Beschrijving van bietenplagen en de strijd ertegen met folkremedies
Teelt van tafelbieten omvat niet alleen het voeren, drenken en wieden, maar ook de strijd tegen verschillende insecten die zich op de toppen van dit tweezaadlobbige kruid nestelen en zich ermee beginnen te voeden. Sommige volwassen geleedpotigen of hun larven leven in de grond. Ze knagen aan de wortel van een groente uit de onderfamilie van strandventers. Als gevolg hiervan verdort en sterft de plant.
Bietenplagen kunnen zowel jonge scheuten als een volwassen plant met een reeds gevormd wortelgewas vernietigen, dus de eigenaren van de site moeten de bedden met gewassen zorgvuldig onderzoeken en gevaarlijke insecten tijdig vernietigen.
Bietenplagen en bestrijding
Er zijn enkele tientallen verschillende geleedpotigen die de waas kunnen beschadigen. Dit zijn wormen, bladluizen, kevers, insecten, vliegen, motten, maar ook hun rupsen en larven. Het gevaar van veel ongedierte is dat ze zich snel vermenigvuldigen en hun kolonie in korte tijd bladeren en wortels in de tuin eet. Insecten worden niet tijdig opgemerkt door de eigenaren van de datsja of moestuin en kunnen het hele gewas of het grootste deel ervan vernietigen.
Mensen bestrijden geleedpotigen met behulp van het hele arsenaal aan beschikbare methoden. Ze gebruiken niet alleen chemische insecticiden, maar ook folkremedies. Voor grote kevers regelen ze vallen van schrootmateriaal, kleine worden met een stroom water van de lakens afgewassen. Er wordt houtas gebruikt en onkruid wordt onmiddellijk verwijderd, waarop vaak ongedierte wordt aangetroffen, dat later naar naburige nuttige planten gaat.
Als u de onderscheidende kenmerken van gevaarlijke insecten kent, de tijd van hun verschijning en effectieve manieren om er vanaf te komen, kunt u wortelgewassen in de tuin redden en een goede en gezonde oogst krijgen.
Kevers
Kevers zoals bietenkever (rode biet) en vlooien zijn de belangrijkste plagen van bieten en worden in alle uithoeken van Rusland bestreden.
De snuitkever is een grijsbruin insect tot 13-14 mm lang, het geschubde lichaam is bedekt met fijne haartjes. Een onderscheidend kenmerk, waardoor het gemakkelijk is om de rode biet te herkennen, is het voorste deel van de kop dat in een buis is gestrekt. Kevers overwinteren in de grond en komen vroeg uit in het voorjaar. Ze zijn gevaarlijk voor het ontspruiten van planten, omdat ze de zaadlobben opeten en de spruiten afbijten.
Deze insecten zijn dol op de zwaan, die ook tot de onderfamilie Hibiscus behoort. In die gebieden waar het groeit, hebben snuitkevers voldoende voedsel, dus vermenigvuldigen ze zich meer. Wanneer er meerdere paren bladeren op de zaailingen verschijnen (in de tweede helft van mei), legt elk vrouwtje 60-100 eieren in de grond, waaruit een week later larven uitkomen. Ze voeden zich met de wortels van de plant en knagen er passages in. Dit bederft het uiterlijk van wortelgewassen, veroorzaakt verwelking en vergeling van de toppen.Volwassen snuitkevers knagen aan de bladstelen en de randen van de bladeren, eten de schutbladeren.
Een populaire maatregel om kevers te bestrijden, is om een bietenbed met kleine groeven te omsluiten met steile wanden. Als de snuitkever in een greppel terechtkomt, kan hij daar niet meer uit. Opgesloten insecten worden met Decis ter plaatse verzameld en vernietigd of besproeid. In de zomer moet je de zwaan op tijd uit de grond trekken, totdat de zaden op de grond vallen, dan is er volgend jaar minder voedsel voor kevers op het terrein en zal hun populatie afnemen.
Bietenvlooien zijn kleine insecten met een lengte tot 2,3 mm, bedekt met donkergroene chitine. Ze vliegen in april van hun overwinteringsgebied naar moestuinen en eten eerst het onkruid op. Wanneer de nevel ontspruit, voedt de vlo zich met zaadlobben en bladeren. Sporen van zijn activiteit zijn door gaten of gaten die in de pulp zijn geknaagd. De toppen worden dan geel en krullen. Vaak eet de kever naast de bladeren ook het groeipunt, waardoor zaailingen in een vroege levensfase worden vernietigd.
In mei leggen vlooien hun eieren ondiep onder de grond, en na 2 weken komen er larven uit. Ze voeden zich een hele maand met wortels van rode bieten, maar veroorzaken niet veel schade en verpoppen zich dan. In augustus komen jonge vlooien uit de poppen en eten de toppen van de plant; al snel vliegen ze weg voor de winter, waar ze onkruid eten.
Om de aanplant te redden, moet u de bieten van ongedierte behandelen met houtas gemengd met tabaksstof (verhouding 1: 1). Dit moet worden gedaan totdat de buitentemperatuur + 18 ... + 19 ° C heeft overschreden, omdat vlooien zich bij warm weer beginnen te vermenigvuldigen. Jonge scheuten en bladeren van waas worden besprenkeld met houttabaksamenstelling en na 5 dagen wordt de procedure herhaald.
Infusies van alsem of goudsbloemen, die worden bewaterd op bietenspruiten, helpen kleine beestjes te bestrijden. De penetrante geur jaagt insecten weg en ze springen naar andere plaatsen. Als de eigenaren liever vlooienbijen vernietigen met chemicaliën, dan zijn Kinfos en Imidor geschikt voor dit doel.
Medvedka
Een grote plaag van moestuinen is een beer of rivierkreeft. Zelfs 15-20 jaar geleden werden de beschrijving en afbeelding ervan in de literatuur gevonden en keken mensen met nieuwsgierigheid naar het vreemde insect. Nu kunt u een levende beer op de site van u of die van een buurman zien. Deze Orthoptera is in staat om door de lucht te bewegen, en komt ook met mest de tuinen binnen, waarin hij graag overwintert.
Het insect plant zich snel voort. Een vrouwtje kan tot 500 eieren in de grond leggen. De larven komen er na 3 weken uit, hun vorming tot adulten duurt 2 jaar.
Aardkreeften bereiken een lengte van 5, zelden 6-8 cm. Boven zijn kop bevindt zich een schelp, die dient als bescherming voor het insect. Van de drie paar ledematen is de eerste de meest ongebruikelijke. Brede en krachtige, molachtige poten zijn ontworpen voor het graven van grond. Dankzij hen graaft de beer lange passages in de grond, waar hij zich met hoge snelheid langs beweegt, op zoek naar voedsel voor zichzelf. Deze geleedpotige leeft ook ondergronds in holen en kruipt daar 's nachts weg.
Grote insecten voeden zich met verschillende wortelgewassen en eten ze van alle kanten op. In de zomer kunnen ze ook bietentoppen eten. Beren zijn het gevaarlijkst in de lente, wanneer ze aan de wortels knagen aan jonge scheuten. Vaak eten aarden rivierkreeften wortels, zonder welke de aanplant verdorren en afsterven.
Mensen gebruiken veel methoden om deze geleedpotigen te bestrijden. Omdat de beren onder de grond leven, worden ze naar de oppervlakte gelokt door in elk gat enkele liters van een oplossing van waszeep of waspoeder te gieten en ze vervolgens te vernietigen door het lichaam af te hakken.
Vallen met bier of honingwater worden veel gebruikt, omdat hun geur insecten aantrekt. Een drankje wordt in kleine flesjes of blikjes gegoten en de container wordt schuin in de grond gegraven en de bovenkant wordt vastgebonden met een verband.Beren knagen door de stof en banen zich een weg in de flessen, maar ze kunnen er niet uit. Er kunnen meer dan een dozijn individuen in één container worden verpakt.
In de herfst worden aarden krabben met mest bestreden. Op verschillende plaatsen van de site (langs de omtrek) worden kleine gaatjes gegraven, die worden gevuld met compost. Insecten kruipen er voor de winter. Als de vorst komt, graven vallen op en verspreiden ze mest door de tuin. Beren hebben geen tijd om in de grond te komen en sterven van de kou.
Nematode
In de grond van moestuinen kunnen veel cysten voorkomen - bruine schelpen van dode vrouwtjes in de vorm van een citroen, waarin eieren en larven van rondwormen worden gevonden. Als bieten naast de cysten groeien, knagen de larven door de schaal en dringen met behulp van een dunne doorn aan de mond de wortel binnen. Ze lossen plantencellen op met hun enzymen, zodat ze gemakkelijker kunnen worden opgenomen.
Dit heeft invloed op de plant, die voedingsstoffen verliest en zich langzamer ontwikkelt: de bladeren worden geel en verdorren, er verschijnen veel dunne wortels op het wortelgewas (baard). Uiterlijk ziet een zieke groente er kleiner uit dan een gezonde.
Volwassen mannetjes (transparante wormen tot 1,3 mm lang) verlaten de plant en eten niet meer. Ze leven ongeveer een maand in de grond, keren terug naar de vrouwtjes voor bevruchting, die, terwijl ze aan het oppervlak van de foetus blijven zitten en toenemen, de schaal met hun rug scheuren. Vrouwtjes leggen 300 eieren in een eierzak. Al snel sterven volwassenen van beide geslachten en blijven de nakomelingen in de cysten. Schelpen kunnen door wind en water over velden worden verplaatst.
Tijdens het groeiseizoen is het moeilijk om nematoden te bestrijden, daarom wordt een maand voordat gewassen worden geplant en na het oogsten de grond behandeld met nematiciden. Als de tuin wordt aangetast door wormen en hun larven, is de teelt van wortelgewassen onder dergelijke omstandigheden niet effectief. Om een site te desinfecteren, duurt het 4 jaar om er gewassen op te planten die niet worden aangetast door nematoden (tarwe, klaver, gerst).
Bietenvlieg
Kleine, tot 8 mm, grijze bietenvliegen zijn ongedierte van suikerbieten. Bij nat weer leggen ze tot 100 witte eieren onder de bladeren. De larven voeden zich met het vruchtvlees van de toppen en laten de huid intact. De holtes binnenin zwellen op en worden rood. Al snel verwelken de bladeren en sterven ze af. Overlevende planten produceren fruit met weinig suiker.
Om de vlieg te bestrijden, moet u de nevel van tevoren met insecticiden besproeien. Als dit niet gebeurt, zullen insecten zich vermenigvuldigen. De eigenaren moeten de groene delen van de groente onderzoeken en de gevonden klauwen van eieren en larven vernietigen en ze verpletteren. Het is noodzakelijk om door vliegen aangetaste bladresten te verwijderen en te vernietigen, en in de herfst diep in de grond in de tuin te graven.
Bieten bug
De bietenwants is een plaag voor tafel- en suikerbieten. Deze kever is bruin of groen van kleur en bereikt een lengte van 7 mm. Hij voedt zich met bladeren en spruiten van groentegewassen. De geelgroene larven die uit 200 eieren komen die door het vrouwtje zijn gelegd, eten het vlees van de toppen. De strijd tegen hen wordt uitgevoerd met de hulp van Dinadim en Fufanon, greens worden besproeid met oplossingen.
Het is ook noodzakelijk om met preparaten de herfstkoppelingen van eieren te behandelen die bestand zijn tegen koud weer en die in de grond kunnen overwinteren en in het voorjaar tot volwassen exemplaren worden herboren.
Mijnwerker
Gaten in de bladeren van de bietenplant worden ook achtergelaten door de mijnmot - een insect met een lengte van 6-7 mm en een spanwijdte van 14 mm. Deze bruine vlinder is gevaarlijk omdat tijdens het warme seizoen 4 generaties rupsen uit de eieren komen. De larven van mei en juni voeden zich met toppen, die zwart worden en uitdrogen. De andere twee generaties dringen het wortelgewas binnen en knagen er gaten in.
Ze bestrijden motten met dezelfde middelen als met bedwantsen. De afgesneden toppen na het oogsten blijven niet achter in het gebied waar ze groeiden.
Phomosis en cercosporosis van wortelgewassen
Haze wordt niet alleen aangetast door insecten.Planten worden aangetast door cercosporosis en phomosis - ziekten die optreden als gevolg van zwakke zaden, slecht weer, vervuilde grond en onjuiste plantverzorging. Bij phoma worden een schimmelziekte, afgeronde gele vlekken of droge hartvormige rot gevormd op de onderste bladeren. Cercosporosis van bieten manifesteert zich op de toppen van volwassen planten als bruine vlekken met een rode rand tot 4 mm diameter. De beschadigde bladeren krullen op en in plaats daarvan beginnen er nieuwe te groeien. Wortelgewassen van zieke gewassen zijn klein en worden minder goed bewaard.
Om de planten te beschermen, plant u de bedden alleen met gepekelde zaden van ziektebestendige variëteiten. Voor gewassen moeten complexe meststoffen op de grond worden aangebracht. Om ziekten te voorkomen, is het noodzakelijk om de toppen water te geven met preparaten die koper bevatten. Tijdens het groeiseizoen moet je de planten uitdunnen, de zwakste en beschadigde bladeren verwijderen. Wortelgewassen moeten tijdig worden onkruid, omdat schimmelsporen door het onkruid op de bieten kunnen komen.
