Beschrijving van de gekruiste plantensoort Pomidofel en de teelt ervan
Om ruimte op de bedden te besparen en de oogst te vergroten, experimenteren veredelaars voortdurend met het kruisen van verschillende gewassen. Agronomen uit Groot-Brittannië en Nieuw-Zeeland hebben gezamenlijk een hybride uitgevonden, genaamd Pomidofel. De plant heeft gewone aardappelknollen en in plaats van toppen rijpen tomaten aan de struik.
Beschrijving van de variëteit
De kenmerken van een hybride variëteit maken een nauwkeurige beschrijving van de plant niet mogelijk, omdat de kenmerken ervan afhangen van de zaailingen die worden gekruist. De algemene eigenschappen omvatten het uiterlijk van de plant, een struik met bladeren met een rijke groene kleur. Tomaten die op struiken groeien, kunnen 300 tot 800 g wegen.
De grond bevat aardappelknollen met een gewicht van ongeveer 100 g. Een zaailing van de plant draagt 8-12 aardappelvruchten. Indicatoren voor houdbaarheid, zetmeel en conditie van het vruchtvlees zijn afhankelijk van het specifieke ras dat voor kruising wordt gebruikt.
Groeien
Het is onmogelijk om Pomidofel met zaden op het perceel te planten, omdat de hybride alleen door enten wordt gekweekt. Wanneer de stengels van aardappelen en tomatenzaailingen een dikte van 0,5 cm bereiken, kan worden geënt. De lengte van de plakjes moet meer dan 4 keer de dikte van de stelen zijn. Je moet elke scheut enten, splitsingen maken in de sneden van de stengels en ze met elkaar verbinden, om tijdelijke uitdroging te vermijden. Vervolgens moeten de scheuten op de kruising worden vastgebonden met een bacteriedodende pleister en enkele dagen op een donkere plaats worden bewaard.
Voordat u zaailingen plant, moet u eerst de grond en de planten zelf bevochtigen. 7-9 dagen na het enten van de stengels, moet u het gewas in de grond planten onder het afdekmateriaal of de zakken. Na nog een week kunt u het verband van de kruising van de stengels verwijderen. Als de zaailingen niet goed samen groeien, moet u het omsnoeringsmateriaal nog een paar dagen laten staan.
Zorgfuncties
De struiken van de plant beginnen een paar dagen na het planten te bloeien. De eerste vruchten groeien in een paar maanden. Om een goede oogst te krijgen, moet u de lijst met standaardregels voor gewasverzorging volgen. Tijdens de groei van de hybride is het nodig:
- Maak de grond regelmatig los.
- Inspecteer de bedden visueel en verwijder eventueel aangetroffen onkruid.
- Geef het gewas water om droogte te vermijden. De frequentie en hoeveelheid water geven is afhankelijk van de klimatologische omstandigheden.
- Gebruik meststoffen die geschikt zijn voor aardappelen en tomaten.
- Als er rot op de bladeren van de struiken wordt aangetroffen, behandel hun oppervlak dan met desinfecterende meststoffen.
Als u in het voorjaar een plant in de volle grond plant, hoeft u deze niet direct water te geven, omdat de grond dan verzadigd is met vocht.Overtollig vocht of stilstaand smeltwater kan leiden tot wortelrot en verwelking van zaailingen.
Voor-en nadelen
Vanwege de specifieke kenmerken van de plant en de eigenschappen van de teelt, zijn er zowel voor- als nadelen van een hybride te onderscheiden. De voordelen zijn:
- Ruimte besparen in het zomerhuisje. Van elke geplante struik kun je twee gewassen tegelijk oogsten.
- Origineel. Tomaat is nog niet wijdverspreid en is een exclusieve variëteit.
- Productiviteit. Ondanks het kruisen van gewassen gaat de kwantitatieve indicator van de opbrengst tijdens het teeltproces niet verloren.
- Veiligheid. Groenten die op een hybride plant groeien, zijn onderhevig aan langdurige opslag, waardoor u een groot aantal vruchten kunt laten groeien en deze meerdere seizoenen kunt laten staan.
- Voordelen en smaak. De volwassen vruchten behouden hun gunstige eigenschappen en hybriditeit heeft een positief effect op de smaak.
De nadelen van het kweken van deze variëteit zijn onder meer:
- Hoge prijs. De kosten van één zaailing zijn overdreven vanwege de complexiteit van kruisen en het unieke karakter van de hybride.
- Veeleisende meststoffen. Omdat de hybride twee gewassen tegelijk combineert, zijn meststoffen nodig voor zowel aardappelen als tomaten.
- Moeilijkheden bij het landen. Je kunt een plant alleen laten groeien door stengels van verschillende variëteiten te enten.
- Specificiteit van zorg. Omdat meststoffen en voedingsstoffen van onderaf komen, is het moeilijk om de voeding voor de vrucht gelijkmatig te verdelen.
Als je alle kenmerken van het telen van dit gewas observeert, kun je een grote oogst krijgen, wat de kosten van planten en voedingsstoffen zal terugbetalen. De vruchtbaarheid van de Pomidofel-variëteit overtreft die van conventionele aardappel- en tomatenrassen.
Plagen en ziekten
Bij het ontwikkelen van een hybride vreesden fokkers dat het giftige enzym corned beef in aardappeltoppen de tomatenvrucht negatief zou kunnen beïnvloeden. In de praktijk overschrijdt de inhoud van dit onderdeel de norm niet.
Bovendien onderscheidt de plant zich door zijn vitaliteit en wordt hij zelfs niet geschaad door de veel voorkomende ziekte Phytophthora.
De aanhoudende geur van tomaten schrikt de coloradokeverhybride en soortgelijke plagen af, maar als ze niet goed worden verzorgd, kunnen de plantstruiken insecten zoals bladluizen, nematoden, spintmijten en trips infecteren. Alle insectendodende componenten zijn geschikt om het vermelde ongedierte af te schrikken. Als extra maatregel om te bemesten en vruchtbaarder te maken, kunnen compost en bodemverbeteraars aan de grond worden toegevoegd.
Oogsten en opslag
De eerste tomaten groeien enkele maanden na het planten aan de struiken van het ras. De opkomst van jonge knollen kan onafhankelijk worden gevolgd als de grond voorzichtig wordt losgemaakt. Ervaren tuinders adviseren om Pomidofelles te oogsten met het begin van de herfst. Een struik van een plant kan ongeveer 3 kg aardappelen en 5-6 kg tomaten produceren.
Door de goede houdbaarheid en aantrekkelijke presentatie zijn geteelde vruchten geschikt voor langdurige bewaring. Groente kun je bewaren in de koelkast, lades of planken. Het belangrijkste is dat de opslag een koele temperatuur en minimale verlichting heeft.
Tuinmannen beoordelingen
Marina, Tomsk:
“Ik riskeerde Pomidofel in het land te planten, voor het experiment nam ik maar een paar struiken. Verrassend genoeg schoten de zaailingen goed wortel en gaven ze een grote oogst. Ik zal proberen volgend seizoen meer hybriden te planten. "
Oksana, Ivanovo:
“Ik heb veel gehoord over hybride rassen, maar kwam vorig jaar pas Pomidofel tegen. Ik zou graag de grote winstgevendheid van het ras willen opmerken - ik heb in een klein gebied enkele tonnen groenten verbouwd. "
