Beschrijving van de beste variëteiten van gesaldeerde irissen, planten, teelt en verzorging

Mensen die ervoor kiezen om meerjarige bolbloemen te laten groeien, planten vaak gesaldeerde irissen. Deze compacte bloemen zijn ideaal voor het decoreren van een klein bloembed. Voordat u doorgaat met de teelt, moet u de eigenaardigheden van het planten en verzorgen van mesh-irissen begrijpen.

Iris netvormig: biologische beschrijving

Het wordt aanbevolen om u van tevoren vertrouwd te maken met de biologische beschrijving van de plant. Dit zal u helpen meer te leren over de karakteristieke kenmerken van dit type iris.

Een gesaldeerde iris of iridodictium is een kleine bolgewas die tot 15-17 centimeter hoog kan worden. Het belangrijkste kenmerk van deze bloem wordt de vroege bloei genoemd, die in de lente begint. Met het begin van de zomerhitte stopt de bloei en verdroogt het bovengrondse deel van de plant.

Tijdens de bloeiperiode verschijnen er bloemen aan de struiken met een diameter van 6-8 centimeter. Ze kunnen blauw, paars, wit, rood of roze van kleur zijn. Sommige soorten iridodictium hebben roodachtige vlekken op de bloembladen. Ook worden op irisstruiken bollen gevormd, waarin zich zaden bevinden. Rijpe zaden worden in de zomer geoogst en direct in de grond geplant.

Rassen en variëteiten

Er zijn verschillende soorten netvormige iris die populair zijn bij bloemenkwekers.

Iris Denford van Dunford

Het is de vroegst bloeiende bloemsoort en bloeit half april. De struiken worden tot 10 centimeter hoog, waardoor ze in compacte potten kunnen worden geplant. Binnen 1-2 maanden na het planten verschijnen bloemen met gele bloembladen op Denford-zaailingen.

Het ras kan buiten worden gekweekt omdat het bestand is tegen vorst en hoge luchtvochtigheid. Er zijn verschillende karakteristieke kenmerken die Denford onderscheiden van andere irissen:

• verkleinwoord;
• onvruchtbaarheid van bloemen;
• afwezigheid van de bovenste rij bloembladen.

Hybride Katarina Hodgkin

Een hybride bloemenvariëteit die in de jaren 60 van de vorige eeuw werd gekweekt. Veel telers beschouwen Katharina Hodgkin als de beste variëteit aan bolvormige irissen. Een onderscheidend kenmerk van de plant zijn de enorme bloemen, waarvan de diameter tien centimeter bereikt. De bloembladen van de hybride hebben een blauwachtige tint en een aangename, frisse geur.

De belangrijkste voordelen van Katharina Hodgkin zijn onder meer weerstand tegen drassige bodems en temperatuurveranderingen. De bloem wordt 3-5 jaar op één plek gekweekt, waarna hij moet worden getransplanteerd.

Pauline

De plant behoort tot de mooiste soorten netvormige irissen, die bloeien in de eerste helft van maart. Paulina-bollen zijn eivormig en enigszins langwerpig, hun oppervlak is bedekt met vlezige en dichte schubben. De bladeren van de plant zijn langwerpig en hebben een heldergroene kleur.

Paulina's bloemsteel groeit tot vijfentwintig centimeter hoog. De bloemen zijn geverfd in een dieppaarse kleur, hun diameter bereikt negen centimeter. Om de plant op tijd te laten bloeien, wordt deze niet eerder dan half september in de grond geplant.

Kijk eens ook

Medicinale eigenschappen en contra-indicaties van Echinacea, gebruik en bijwerkingen

Jenin

Mensen die midden in de lente de bloemen willen bewonderen, planten vaak Jenin. De bloei begint in april en duurt anderhalve maand. De dwergstruik van Jenin groeit tot 12-15 centimeter, de diameter van de bloemen is 6-8 centimeter.

Jenin is niet bang voor nachtvorst en wordt daarom buiten gekweekt. Je kunt het ook in potten planten en binnen kweken.

Joyce

Dit is een unieke plant die indruk maakt met zijn charmante schoonheid. Joyce begint onmiddellijk te bloeien nadat de sneeuw is gesmolten en de grond opwarmt tot een temperatuur van 5-6 graden. Onder de kenmerken van de variëteit worden de snelle groei en de helderblauwe kleur van de bloembladen onderscheiden.

Dwergstruiken bereiken tien centimeter, waarna ze stoppen met groeien. Meestal begint de bloei in maart, maar soms verschijnen bloemen in april. De diameter van de bloemen is niet groter dan acht centimeter. Joyce kan vier jaar lang zonder transplantatie worden gekweekt. Dan moeten de bollen worden gerooid en elders worden geplant.

Harmonie

Een vroegbloeiende plant, die bedekt is met miniatuurbloemen met een diameter van anderhalve centimeter. Blossoming of Harmony begint in het voorjaar, wanneer de nachtvorst afneemt. De variëteit heeft grote bollen bedekt met dichte schubben die ze beschermen tegen bevriezing.

Er worden verschillende soorten Harmony onderscheiden, die van elkaar verschillen door de kleur van de bloembladen. Ze kunnen rood, oranje, paars, geel, wit en blauw zijn. Sommige bloembladen zijn tweekleurig.

Natasha

Onder de meest winterharde soorten irissen wordt de Natasha-variëteit onderscheiden, die bestand is tegen vorst. De hoogte van de struik bereikt vijftien centimeter wanneer hij buiten wordt gekweekt. In een kas groeien struiken tot 20-25 centimeter.

Natasha heeft een late bloei, te beginnen in de jaren twintig van mei. De bloemen vervagen in 30-35 dagen wanneer de zomerdroogte begint. In de zomer sterft het bodemgedeelte van de bloem volledig af. Het opnieuw ontkiemen van bollen begint in het voorjaar.

Hoe buiten te kweken?

Om irissen goed in de tuin te laten groeien, moet u vertrouwd raken met de eigenaardigheden van het planten van bloemen in het open veld.

Bodemvoorbereiding

Voordat ze een plant planten, zijn ze bezig met voorbereidende grondvoorbereiding. Voor het kweken van netvormige irissen worden gebieden met licht zure of neutrale bodems geselecteerd, waarbij de zuurgraad niet hoger is dan 6,8 pH. Als je een bloem plant in aarde met een hoge zuurgraad, zullen de struiken stoppen met bloeien en sterk gaan groeien. Om de zuurgraad van de grond te verlagen, worden dolomietmeel, as, kalk en kalkmortel aan de grond toegevoegd.

Ervaren telers raden af ​​om irisbollen te planten in gebieden met zware grond, omdat ze onder deze omstandigheden langzamer groeien. Om de groei van bloemen te verbeteren, wordt het hele gebied van tevoren uitgegraven en bemest met biologische dressings.

Bollen planten

Meestal worden irisbollen geplant in de herfst of aan het einde van de zomer, wanneer alle bloemen niet meer bloeien.Het is onmogelijk om het planten uit te stellen tot halverwege de herfst, omdat laat geplante planten niet goed wortel schieten op een nieuwe plek.

Tijdens het planten van de bollen worden gaten gemaakt in het bloembed, waarvan de diepte 10-11 centimeter moet zijn. Als de bollen echter te groot zijn, wordt de grootte van de gaten met 3-5 centimeter vergroot. De afstand tussen de gegraven gaten mag niet minder zijn dan 20 centimeter. Als je irissen te dicht bij elkaar plant, zullen ze langzamer groeien en minder goed bloeien.

Kijk eens ook

Beschrijving van de 10 beste variëteiten van zomer witte bloem planten, planten en verzorgen

Voortplanting van gesaldeerde iris door zaden

Er zijn verschillende methoden om irissen te vermeerderen, maar veel tuinders gebruiken hiervoor zaden. Om een ​​bloem op deze manier te vermeerderen, moeten alleen rijpe zaden worden gebruikt. Volledige rijping vindt plaats enkele weken na de bloei.

Rijpe zaden worden geoogst uit bloempeulen, gedrenkt in water, gedurende 2-3 dagen gekiemd en pas daarna in de grond geplant. Zaden worden in de herfst of lente geplant, na opwarming.

Lente- en zomerverzorging: water geven en voeren

Irissen hebben, net als andere bloemen, de juiste zorg nodig. Geplante struiken moeten regelmatig worden bewaterd, zodat ze sneller groeien. Ze moeten echter voorzichtig worden bewaterd, zodat de grond niet altijd vochtig is. Een hoog bodemvochtigheid leidt tot de ontwikkeling van wortelrot en plantendood. Bloemisten adviseren om de irissen 2-3 keer per week water te geven met verwarmd water.

Iriszaailingen zijn zeer gevoelig voor chemische componenten en daarom worden alleen organische meststoffen als meststof gebruikt. Humus met compost en houtas wordt aan de grond toegevoegd.

Iris snoeien en bedekken voor de winter

Voordat de wintervorst begint, worden alle bloemen voorgesneden en geïsoleerd met behulp van een speciale schuilplaats. Een snoeischaar of een gewone schaar wordt gebruikt om het bovenstuk van de bloem af te knippen.

Na het snoeien houden ze zich bezig met het verwarmen van de bollen. Ze gebruiken stro, droge bladeren en boomtakken als schuilplaats. Ze worden op het oppervlak van het bloembed gelegd in een laag van 2-5 centimeter hoog. De gecreëerde beschutting neemt overtollig vocht op en beschermt de irisbollen betrouwbaar tegen vorst.

Ziekten en plagen: preventieve maatregelen

Mensen die al lange tijd irissen kweken, worden vaak geconfronteerd met ziekten en plagen. De meest voorkomende ziekte is bacteriose, die optreedt als gevolg van wateroverlast van de grond. Om de ontwikkeling van pathologie te voorkomen, is het noodzakelijk om de plant goed water te geven. Om bacteriose te voorkomen, worden ook alle struiken behandeld met insectendodende preparaten, die dragers van de ziekte afschrikken.

De meest voorkomende insecten die op irissen voorkomen, zijn de beer. Ze voeden zich met de wortels en stengels van planten, waardoor de bloemen afsterven. Om te voorkomen dat de beren op de zaailingen verschijnen, zal de grond moeten worden opgegraven, losgemaakt en gemengd met ammoniak.

Iridodictium in landschapsontwerp

Mesh irissen worden vaak gebruikt in landschapsontwerp om een ​​zomerhuisje te versieren. De populariteit van iridodictium is te danken aan het feit dat het goed samengaat met andere bloemen. Ervaren bloementelers adviseren om het samen met sleutelbloem, krokussen en hyacinten te planten.

Landschapsontwerpers gebruiken irissen om alpine dia's te maken. Ze worden aan de zuidkant van de omzoomde decoratieve stenen geplant om een ​​levendige bloemenweide te creëren.

Gevolgtrekking

Telers planten vaak gesaldeerde irissen, die bekend staan ​​om hun schoonheid en compactheid. Voordat u gaat planten, moet u zich vertrouwd maken met de bekende variëteiten van de bloem, evenals met de eigenaardigheden van de teelt en reproductie.