Aubre planten en verzorgen in de volle grond, veredelingsmethoden en beschrijving van de beste rassen
Meerjarige bodembedekkers zijn terecht populair in groenvoorzieningen. Ze creëren niet alleen een prachtig groen tapijt, maar voorkomen ook de groei van onkruid dat niet door dichte aanplant heen kan breken. Een van die bodembedekkers is aubretia, planten en verzorgen waarvoor in het open veld niet bijzonder moeilijk is.
Beschrijving en kenmerken van de aubrietbloem
Behoort tot de aubrieta, zoals de plant ook wel wordt genoemd, tot de koolfamilie. Zijn natuurlijke habitat is de regio's Klein-Azië en Latijns-Amerika, evenals de zuidelijke regio's van Europa. Ondanks het feit dat de bloemen van aubretia erg klein zijn, wordt dit gecompenseerd door hun talloze bloemen. Tijdens de bloeiperiode - en dit gebeurt twee keer (in de vroege zomer en vroege herfst) - is de aarde bedekt met een pittoresk tapijt, waarvan het onmogelijk is om weg te kijken.
De knoppen van Aubretia hebben een andere kleur, afhankelijk van de variëteit - er zijn witte, blauwe, paarse en blauwe exemplaren. Na het einde van de bloei verschijnt een vrucht in plaats van de knoppen, een peul met langwerpige zaden. De bladeren van de aubretia zijn ook klein, bedekt met licht behaard. Ze zijn omgekeerd eirond of rond van vorm, gekenmerkt door gekartelde of stevige randen. De struik van de plant wordt 25-30 cm hoog.
Rassen en soorten afslijting
De bloem kent verschillende soorten en een groot aantal hybriden. Onder hen zijn de meest populaire onder tuinders:
- Deltaspier. Hij wordt niet hoger dan 15 cm, heeft blauwgroene bladmessen. De trosvormige bloeiwijzen verschijnen eind mei op de deltaspierplant en duren ongeveer een maand. De diameter van de knoppen is ongeveer 1 cm en het kleurenpalet is paars en donkerblauw.
- Kseniya. Aubretia heeft vertakte kruipende scheuten, niet meer dan 10 cm hoog, de bladeren zijn klein, ovaal van vorm, de bloemen hebben een donkerpaarse tint, 1 cm groot.
- Trapsgewijs. Behoort tot hybride variëteiten. Scheuten met een grijsgroene tint hebben een sterke puberteit. Turquoise, blauwe of paarse toppen verschijnen bij trapsgewijs scheren in mei. Ze hebben een keurig geel oog. Deze hybride is ideaal voor verticaal tuinieren.
- Rode koning. Aubretia wordt gekenmerkt door een bolvormige struik die niet meer dan 15 cm hoog wordt en er verschijnen vrij grote (tot 5 cm) felrode bloemen op.
- Cote d'Azur. Aubrieta met donkergroen dicht blad.Tijdens de bloeiperiode is het tapijt bedekt met bloemen met een lichtblauwe tint.
Voors en tegens
De voor- en nadelen van bodembedekkers zijn het punt waar tuinders allereerst op letten bij het kiezen van een ras voor hun site.
De pluspunten van een bloem zijn onder meer:
- Effectieve uitstraling van een bloeiend tapijt.
- Veeleisende zorg.
- Rijkdom aan kleurenpalet.
- Bestand tegen lage en hoge temperaturen.
- Gemakkelijk te reproduceren.
Er zijn praktisch geen nadelen van abretie:
- Veeleisende verlichting.
- De noodzaak van een transplantatie om de twee jaar.
Groeien uit zaden
Om het bloeiproces van aubretia te versnellen, worden thuis zaden gezaaid voor zaailingen en pas daarna worden de volwassen zaailingen overgebracht naar een permanente groeiplaats.
Zaaien
Het is beter om aubrezaadmateriaal te kopen in een bloemenwinkel, waar certificaten van overeenstemming van rassen zijn. Er moet aan worden herinnerd dat Aubriet, gekweekt uit zaden, pas volgend jaar zal bloeien. Ze beginnen eind februari met het planten van zaden, wanneer er nog 2-2,5 maanden resteren voordat de hitte begint. In verschillende regio's kunnen deze termen enigszins verschuiven.
De beste opties voor het zaaien van een bloem zijn turftabletten, dan hoef je de zaailingen niet uit een gewone container te duiken en ze over te brengen naar bloembedden. Het is voldoende om samen met een turfpot te planten, dit voorkomt beschadiging van de tere wortels van aubretia.
Eerst worden de tabletten met water gegoten en wachten tot ze opzwellen. Daarna worden 2-3 bloemzaden op het oppervlak van elk gelegd. Een laag gestoomd rivierzand van 3-4 mm dik wordt er bovenop gegoten. Sproei bovenop met warm water uit een spuitfles met kleine gaatjes en dek af met plasticfolie en glas. De meest geschikte temperatuur voor het ontkiemen van aubrezaden wordt geacht in het bereik van 18 tot 21 graden te liggen.
Zaailing zorg
Na het verschijnen van groene scheuten wordt de film of het glas dagelijks enkele uren verwijderd, zodat de bloemen worden geventileerd. Zodra ze een beetje sterker worden, kan de coating helemaal worden verwijderd. Het is noodzakelijk om heel voorzichtig te zijn met het besproeien van zaailingen, aubretia houdt niet van stagnatie van vloeistof en kan ziek worden. 2-3 weken voordat de zaailingen op een vaste plaats worden geplant, worden de planten gevoed met complexe minerale meststof, maar de concentratie is laag. Als de spruiten er sterk uitzien en snel groeien, sla deze fase dan helemaal over.
Plukken
Het proces van het plaatsen in aparte containers is extreem negatief voor aubretia. Als de zaden toch niet in afzonderlijke turfpotten zijn gezaaid, maar in een gemeenschappelijke container, wordt de oogst uitgevoerd met de grootst mogelijke zorg. Eerst wordt de grond gemorst en vervolgens worden de zaailingen voorzichtig met een theelepel eruit gehaald en in aparte kopjes geplaatst.
Wanneer en hoe in de volle grond te planten
De overdrachtstijd van zaailingen in elke regio varieert afhankelijk van de klimatologische omstandigheden. Gemiddeld valt dit begin - half mei, wanneer het weer stabiel en warm is en de dreiging van terugkerende vorst voorbij is. In de noordelijke regio's is het beter om dit eind mei te doen.
De plaats die is gepland voor het planten van aubre zaailingen, moet goed worden verlicht door de zon. In de schaduw ziet de tuinman de uitbundige bloei van de aubri waartoe de plant wel in staat is niet. Maar met betrekking tot de grond stelt de bloem geen verhoogde eisen. Integendeel, hoe armer de grond, hoe meer de abretie ervan houdt. Het belangrijkste is dat de grond vochtdoorlatend en los is. Een kleine hoeveelheid houtas of turf kan geen kwaad. De zuurgraad van de grond verdient de voorkeur boven neutraal of zwak.
Houd er bij het graven van gaten voor zaailingen rekening mee dat hun breedte twee keer zo groot moet zijn als die van een turftablet waarin de bloem zich bevindt. De diepte van de fossa wordt bepaald door de lengte van de wortels. Planten worden op 5 cm afstand van elkaar geplaatst.Na het planten wordt de grond met de handen aangedrukt en het oppervlak mulch met een laagje zand van 5 centimeter, waarna het overvloedig wordt bevochtigd.
Verdere zorg voor sierteelt
De verdere verzorging van de plant hangt af van hoe weelderig het tapijt uit de abretie zal blijken.
Water geven
Voorzichtigheid is geboden bij het hydrateren van de abretie. De bloem houdt niet van te natte grond en zal reageren met wortelrot of uitbloei. Met voldoende natuurlijke neerslag wordt deze procedure verlaten en wordt alleen in bijzonder droge perioden water gegeven. Bovendien wordt de beregeningsmethode als de beste optie voor een plant beschouwd.
Kunstmest
Topdressing is de sleutel tot een overvloedige en langdurige bloei van aubretia. Het wordt twee keer per seizoen uitgevoerd met minerale composities. De eerste keer dat de bloemen worden bevrucht in de lente, in het stadium van knopvorming. Het tweede verband is nodig om in de zomer, na het snoeien, af te scheren om een tweede bloeiperiode te stimuleren.
Snoeien
Deze procedure is nodig om de plant weer te laten bloeien. Het wordt uitgevoerd na de eerste golf, die maximaal 7 weken duurt. Alle stengels worden bij de wortel afgesneden en mineraalvoer wordt toegevoegd. Daarna begint de bloem actief te groeien en tegen de herfst behaagt het de eigenaren van de site met een nieuwe golf van overvloedige bloei. In de herfst, voordat u zich op de winter voorbereidt, wordt er niet meer gesnoeid, anders kan de plant in het koude seizoen afsterven.
Voorbereiding op overwintering
Aubretia staat bekend om zijn verhoogde vorstbestendigheid en overwintert probleemloos in de volle grond. Alleen in de noordelijke regio's worden droge bladeren op de struiken gegooid en bedekt met sparren takken.
Ziekten en plagen
Echte meeldauw wordt beschouwd als de gevaarlijkste ziekte voor aubretsia. Kenmerkend is het verschijnen van een bruine bloei op de bloem. Ze beginnen te behandelen wanneer de eerste symptomen verschijnen, anders is het niet mogelijk om de plant te redden.
Voor het sproeien wordt een oplossing van colloïdale zwavel gebruikt.
Van het ongedierte brengen bladluiskolonies grote schade toe aan bloemen. Als er weinig ongedierte is, wordt geconcentreerde brandnetelinfusie gebruikt om te bestrijden. In geval van ernstige infectie van planten, kunnen insectendodende preparaten zoals "Aktara" niet worden vermeden.
Fokmethoden
Om aubretia in een tuinperceel te fokken, worden de volgende methoden gebruikt:
- Rudimentair. Ze worden gezaaid in voorbereide grond, bewaterd en wachten op bloemscheuten.
- Stekken. Na het snoeien blijven stekken zonder bloemen, die worden gebruikt voor de veredeling van aubretia. Turf en zand worden in een gelijke verhouding gemengd en in dit mengsel worden stekken geplant. Tegen het einde van de zomer zullen ze wortel schieten en sterker worden, waarna de bloemen worden overgebracht naar een permanente groeiplaats.
- Verdeling van de wortel. Deze procedure wordt in de herfst of lente uitgevoerd. De methode is nogal riskant voor planten en wordt daarom zelden gebruikt door tuinders.
- Lagen. Liggende scheuten van de bloem zijn bedekt met aarde en wachten tot ze wortel schieten. Vervolgens worden de planten op een vaste plek geplant.
Aubriet in landschapsontwerp
Aubretia-bloem wordt veel gebruikt in landschapsarchitectuur. De bloem is onvervangbaar bij het versieren van hekken en verticale oppervlakken. De beste metgezellen voor een plant in een bloementuin zijn alyssum, irissen, euphorbia en zeep. Aubretia heeft zijn plaats gevonden in het ontwerp van rotspartijen en mixborders.
