Beschrijving en kenmerken van groene bessenrassen, teelt en verzorging

Groene bes is een relatief nieuw gewas, niet zo gebruikelijk als zwart en rood. Gefokt in de jaren 30 van de vorige eeuw, begon het pas onlangs zomerhuisjes en gezinspercelen te "veroveren". Dit wordt verklaard door de vele voordelen en kenmerken van deze cultuur.

Kenmerken van groenvruchtige variëteiten

De belangrijkste kenmerken van de variëteiten van deze cultuur, in vergelijking met de zwarte en rode, zijn de volgende:

• groene kleur van rijpe bessen, dunne schil en zoete smaak;
• de bessen missen een karakteristiek scherp "bessenaroma";
• hoge eisen aan groeiomstandigheden;
• late rijping;
• resistentie tegen ziekten en plagen die veel voorkomen bij zwarte bessen.

Ook veroorzaken de bessen van deze cultuur geen voedselallergieën, het gehalte aan vitamines en micro-elementen erin is hoger dan in variëteiten van zwarte en rode aalbessen.

Beschrijving van de beste soorten groene bessen

De meest populaire soorten groene bessen zijn Vertti, Emerald Necklace, Snow Queen.

Vertti

Deze Finse variëteit wordt gekenmerkt door een middelgrote compacte struik met een hoogte van 0,9-1,0 meter, lichtgroene bessen, bedekt met kleine bruine vlekken. De bessensmaak is zoet. Het gewas rijpt eind juli en begin augustus. Het ras is vorstbestendig, bestand tegen schade door echte meeldauw, niermijten.

Emerald ketting

Medium late variëteit van binnenlandse selectie. Laagblijvende (0,5-0,7 meter hoog) verspreidende struiken van deze variëteit zijn half augustus bedekt met lichtgeel, met een smaragdgroene tint, rijpe bessen met een zoetige, lichtzure smaak. Met een gemiddelde opbrengst wordt het ras gekenmerkt door een hoge weerstand tegen echte meeldauw, middelmatige tot knopmijten.

De Sneeuwkoningin

Een laatrijpe variëteit die wordt gekenmerkt door een laagblijvende compacte struik, grote rijpe bessen met een lichtgroene kleur. Pretentieloos voor groeiomstandigheden, niet beschadigd door strenge vorst, bestand tegen de meeste ziekten en plagen van aalbessen. De gemiddelde opbrengst van 1 struik groene bes van deze variëteit kan 2,6-3,0 kilogram bedragen.

Voors en tegens van groeien op de site

Net als elk ander gewas heeft groene bes zowel voor- als nadelen.

De belangrijkste voordelen van dit type bes zijn:

1. Grootvruchtige - rijpe groene bessenbessen wegen tot 4-5 gram.
2. Vorstbestendigheid - de meeste variëteiten van dit gewas zijn niet alleen bestand tegen wintervorst, maar ook tegen vroege voorjaarsvorst.
3. Hypoallergeen - in tegenstelling tot zwarte bessen veroorzaken groene bessen geen allergieën.
4. Hoge weerstand tegen ziekten, plagen - de meeste soorten moderne binnenlandse en buitenlandse selectie zijn resistent tegen ziekten, zijn zwak vatbaar voor aanvallen door ongedierte.
5. Onzichtbaarheid voor vogels - rijpe bessen vallen niet op tegen de achtergrond van gebladerte, zodat vogels ze niet pikken.
6. De zoete smaak en dunne schil van rijpe bessen.

De enkele nadelen van groene bes zijn:

• late rijping (augustus-september) - de oogst van groene bessen rijpt veel later dan variëteiten van zwart of rood;
• tekort aan zaailingen - zaailingen van deze cultuur zijn nog niet gebruikelijk, daarom is het niet zo eenvoudig om ze te verwerven als de meer bekende variëteiten van zwarte en rode aalbessen.

Een klein nadeel van deze cultuur is ook het ontbreken van een gedetailleerde beschrijving van de teelttechnologie.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van de rode bessenvariëteit Nenaglyadnaya

Landingsvoorwaarden

Planten is de belangrijkste fase in de teelttechnologie.

Optimale ligging

De gekozen plaats voor het planten van groene bessen moet aan de volgende eisen voldoen:

1. Verlichting - de site moet de hele dag goed verlicht zijn.
2. De mechanische samenstelling van de grond - de grond op de site moet licht zijn, met een goede vochtdoorlatendheid.
3. Nutriëntengehalte - bodems met een hoog humusgehalte (meer dan 2%), macro- en micro-elementen zijn geschikt voor het planten en kweken van groene bessen.
4. Bodemwaterpeil - Omdat het wortelsysteem van het gewas gevoelig is voor overstromingen, moet het worden geplant in een gebied met een laag grondwaterpeil.

Bovendien moet men niet zowel enkele struiken als een plantage van groene bessen planten in lage, wetlands, op gedraineerde hoge veenmoerassen, in de buurt van hekken, garages.

Voorbereiden van de grond en het plantgat

Preplant grondbewerking omvat:

1. Vernietiging van onkruid met continue herbiciden (Hurricane, Roundup, Glyphos).
2. Oppervlaktetoepassing van kalium- en stikstofmeststoffen 10-12 dagen na de behandeling van de site met herbiciden.
3. Graven (ploegen) van de site in de herfst tot een diepte van 25-30 centimeter.
4. Vroeg in het voorjaar losmaken van de grond tot een diepte van 10-12 centimeter.

Nadat de site is voorbereid, beginnen ze met het graven van plantgaten met een diameter van 50 centimeter en een diepte van 40 centimeter. Bij een eenrijig plantpatroon moet de afstand tussen de middelpunten van de gaten tussen de 70-80 centimeter zijn (voor compacte, laaggroeiende variëteiten) tot 100 centimeter (voor krachtig verspreide variëteiten). Bij het planten van een plantage die uit 2 of meer rijen bestaat, worden de gangpaden 1,0 - 1,5 meter groot.

Data en technologie van ontscheping

Er zijn twee plantdata:

• vroege lente - half april, na smeltwater en opwarming van de grond;
• herfst - begin september, na het oogsten op een vruchtdragende plantage.

Voor het planten, zowel in het vroege voorjaar als in de herfst, moeten twee jaar oude zaailingen met een goed ontwikkeld wortelstelsel 3-4 scheuten worden gebruikt.

De technologie van het planten van zaailingen zorgt voor de volgende manipulaties:

1. Om het gat te vullen, wordt een voedingsmengsel bereid, bestaande uit 2 emmers humus, 200 gram eenvoudig superfosfaat, 30 gram kaliumsulfaat, 2 glazen houtas.
2. Giet de helft van het voedingsmengsel in een hoop op de bodem van het gat.
3. De zaailing wordt onder een hoek van 30-40 in een voorbereid plantgat geplaatst , waardoor de wortelhals 8-10 centimeter onder het grondniveau wordt verdiept.
4. Het resterende voedingsmengsel en vruchtbare grond worden in het gat gegoten, zorgvuldig aangedrukt.
5. Het grondoppervlak bij de zaailing is bedekt met een laagje mulch van 5 centimeter - droog zaagsel, laaggelegen turf, humus, compost.

Een dag na het planten krijgen de zaailingen overvloedig water. De mulchlaag wordt vernieuwd wanneer deze bezinkt.

Hoe u goed voor uw cultuur zorgt

Verzorgingsactiviteiten voor plantages omvatten drenken, voeren, snoeien, behandelingen met pesticiden en onderdak voor de winter.

Besproeiingsfrequentie

Tijdens het groeiseizoen wordt de cultuur bewaterd tijdens de volgende kritieke periodes:

• na de landing (april);
• tijdens de bloeiperiode (begin half juli);
• vruchtlichamen (augustus-september).

Gebruik voor irrigatie bezonken kraan- of regenwater. De besproeiingssnelheid voor 1 struik is 10-12 liter. Bij het besproeien wordt water onder de wortel gegoten uit een emmer of met behulp van een tuingieter uitgerust met een sproeikop.

We bemesten de struiken

In de eerste 2-3 jaar na het planten worden groene bessen alleen in het vroege voorjaar bemest, waarbij onder elke struik 30 gram ammoniumnitraat wordt toegevoegd.

In de daaropvolgende jaren worden er nog twee toegevoegd aan de vroege voorjaarsvoeding:

• tijdens het begin van de vruchtvorming (juli-augustus), in de vorm van 40 gram ammoniumnitraat, 40 gram eenvoudig superfosfaat, 30 gram kaliumsulfaat;
• in de herfst (nadat het blad is gevallen), in de vorm van 50 gram superfosfaat, 35 gram kaliumsulfaat.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van de Selechenskaya-bessenvariëteit, teelt en verzorging

Bovendien wordt eens in de 3 jaar, in de herfst, 10 kilo verrotte mest of compost onder elke struik aangebracht.

Vormgeven en trimmen

Afhankelijk van het seizoen en het doel worden de volgende soorten aalbessensnoei onderscheiden:

1. Vroege lente - geproduceerd vóór het begin van de sapstroom, begin tot half maart. Tijdens het snoeien worden gedroogde, door vorst beschadigde en gebroken scheuten volledig uit de struik verwijderd.
2. Sanitair - uitgevoerd na detectie van brandpunten van laesies door een niermijt, bladwesp, echte meeldauw. Met sanitair snoeien worden alle scheuten die zijn beschadigd door ziekten en plagen verwijderd. De afgesneden scheuten worden verbrand.
3. Herfst - uitgevoerd voordat de plantage naar de winter vertrekt. Tijdens dit snoeien worden alle zwakke, onrijpe, verdikkende scheuten verwijderd.
4. Anti-veroudering - voer dit soort snoei uit op oude struiken met een lage opbrengst. Wanneer een dergelijke snoei in het vroege voorjaar wordt uitgevoerd, wordt het hele bovenstuk afgesneden, waardoor er 2-3 cm stronken overblijven.
5. Formatief - uitgevoerd na het planten van een zaailing. De essentie is om de scheuten van de zaailing in te korten op het niveau van 3-4 knoppen vanaf het grondoppervlak.

Een scherp gereedschap wordt gebruikt voor het trimmen - een snoeischaar, een tuinmes. Plakjes met een dikte van meer dan 2 centimeter zijn bedekt met tuinvar.

Preventieve behandelingen

Ondanks de hoge resistentie van het gewas tegen ziekten en plagen, is het noodzakelijk om preventieve behandelingen uit te voeren tegen pathogene micro-organismen en insecten. Voor ziekten wordt een groene bessenplantage besproeid met medicijnen zoals Topaz, Tiovit Jet, Alirin-B, Bayleton.

Om ongedierte te bestrijden, worden ze besproeid met de volgende insecticiden: Prophylactin, Aliot, Fitoverm, Kleschevit, Lepidotsid, Biotlin.

We bedekken de struiken voor de winter

Om vorstschade aan de scheuten van de aalbesstruik te voorkomen, moet deze voor de winter worden afgedekt. Deze procedure bestaat uit de volgende bewerkingen:

1. De struik wordt onderzocht, alle onrijpe eenjarige, oude en beschadigde scheuten worden uitgesneden.
2. De gevallen bladeren bij elkaar harken.
3. De resterende scheuten worden op de grond gebogen en vastgezet met metalen haringen en stenen.
4. De op deze manier voorbereide struik wordt, na het begin van stabiele nachtvorst, eerst bedekt met stro of zaagsel en vervolgens met sparrenpoten.

Als de sneeuwbedekking tijdens de winter groot is, kunt u met een dergelijke isolatie schade aan de scheuten volledig voorkomen, zelfs de meest strenge vorst.

Hoe een groene cultuur uit te dragen

De belangrijkste kweekmethoden voor groene bessen zijn als volgt:

1. Stekken - voor sanitair snoeien in de herfst worden stekken van 15-20 centimeter lang, met 2-3 knoppen, gesneden uit gesneden scheuten. In dit geval wordt de snede onder de onderste nier recht gemaakt en boven de bovenste - in een hoek van 45 ... Dergelijke stekken worden geplant op een vooraf voorbereid bed (school), waarbij ze elk in een hoek van 40-45 worden geplaatst ... Voor het rooten worden de stekken matig bewaterd. Voor de winter worden de bewortelde struiken uitgegraven en in de kelder opgeslagen of geïsoleerd met een laag loof, stro, sparren takken.
2. Horizontale gelaagdheid - met deze reproductiemethode worden in het vroege voorjaar 2-3 sterke scheuten op de grond gebogen, met kleine pinnen vastgezet en bedekt met aarde, waarbij 5-10 centimeter van de bovenkant overblijft. Tijdens het rooten en het verschijnen van scheuten, worden de lagen extra geheld. In de herfst worden de bewortelde lagen gescheiden van de moederstruik en getransplanteerd naar een vaste plaats.
3. Het verdelen van een struik is de gemakkelijkste manier van vegetatieve vermeerdering. Het zorgt voor de verdeling van de oude baarmoederstruik met een scherp mes in twee delen, gevolgd door transplantatie van elk van hen naar een vaste plaats.

Zaadvoortplanting (generatief) wordt niet gebruikt in de omstandigheden van zomerhuisjes en achtertuinen.