groeit. De vogel verschilt niet in grote afmetingen, maar blijft tegelijkertijd zelfs van verre merkbaar.
Beschrijving en kenmerken van zwarte eenden met een witte snavel
De reden waarom de zwarte eend de meerkoet wordt genoemd, is omdat de vogel een witte groei aan de voorkant van zijn kop heeft die eruitziet als een terugwijkende haarlijn. Deze watervogel is van de herdersfamilie en de kraanvogelorde. Naast de karakteristieke strip boven de neus onderscheidt de meerkoet zich door de volgende kenmerken:
- sterk lichaam;
- het gewicht van een volwassen vogel bereikt 1,5 kilogram;
- lichaamslengte is 35-40 centimeter;
- het hoofd is middelgroot, met ogen omlijst door een felrode iris;
- verkorte staart;
- geeloranje poten met grijze tenen;
- zwart of donkergrijs verenkleed.
De onderscheidende kenmerken van meerkoeten zijn onder meer een verkorte en puntige snavel die bedoeld is om te vissen. Deze eigenschap is niet typisch voor gedomesticeerde eenden.
De vogel heeft korte vleugels, die de meerkoet tijdens de vlucht actief moet fladderen. Maar ondanks deze functie kan de zwarte eend lange afstanden afleggen.
Meerkoet leefgebied
Zwarte eenden met een wit voorhoofd komen meestal voor in gematigde klimaten. Deze vogels zijn te vinden in landen:
- Afrika;
- Noord Amerika;
- Europa;
- Azië.
Meerkoeten leven ook in Rusland. Zwarte eenden worden gevonden in noordelijke breedtegraden. Maar de vogels die hier in de herfst leven, vliegen naar warmere streken met niet-ijskoude waterlichamen.
Voeding en gewoonten
Wilde eenden met witte snavels brengen de meeste tijd op het land door. Vogels zoeken echter naar voedsel in het water. Meerkoeten kunnen snel en diep duiken en dankzij de spitse snavel is de kans groter dat eenden succesvol vissen. Deze vogels vliegen erger. Meerkoeten stijgen vooral op op het moment van gevaar of tijdens een vlucht naar warme streken. Het dieet van deze vogels is gebaseerd op:
- ryast;
- rivieralgen;
- hornoli;
- pdest;
- eendekroos.
Vis maakt 5% uit van het dieet.Tijdens het koude seizoen neemt deze indicator toe door:
- schaaldieren;
- vis kaviaar;
- bak;
- waterinsecten.
Meerkoeten leven in compacte koppels, waarbinnen constant paren worden gevormd. Tijdens de paartijd nestelen de vogels zich apart van elkaar. Na het verschijnen van nakomelingen zijn een woerd en een eend bezig met het zoeken naar voedsel. Bovendien is een van de vogels constant in het nest om de nakomelingen te beschermen tegen roofdieren of andere leden van de kudde. Sterke meerkoeten stelen vaak vers gevangen prooien van hun familieleden.
Jonge eenden vallen zelden de nesten van andere vogels aan. Dit komt omdat vogels eiwitten nodig hebben tijdens de groeiperiode.
Voortplanting en levensverwachting
Het broedseizoen voor deze vogel begint eind februari of maart. Als meerkoeten op de noordelijke breedtegraden leven, beginnen de nakomelingen van eenden pas in april. Gedurende deze periode neemt de activiteit van de vogel toe. Vrouwtjes maken luide geluiden om mannetjes aan te trekken, draken - laag en doof. Tijdens het zoeken naar partners beginnen de eenden snel te zwemmen, waardoor er spetters water naar hun vleugels gaan. Na het paren begint de verkeringstijd wanneer de vogels de veren van de partner schoonmaken en voedsel delen.
Het meerkoetnest wordt op de kust gebouwd en bevestigt de muren aan het riet. Gras en veren worden gebruikt om de broedplaats te maken. Beide partners zijn betrokken bij de bouw van het nest. De diameter van de uitlaat bereikt 40 centimeter met een wandhoogte van 20 centimeter. Gedurende deze periode worden meerkoeten agressief naar andere leden van de kudde. Daarom bevinden de nesten zich op een afstand van meer dan 30 meter.
Gemiddeld legt een volwassen eend 7-12 eieren. Beide partners zijn bezig met aanplant. Tegelijkertijd is het niet ongebruikelijk dat de meerkoet eieren in andere nesten gooit. Kuikens komen na 22 dagen uit. Jonge groei wordt sterker binnen 7-11 weken. Gedurende deze periode leren de kuikens vliegen en zelfstandig voedsel vinden. In de toekomst vormen de jongen kleine groepjes, waarmee de eenden in het eerste levensjaar wegvliegen naar de winter. Seksuele volwassenheid bij kuikens begint de volgende lente.
In gebieden met een warm klimaat vormen zwarte eenden maximaal vier klauwen, met een koude - maximaal twee.
De levensduur van meerkoeten is afhankelijk van de plaats en kenmerken van hun verblijfplaats. De oudste geregistreerde zwarte eend was er een die stierf op 18-jarige leeftijd.
Natuurlijke vijanden
Ondanks de aanwezigheid van een niet-standaard kleur, zijn het niet volwassenen, maar jonge dieren die gevaarlijker zijn in het wild. Witkopkuikens vallen ten prooi aan slechtvalken, adelaars, meeuwen, raven en slechtvalken. Een bedreiging voor kuikens en eieren wordt ook gevormd door:
- wilde zwijnen;
- otters;
- muskusrat;
- fretten;
- nerts;
- vossen.
Wisselend weer is een gevaar voor meerkoeten. Vanwege het feit dat de paarperiode aan het einde van de winter en het begin van de lente valt, kan de voor deze periode typische nachtvorst ongeboren kuikens doden. Problemen ontstaan ook door overstromingen die de nesten in de buurt van waterlichamen onder water zetten.
