Rogers planten en verzorgen in het open veld, de soorten en teeltregels
Rogersia werd verliefd op bloementelers vanwege het weelderige blad en de pretentieloosheid. Een exotische gast heeft geen overvloed aan zonlicht nodig, gooit een tapijt van uitgesneden bladeren in schaduwrijke hoeken waar andere planten verdorren zonder heldere stralen. Overweeg hoe u Rogers kunt laten groeien - selectie van locaties, planten en verzorgen, evenals gebruik in landschapsontwerp en methoden voor het vermeerderen van planten.
Beschrijving en kenmerken
Het thuisland van Rogersia (Rodgersia) is het oostelijke deel van Azië, de Himalaya. Het is een kruidachtige vaste plant met een lange penwortel. De plant wordt gekweekt vanwege de prachtig uitgesneden bladeren - op lange bladstelen, veer- of vingervormig, met een spits uiteinde. Tijdens het groeiseizoen kan het blad van kleur veranderen. Bloeiwijze - pluim, kleur van kleine bloemen - van wit naar rood. Midden in de zomer bloeit de struik 4-6 weken. Heldere bloemen tegen de achtergrond van een tapijt van gebladerte zien er elegant en ontroerend uit. Behoort tot de familie Kamnelomkov.
Soorten
Er zijn maar een paar soorten Rogers bekend, die verschillen in vorm en kleur van het blad. Ze komen allemaal alleen in de natuur voor in het oosten van het Aziatische continent.
Vlierbes
Van nature gevonden in China. Rogersia-vlierbloesem bloeit met witte geurende pluimen en bereikt een hoogte van 0,5-0,6 meter. De bladeren zijn als vlierbessengroen.
kastanje
Het blad van dit type rogers lijkt op een paardenkastanje, een struik kan met goede zorg meer dan een meter groeien. Bladeren zijn diep donkergroen. Paardekastanje Rogers bloeien halverwege de zomer met witte, roze of roze-witte pluimen.
Veren
Roze-witte bloeiwijzen van geveerde Rogersia groeien tot 1,2 meter hoog, pluimen lengte is 30 centimeter. Door korte bladstelen lijken de bladeren op palmbomen. Veel soorten zijn gemaakt op basis van Rogersia geveerd, ze onderscheiden zich door een hoge droogteresistentie.
Stoolistnaya
Een van de meest decoratieve soorten Rogers - de kleur van het blad verandert van brons in groen, in de herfst wordt de struik rood. Groeit tot 1,6 meter. Bloemen in crèmekleurige pluimen.
Nepalees
De bladeren van de Nepalese Rogers zitten ver uit elkaar op lange bladstelen, hebben een glanzend oppervlak en spitse randen. De bloeiwijzen zijn dicht, de kleur van de bloembladen is geelgroen.
Henrici
Struiken groeien tot 0,8 meter. Henrici is een ondersoort van de concubine-leaved Rogers. In de zomer wordt het blad heldergroen, de kleur van de bloemen is roze, crème.
Referentie: de naam van de prachtige vaste plant werd gegeven door de naam van admiraal Rogers (Amerika), wiens expeditie in China een onbekende plant ontdekte met een indrukwekkend uiterlijk.
Populaire soorten
De variëteit van Rogers is indrukwekkend. Veel soorten vertonen tijdens het seizoen opvallende veranderingen in bladkleur. Degenen die geloven dat bladeren alleen groen kunnen zijn, zullen Rogers ook vinden om te proeven.
Bronzen pauw
Bronze Peacock heeft gestructureerde bladeren die van kleur veranderen van bronsbruin in de lente naar donkergroen in de zomer. De roze bloemen worden verzameld in grote bloeiwijzen die tot 1,2 meter hoog kunnen worden.
Iers brons
Irish Bronze heeft een struik tot een meter hoog en breed. Bladeren - tot 50 centimeter, op lange bladstelen. Ze bloeien in brons en goud en worden dan groen. De bloemen verkleuren van crème naar wit.
Elegans
De roze-witte bloeiwijzen van Elegans stijgen tot 1,2 meter, de bladeren aan het begin van het groeiseizoen zijn paars en verkleuren geleidelijk naar rijk groen.
Dark Poker
Dark Pokers bloeit met roze-rode kleine bloemen op hoge steeltjes. Langs de rand van de groene bladeren loopt een bruinroze rand. Bestand tegen vorst tot -29 °, kan in elke regio van Rusland worden geplant.
Superba
De roze Superba-pluimen laten niemand onverschillig. Het geoogste blad met spectaculaire nerven krijgt een bronzen bloei dichter bij de herfst als de Rogersia vervaagt.
Vuurwerk
De mauve bloemen bloeien eind juni en begin juli. Rogersia is het hele seizoen een lust voor het oog met grote, prachtige bladeren met paarse randen.
Hercules
De variëteit Hercules onderscheidt zich door zijn grote expressieve bladeren (50 centimeter lang). Tegen de achtergrond van trechtervormig gebladerte zien lichtroze lange pluimen van bloeiwijzen er zacht uit.
Wit
Een grote vaste plant wordt gebruikt om een spectaculaire tuinarchitectuur te creëren. Witte bloemen genieten een maand lang van frisheid en charme tegen de achtergrond van indrukwekkende bladeren.
Chocolite vleugels
Een populaire variëteit onder liefhebbers van niet alleen groen op de site. Het blad is brons-chocolade als het bloeit, het wordt alleen groen om te bloeien. Steeltjes met toppen van een rood-roze tint komen boven een meter uit.
Braunlaub
De variëteit Braunlaub is pretentieloos en groeit in de schaduw en bij weinig zon. De bladeren worden groen tijdens de bloei, aanvankelijk de kleur van melkchocolade. De romige bloemen hebben een delicate geur.
Smaragd
Liefhebbers van groen blad zouden de Smaragd-variëteit moeten kiezen, deze zal u het hele seizoen verrassen met een expressieve smaragdgroene tint van de struik.
Pagode
De bloeiwijzen van de Pagode-cultivar deden de veredelaars denken aan een cultusgebouw, daarom kreeg de Rogersia die naam. Een van de vroegste variëteiten qua bloei.
Rotlaub
Deze rogersia-variëteit staat bekend om zijn spectaculaire bladkleur. Als de struik in de zon groeit, blijft het blad het hele seizoen bronsbruin en roodachtig. De bladeren van de struiken die in de schaduw groeien worden groen. Bloemen blijven lang fris, pluimen zijn roze-romig met een uitgesproken aroma.
Cherry Blausch
De spectaculaire vaste plant bloeit met roze en kersenbloemen die eind juni bloeien. Cherry Blush heeft aanvankelijk chocoladeblad, dat geleidelijk groen wordt en in de herfst rood wordt.
Dee Sean
De bloeiwijzen van de Die Schone Rogers komen boven een meter uit. Tegen de achtergrond van expressief groot groen gebladerte met reliëfnerven zien roze bloemen er helder en fris uit.
Buitenteelt
Rogersia wordt gekweekt door bloementelers in Europa en Amerika; onze liefhebbers van exotische planten weten minder over de spectaculaire vaste plant. Door pretentieloosheid en niet veeleisend voor zonlicht, kunnen Rogers in elke regio groeien.
Stoelkeuze
De selectie van een plaats voor de landing van Rogers moet serieus worden genomen - de struik leeft lang, vereist geen transplantatie. Waar wordt rekening mee gehouden bij het kiezen van een plaats:
- de struik groeit beter en ziet er beter uit in schaduwomstandigheden;
- de plant heeft een krachtig wortelstelsel dat constant groeit, kan naburige planten met een zwakkere wortel vernietigen;
- struiken groeien tot 1-1,2 meter in diameter, er moet voldoende ruimte worden geboden;
- In laaggelegen gebieden met hoog grondwater en frequente plassen kan Rogersia-wortel rotten.
Verschillende soorten worden geadviseerd om op afstand van elkaar te planten, omdat Rogers bestoven kan worden. De struiken worden geplant op plaatsen die 1-3 uur per dag worden verlicht door de diffuse zonnestralen - tussen het hek en gebouwen, tussen struiken en bomen.
Bodemvereisten
Rogers heeft een lichte, lucht- en vochtdoorlatende grond nodig met een neutrale zuurgraad. Zware kleigronden worden verlicht door houtachtig gebladerte, compost, humus. De te planten site wordt van tevoren opgegraven, indien nodig wordt deze gedesoxideerd met kalk en worden complexe meststoffen aangebracht.
Timing
Rogersia wortelt goed na het planten in de lente en herfst. Dingen om te onthouden bij het kiezen van een term:
- Ervaren telers geloven dat Rogers, geplant in de herfst, snel groeit in de lente. Het is belangrijk om de struik niet te laat te planten, zodat het wortelsysteem de tijd heeft om sterker te worden voor de vorst.
- Bij het planten in de lente moet je wachten op stabiele warmte - 5-10 ° 's nachts tijdens de week.
Rogersia wordt vaak samen met de aarde uit potten geplant, waardoor de plant snel en probleemloos wortel schiet.
Landingsschema
De struiken worden op een afstand van 1,2 - 1,5 meter geplant en proberen verschillende soorten uit elkaar te plaatsen. De pit is van tevoren voorbereid, met de nadruk op de grootte van de zaailing:
- de bodem is bekleed met een drainagelaag - gebroken baksteen, kleine stenen, zand;
- plantgrond wordt voorbereid - een mengsel van compost, humus, gebladerte, vruchtbare grond, een kleine laag wordt op de drainage gegoten;
- haal de plant uit de pot samen met een aarden klomp of maak de wortels van een open zaailing recht;
- geplaatst in een put, verdiept met 6-10 centimeter, bedekt met aarde, licht geramd, bewaterd.
Om vocht vast te houden, wordt de grond in de wortelfossa mulch met organisch materiaal - gebladerte, hooi, droog gras.
Zorg
In de schaduw verandert Rogersia effectief de kleur van de bladeren, ziet er fris uit, geeft hoge steeltjes met een groot aantal geurige toppen. Om de struik snel te laten groeien, moet u zich houden aan de zorgregels die voor de cultuur worden aanbevolen.
Water geven
Een exotische vaste plant houdt van vocht, maar een overwoekerde wortelstok verdraagt niet goed stilstaand water. Bij het kiezen van een bewateringsregime laten ze zich leiden door de weerskenmerken van het seizoen. In droge seizoenen 2 keer per week water geven. Als het weer regenachtig is, controleer dan het bodemvocht en pas het Rogers-gietpatroon aan.
De struiken die langs waterlichamen groeien en vocht uit de grond opnemen, worden bijzonder voorzichtig bewaterd. Bij een teveel aan water vertraagt de vegetatie door bederf van de wortels.
Referentie: de krachtige Rogersia-wortel wordt vaak blootgesteld tijdens het water geven, je moet hem onmiddellijk bedekken met een laag vruchtbare grond en organische mulch om hem te beschermen tegen uitdroging en beschadiging.
Snoeien
Decoratief snoeien is niet nodig voor de struiken. Bloemisten wordt geadviseerd om uitdrogende en verwelkende bladeren onmiddellijk weg te snijden, zodat ze het uiterlijk van de plant niet bederven en in aanwezigheid van ziekten of plagen de hele struik niet infecteren. Als er geen zaden nodig zijn, worden de droogstelen direct na het verwelken afgesneden zodat ze niet met droge stokjes over het groen uitsteken. Indien nodig blijven er slechts 1-2 steeltjes over om zaad te verkrijgen.
Topdressing
In de lente en de herfst worden de struiken bemest met organisch materiaal, zo niet, dan worden stikstofmeststoffen toegepast om de groei van groene massa te garanderen. Mest of uitwerpselen van vogels worden gedurende 10-14 dagen in water toegediend, vervolgens verdund met water en tijdens het besproeien aan de struik gevoerd.Rogersia heeft complexe voedingen nodig die zwavel, ijzer, magnesium en zink bevatten, die de bloei garanderen. U kunt organische meststoffen gebruiken voor bloeiende planten, die ook kalium en fosfor bevatten. Per seizoen worden 2-3 verbanden aangebracht.
Mulchen
Mulch dient om vocht bij de wortels vast te houden, waardoor er minder water nodig is. De wortelcirkel van Rogers wordt gemulleerd met organisch materiaal (hooi, zonnebloemschil), dat later een meststof zal worden.
Referentie: een dikke laag mulch wordt gebruikt om de wortelstokken in de winter te beschermen tegen bevriezing.
Voorbereiden op de winter
De meeste Rogers-variëteiten staan bekend om hun benijdenswaardige vorstbestendigheid. Om betrouwbaar te voorkomen dat de plant bevriest, moet u:
- Snijd, voordat de vorst begint, het groene gedeelte onder de wortel af. Dit maakt overwintering in elke regio gemakkelijker.
- Geef de struik grondig water. Giet er 1-3 emmers water bij, afhankelijk van het vochtgehalte van de grond.
- Bedek de grond rond de struik met een dikke laag mulch.
- Gebruik in koude regio's (Siberië, noordelijke regio's, de Oeral) extra isolatie.
Met de komst van de lente wordt het afdekmateriaal verwijderd om uitdroging en bederf van de wortels te voorkomen, om voor natuurlijke ventilatie en uitdroging van de grond te zorgen. De oude mulch wordt verwijderd of opgegraven en verandert er in kunstmest.
Ziekten en plagen
In het regenjaar en in de laaglanden lijdt Rogersia aan schimmelziekten. Ondanks de weerstand van het gewas tegen ziekten en plagen, met een teveel aan vocht op de struiken, kunnen roestschimmels, slakken en naaktslakken verschijnen, waarbij planten op schaduwrijke plaatsen worden gekozen.
Rot kan worden geïdentificeerd door vergeling en afsterven van bladeren, donkere vlekken, vertragende groeisnelheden. Een struik die is aangetast door wortelrot, wordt uitgegraven, de zieke delen van de wortelstok worden zonder medelijden uitgesneden, behandeld met fungiciden en getransplanteerd. Ongedierte wordt bestreden door mechanische, folk (droge mosterd) methoden of chemicaliën ("Thunderstorm").
Reproductie
Rogersia reproduceert op alle traditionele manieren. De meeste tuinders geven de voorkeur aan vegetatieve, omdat het lang zal duren om op het resultaat te wachten tijdens de reproductie van zaden, de raseigenschappen worden niet overgedragen.
De struik verdelen
Een deel van een horizontaal gelegen wortel wordt uit de grond gegraven. Verdeel het in stukjes (ongeveer 10 centimeter) met 2-3 knoppen. In het voorjaar kunnen stukjes wortel in de grond worden geplant, in de herfst worden de stekken in containers geplant en thuis gekweekt. Planten krijgen regelmatig water en voeding.
Stekken
De rol van het snijden bij de reproductie van Rogers wordt gespeeld door een blad met een bladsteel. Het wordt afgesneden, enkele uren in een waterige oplossing van een wortelstimulator geplaatst. Vervolgens worden ze overgebracht naar een voedingsbodem totdat er sterke wortels verschijnen. Handhaaf bodemvocht, temperatuur 15-18 °.
Zaden
Voor het planten worden de zaden gehard - gewikkeld in een vochtige doek, 2 weken in de koelkast bewaard. Zaadplanttijd is eind februari. De uitgeharde zaden worden gezaaid in voedzame grond, voorzichtig over het grondoppervlak geplaatst. Licht afstoffen met droge grond, bevochtigen met een spuitfles. De container is bedekt met glas, vochtigheid en constante temperatuur (18-20 °) worden gehandhaafd. Na het verschijnen van zaailingen worden ze gevoerd. Wanneer er meerdere bladeren verschijnen, worden ze overgeplant in individuele containers om te groeien.
Gebruik in landschapsontwerp
Met de hulp van Rogers kunt u schaduwrijke gebieden groen maken, waardoor de tuin een exotische smaak en charme krijgt. De verandering in de kleur van de bladeren verandert merkbaar het uiterlijk van de struiken, de bloemen, hoewel ze niet bijzonder decoratief zijn, sieren de planten gedurende 4-6 weken. Rogers worden naast klokken, delphiniums, varens geplant. Fijne irissen, narcissen winnen naast het overvloedige groen van de struiken. Krachtig blad ziet er geweldig uit tegen de achtergrond van coniferen, jeneverbessen. Rogersia versieren rotstuinen, complexe bloembedden, rotsachtige tuinen. Aangenomen wordt dat de struik in harmonie is met de meeste planten, maar hij wordt ook gebruikt voor solitaire aanplant.
Waarom bloeit en groeit het niet
Rogersia heeft vruchtbare grond nodig, rijk aan sporenelementen - zink, fosfor, koper, zwavel. Laten we enkele nuances van weggaan eens bekijken:
- De groene massa groeit slecht bij gebrek aan stikstof in de bodem. Rogersia laat zwak gebladerte groeien, de struik wordt niet groter. Het is vereist om stikstofmeststoffen op de grond aan te brengen.
- Bij een gebrek aan voedingsstoffen vormen zich geen bloemknoppen, de steel wordt niet gevormd of verzwakt. Overmatige stikstofbemesting leidt tot begroeiing van groen ten koste van bloei. Om de bloei te stimuleren, moet Rogers in mei-juni worden bemest met kalium- en fosforhoudende meststoffen, groeiregulatoren.
Gebrek aan vocht, onregelmatig water geven heeft een negatieve invloed op de vorming van bloemknoppen. Als Rogersia constant minder vocht krijgt, vallen de bladeren eraf, groeien ze niet tot de gebruikelijke rassengrootte, worden de bloemstelen niet gelegd.
Rogersia heeft een pretentieloze instelling, de struik groeit tot 10 jaar op één plek. Grote struiken met uitgesneden bladeren die van kleur veranderen, schaduw verdragen. Rogers worden gekweekt in gebieden met een groot aantal bomen, in hoeken waar zonminnende bloemen niet kunnen overleven. De voortreffelijke vaste plant wint geleidelijk de harten van Russische bloementelers.
