Oorzaken en symptomen van Afrikaanse varkenspest, gevaar voor mensen en hoe het wordt overgedragen
Eigenaren van veehouderijen in Rusland maken zich zorgen over de veiligheid van dieren vanwege de actieve verspreiding van Afrikaanse varkenspest. Elke boer moet de symptomen van infectie bestuderen, hoe het zich verspreidt en het mogelijke gevaar. Ook belangrijk is de vraag of het eten van vlees van besmet vee is toegestaan.
Algemene kenmerken van de ziekte
Varkensplaag is een virale infectie die zeer resistent is tegen behandeling. Volgens deskundigen blijft de veroorzaker van de infectie 1,5 jaar levensvatbaar. Het virus is gevaarlijk voor personen van elke leeftijd en wordt in de natuurlijke omgeving overgedragen door wilde Afrikaanse varkens, knaagdieren, vogels, huisdieren en wilde dieren die in contact zijn geweest met besmet vee. Mensen kunnen ook bijdragen aan de verspreiding van de ziekte.
In het beginstadium van de infectie zien mensen er gezond uit, omdat de belangrijkste processen zich in het lichaam afspelen. Het gevolg van infectie is meerdere bloedingen in bindweefsel, vergroting van de lever, milt en nieren. De lymfe als gevolg van sterfgevallen door varkenspest ziet eruit als een solide bloedstolsel. Longoedeem komt ook voor.
Redenen voor het uiterlijk
Het virus werd voor het eerst geregistreerd en bestudeerd in 1921 in het oostelijke deel van Afrika. In Rusland en de post-Sovjetstaten begon het virus zich sinds 2008 te verspreiden. De intensieve verspreiding van infectie over de hele wereld wordt verklaard door de volgende redenen:
- migratie van mensen naar verschillende landen;
- actieve opbouw van interstatelijke economische banden;
- ontwikkeling van de varkensfokkerij en frequente consumptie van vleesproducten en reuzel als voedsel.
De belangrijkste reden blijft de onmogelijkheid van volledige vernietiging van het virus in de natuur. Afrikaanse pest wordt overgedragen door varkens na contact met reeds geïnfecteerde individuen. Het besmettelijke agens verspreidt zich ook via voer, water, apparatuur voor veehouderij en veetransport.
Ziektesymptomen
De klinische symptomen van de manifestatie van de pest hebben een aantal overeenkomsten met tekenen van andere ziekten. Ten eerste stijgt de lichaamstemperatuur van varkens sterk, treedt kortademigheid op, neemt de dorst toe en gaat de eetlust verloren. Naarmate de infectie vordert, verslechtert de toestand van de dieren. De Afrikaanse pest kan vele vormen aannemen, afhankelijk van de aanwezigheid van specifieke tekens.
Hyperacuut
Bliksemstroom, ook wel hyperacuut genoemd, komt het meest voor bij biggen.Geïnfecteerde varkens vertonen symptomen zoals koorts van 41 graden, een snelle hartslag, kortademigheid, de vorming van felrode vlekken op het lichaam en braken. Met een razendsnel verloop van de pest sterven runderen na 1-2 dagen.
Acuut
Een acuut beloop manifesteert zich vaak bij het begin van een epizoötie. De kenmerkende eerste symptomen zijn:
- aanhoudende koorts;
- lichaamstemperatuur 40-41 graden;
- snel progressieve algemene zwakte.
Een paar dagen na infectie ontwikkelen dieren anorexia, conjunctivitis, ataxie. Rillingen, obstipatie en braken komen ook voor.
Subacuut
De duur van het subacute beloop van de Afrikaanse pest is 2-3 weken. Deze fase manifesteert zich door tekenen van schade aan de ademhalingsorganen of het spijsverteringsstelsel.
In het geval van longschade ontwikkelt zich croupous longontsteking, waardoor de varkens heftig beginnen te hoesten, de borstkas pijn doet en het ademhalingsproces moeilijker wordt.
De darmvorm gaat gepaard met enterocolitis, diarree, perverse eetlust. Dieren beginnen af te vallen, verzwakken en vinden het moeilijk om te bewegen. Besmet vee ligt veel en sterft in de meeste situaties. Met een gunstig resultaat wordt de eetlust geleidelijk hersteld, verdwijnen de symptomen en worden de dieren actiever. Na herstel blijven varkens gedurende 10-12 maanden drager van het virus.
Chronisch
Het chronische beloop duurt maximaal twee maanden of langer. Besmette dieren hebben periodieke diarree, een onstabiele koorts, een veranderlijke eetlust en hoesten. Varkens beginnen enorm af te vallen, hun huid rimpelt, de uiteinden van de staart en oren sterven af. De exacte tekenen van een Afrikaanse pestinfectie zijn afhankelijk van de complicaties van de secundaire infectie. Bovendien gaan de dieren steeds meer op het uitschot lijken. Het sterftecijfer varieert tussen 30-60%.
Diagnostische methoden
De vorming van uitgesproken cyanotische vlekken op het lichaam van varkens wordt gezien als een voorwaarde voor uitgebreide diagnostiek in een dierenkliniek. Als u tekenen van Afrikaanse pest opmerkt, moet u onmiddellijk professionele hulp zoeken en verdachte personen isoleren van de rest van het vee. Om een juiste diagnose te stellen, voert de dierenarts een complex van diagnostische procedures uit met geïnfecteerde dieren.
De specialist trekt een conclusie op basis van de beschikbare tekenen van infectie en pathologische veranderingen. Het is vereist om de oorzaak van de infectie te achterhalen en de bron van waaruit het virus de kudde is binnengekomen.
Het is mogelijk om het virus en zijn antigeen te isoleren met behulp van biologische monsters en onderzoek in laboratoriumomstandigheden. Tijdens de diagnose worden moderne technologieën gebruikt en wordt er een analyse gemaakt van antilichamen, waarvan de aanwezigheid wordt beschouwd als de belangrijkste factor bij het identificeren van een infectie.
Behandelingen voor Afrikaanse varkenspest
Door de hoge mate van besmettelijkheid van de pest worden zieke varkens vernietigd. Bovendien ontwikkelen wetenschappers nog steeds een vaccin tegen het virus. De grootste moeilijkheid ligt in het feit dat het virus vaak muteert en de ziekte vaak asymptomatisch is. In dergelijke situaties zijn beheersmaatregelen niet effectief.
Hoe bedreigt ASF mensen?
Het Afrikaanse pestvirus vormt geen gevaar voor mensen en treft alleen varkens. Omdat het pestgenoom geen warmtebehandeling van meer dan 70 graden kan weerstaan, mag dierlijk vlees worden gegeten. Desondanks is er een potentieel gevaar in de toekomst als het virus blijft muteren.
In de regel heeft de infectie van vee alleen invloed op de economische component, omdat hoge kosten nodig zijn om de focus van de infectie te elimineren.De verspreiding van het virus leidt tot het verlies van vee en de noodzaak om het aantal dieren te herstellen.
Preventiemaatregelen
Preventieve maatregelen die de infectie volledig elimineren, zijn nog niet genomen. Alle toegepaste acties zijn gericht op het onderdrukken van infectie-uitbraken, het tegengaan van de actieve verspreiding van het virus en het verkleinen van de kans op infectie bij gezonde individuen. Wanneer een pestfocus wordt gedetecteerd, worden alle dieren in het epicentrum vernietigd vanwege het ontbreken van een vaccin. Wanneer ze worden geconfronteerd met een infectie van het vee, ondernemen ze de volgende acties:
- verbranding van varkenskarkassen, besmet voer en veeteelt;
- as wordt gemengd met kalk en begraven;
- de boerderij en de omliggende gebieden worden behandeld met een desinfecterende oplossing;
- er wordt een quarantaine afgekondigd, die zes maanden na de extreme sterfte van vee eindigt;
- het varkensbedrijf wordt een jaar na het einde van de quarantaine niet gebruikt voor het houden van vee.
Om het risico op infectie van dieren te verminderen, is het noodzakelijk om tijdig te vaccineren tegen klassieke pest in een dierenkliniek. Dit ondersteunt de immuniteit van het vee en verhoogt de bescherming tegen het virus. Vee moet in een gesloten ruimte worden gehouden en vrije uitloop vermijden. Met een frequentie van 2-3 maanden is het nodig om dieren en varkenshouderijen te behandelen tegen bloedzuigende parasieten. Als u tekenen van pest opmerkt, moet u onmiddellijk contact opnemen met de veterinaire dienst.
Ook worden voorzorgsmaatregelen genomen op het niveau van de staat. Er zijn een aantal regels die van toepassing zijn op de import van vleesproducten en vee, waaronder een importverbod uit landen waar uitbraken zijn geconstateerd.
