De veroorzaker en symptomen van dysenterie bij varkens, behandelings- en preventiemethoden
Sinds mensen varkens zijn gaan fokken, worden deze dieren geplaagd door een verraderlijke ziekte die dysenterie wordt genoemd. Deze ziekte vormt nog steeds een ernstige economische bedreiging voor veel landen van de wereld. Dysenterie bij varkens is niet alleen gevaarlijk voor hen, maar ook voor andere dieren die op de boerderij leven, met name voor vee. Aan welke tekenen kan dysenterie worden opgespoord en is het mogelijk om als huisdier gehouden varkens van deze ziekte te genezen?
Ziektegevaar voor varkens
Deskundigen hebben de fijne kneepjes van het mechanisme van dysenterie bij varkens nog niet bestudeerd. Vaak komt de ziekte voor bij jonge individuen tegen de achtergrond van verstoring van het maagdarmkanaal. Als gevolg hiervan neemt het bacteriedodende effect van maagsap in de maag van het dier af en wordt de secretoire functie verstoord. De darmmicroflora krijgt het karakter van een pathogene ziekteverwekker en wordt in het slijmvlies ingebracht.
Geleidelijk aan raakt het slijmvlies van de dikke darm ontstoken en verstopt, oedeem en hyperemie. Pepsine-activiteit neemt af, zoutzuur verlaat geleidelijk het spijsverteringskanaal. De concentratie van azijnzuur en melkzuur neemt daarentegen toe, het darmslijmvlies is geïrriteerd. Als gevolg hiervan heeft het varken diarree, wat geleidelijk leidt tot bedwelming van het lichaam van het dier en vaak tot de dood leidt.
Veroorzaker
Varkens blaten met dysenterie vanwege de anaërobe spirocheet. Deze pathogene bacterie infecteert het darmslijmvlies van het dier. De ziekte kan zich op verschillende manieren verspreiden:
- van herstelde individuen;
- als gevolg van het voeren van dieren met voer van slechte kwaliteit;
- bij het drinken van vuil drinkwater;
- als gevolg van de ophoping van grote aantallen biggen in kleine hokken;
- in geval van overtreding van de hygiënische onderhoudsnormen;
- via de mest van besmette dieren.
Vaak breekt de ziekte op de boerderij uit na de acquisitie van nieuwe individuen. Daarom worden nieuw aangekochte dieren enkele weken in quarantaine gehouden. Gedurende deze periode wordt duidelijk of het huisdier ziek is met dysenterie of niet. Meestal lijden biggen aan deze aandoening. Spirochete kan worden overgedragen via de melk van een zieke zeug. Omdat de immuniteit van jonge individuen nog niet voldoende is gevormd, eindigt de dysenterie van biggen meestal in een mislukking.
Herstelde individuen zijn gedurende 5 maanden drager van het virus en dienen geïsoleerd te worden van andere huisdieren.
Vormen en symptomen van de ziekte
Er zijn verschillende vormen van dysenterie:
- Scherp. De pathologie treft meestal biggen die een paar weken geleden van hun moeder zijn gespeend. Een ziek dier sterft gewoonlijk 4-5 dagen na het begin van de ziekte.
- Subacuut.Deze vorm wordt gekenmerkt door uitgewiste symptomen en groeiachterstand van het individu. Jonge dieren lijden het vaakst aan subacute dysenterie in de eerste maand van suppletie.
- Chronisch. De periodes van remissie worden afgewisseld met exacerbaties.
Het belangrijkste symptoom van dysenterie is overvloedige diarree. Helemaal aan het begin van de ziekte loopt het varken "in groot" water. Geleidelijk wordt de afscheiding slijm, er verschijnen bloedstrepen in. Verder worden de uitwerpselen koffiebruin en worden ze vlak voor de dood van het varken zwart.
Naast diarree kunnen de volgende symptomen bij een dier worden gecontroleerd:
- temperatuurstijging (kortstondig) tot 41 C °;
- snelle en oppervlakkige ademhaling;
- bewolkte ogen;
- uitputting.
Diagnostische methoden
Dysenterie wordt gediagnosticeerd op basis van een aantal onderzoeken: bacteriologisch, histologisch, pathologisch en microscopisch. In bacteriologische studies wordt de inhoud van de dikke darm en het slijmvlies bestudeerd. De diagnose wordt als vaststaand beschouwd als in het uitstrijkje een hoge concentratie anaërobe spirocheet wordt aangetroffen. Dysenterie moet worden onderscheiden van salmonellose, voedertoxicose, pest en anaërobe enterotoxemie.
Hoe een varken van dysenterie te genezen
De boerderij waar de varkens ziek worden van dysenterie, moet worden beperkt. Veel landen verbieden de export van zieke personen buiten de boerderij. Ze worden ook niet gebruikt voor echtscheiding. Zieke dieren worden met spoed verwijderd van gezonde dieren. Hetzelfde gebeurt met varkens die in contact komen met zieke familieleden.
Dysenterie wordt behandeld met de volgende medicijnen:
- Trichopolus;
- Nifulin;
- Osarsol;
- Vetdipasfen.
- Tilan;
Een populair medicijn voor de behandeling van varkensdysenterie is Osarsol. Het middel wordt toegevoegd aan aanvullend voer voor varkens of verdund in een soda-oplossing in een verhouding van 10 g soda per 100 ml water. De exacte dosering is afhankelijk van de leeftijd van de dieren. Deze behandeling wordt gedurende drie dagen twee keer per dag voortgezet. In dit geval kunnen de varkens niet worden gevoerd, maar kunt u onbeperkt drinken. De therapie gaat door tot volledig herstel.
Belangrijk! Het vlees van een dier dat aan dysenterie is gestorven, kan niet worden gegeten. Het is raadzaam om de karkassen te verbranden. Zieke personen worden naar de slacht gestuurd om het risico op besmetting van andere dieren te verkleinen. Na het snijden heeft het vlees van dergelijke dieren een speciale warmtebehandeling nodig.
Preventie
Het is gemakkelijker om varkensdysenterie te voorkomen dan om het te genezen. Om te voorkomen dat de boerderij wordt getroffen door een epidemie van deze ziekte, moet u zich houden aan de verplichte regels:
- geef de dieren om de 3 maanden Tilan en Osarsol voor preventieve doeleinden;
- voer dieren met voer van hoge kwaliteit;
- elke maand de kraal waar varkens leven, kalk het;
- houd u aan hygiënische normen voor het houden van dieren: bewaak de temperatuur en vochtigheid in de stal, maak de hokken elke drie dagen schoon;
- zorg voor de kwaliteit van het drinkwater;
- houd nieuw aangekochte dieren 3 weken apart van de rest.
