Beschrijving van de beste variëteiten van pruimen voor de Oeral, hun aanplant en verzorging

Pruim wordt niet beschouwd als een gewas dat bedoeld is voor regio's met koude winters en scherpe temperatuurveranderingen in de lente en zomer. Maar de fokkers behaagden de tuinders met winterharde pruimenvariëteiten voor de Oeral. Elk jaar wordt de lijst met steenfruithybriden bijgewerkt met nieuwe exemplaren met verbeterde eigenschappen. Maar met een grote variëteit is het moeilijk om die pruimensoorten te kiezen die met succes wortel zullen schieten en volledige opbrengsten zullen opleveren.

Verscheidenheid en kenmerken van pruimvariëteiten voor de Oeral

De moeilijkheden bij het kweken van pruimen in de Oeral en Siberië zijn onder meer:

• lentevorst vernietigt de plant;
• het risico op uitdroging in de winter neemt toe;
• het wortelstelsel bevriest tijdens de winter met weinig sneeuw.

Voor de tuinman is de vraag welke variëteiten het beste kunnen worden geplant belangrijk. Ze kiezen niet alleen winterharde exemplaren, maar ook degenen die bestand zijn tegen koude wind die kenmerkend is voor een sterk continentaal klimaat. Je moet niet kiezen die lang zijn. Heesters en bomen wortelen beter en verdragen de winter van gemiddelde hoogte. Maar een grote rol voor zomerbewoners wordt gespeeld door de beschrijving van het fruit, hun smaak.

De trots van de Oeral

De variëteit werd verkregen door bestuiving van pruim Pearl in de jaren 50 van de twintigste eeuw. Sindsdien is het gezoneerd door de Ural-tuiniers. Maar het is zowel populair in de Kaukasus als in Siberië. Naast vorstbestendigheid onder de 30 graden, is de pruim anders:

• hoge opbrengsten tot 35 kilogram van één boom;
• vroege volwassenheid;
• rijping van pruimen na 120 dagen;
• een boomhoogte van 4 meter;
• roodachtige vruchten van gemiddeld gewicht.

Het verzorgen van de variëteit is eenvoudig. Snoeien is niet nodig en ontwikkelt zich snel. Vruchten met zoetzure smaak en delicaat vruchtvlees. Ze zijn universeel voor hun doel. Pruimen van deze variëteit hebben bestuivers nodig.

Chemal's geschenk

Op een middelgrote boom verschijnen in het 3-4e jaar ronde vruchten met een diepe trechter en een enigszins opvallende naad. Onder de oranje schil met een rode blos, heerlijk groenachtig geel vruchtvlees. Geoogst in de tweede helft van augustus. Pruim verdraagt ​​de winter goed, maar is niet bestand tegen demping.

Parel van de Oeral

Het ras werd gekweekt in het South Ural Research Institute of Fruit and Vegetable Production en is sinds 2006 gezoneerd.Een middelgrote boom met een spreidende kroon heeft een gemiddeld blad. Draagt ​​vrucht op gemengde en fruitscheuten. Plum rijpt groot, tot 25 gram per stuk, met een gladde groene schil. De variëteit staat bekend om het sappige vruchtvlees van een delicate structuur met een langwerpig bot. De pruim krijgt 4,7 punten qua smaak. Fruit bevat meer suikers dan zuren.

De cultuur is gedeeltelijk zelfvruchtbaar, met een gemiddelde rijpingsperiode. Scheuten worden in de winter zelden beschadigd door vorst, maar in het voorjaar is er gedeeltelijke schade aan bloemknoppen door vorst.

Chebarkulskaya

De pruimenboom bereikt een hoogte van 3,5 meter, heeft een spreidende kroon. De variëteit heeft blauwe vruchten, groot, met een gewicht van 30 gram per stuk. De waarde zit hem in het smakelijke vruchtvlees, mediumvezelige, groenachtig gele kleur.

Sneeuwwitje

Een speciaal ontwikkeld ras voor de Oeral en Siberië verdraagt ​​vorst tot 40 graden. De boom is niet hoog, maar met een kroon die 4 meter breed is. Het oppervlak van de pruimvrucht is geel met een witachtige wasachtige laag. Met goede zorg bereiken ze een gewicht van 30 gram en de oogst van een boom is 20-30 kilogram. De pruim is zoet met een licht zure smaak.

Ural pruimen

Mid-late rijpingscultuur staat bekend om zijn donkerblauwe, bijna zwarte vruchten. Ze wegen 15 gram, zijn langwerpig, zoet van smaak met weinig adstringentie. Middelgroot bot wordt gemakkelijk van het vruchtvlees gescheiden. Het ras is winterhard, hoogproductief en uitstekend transporteerbaar. De vruchten zijn goed in gedroogde vorm, compotes.

Ural gouden

Verscheen in 2004 in het Rijksregister. Het uiterlijk en de smaak van het fruit zijn van uitstekende kwaliteit. De hoofdkleur van de schil is geel, het vruchtvlees heeft dezelfde kleur. De binnenkant is middelgroot en kan gemakkelijk worden gescheiden. Pruim heeft een goede transporteerbaarheid. Vanaf het 4e levensjaar wordt jaarlijks een middelgrote boom geoogst. Het voordeel van het kweken van pruimen is hun weerstand tegen ziekten, weinig vorstschade.

Kuyashskaya

Pruim is middelgroot, bloeit en draagt ​​vrucht op verkorte scheuten... Vruchten zijn rond zonder naad, met een glad roodachtig oppervlak. Het vruchtvlees is geel, licht vezelig. Smaakt meer suikers dan zuren. De scheiding van het bot van de pulp is gemiddeld. Vruchtvorming in periodes.

De boom onderscheidt zich doordat hij gemakkelijk voorjaarsvorst verdraagt ​​tot min 5 graden.

Uyskaya

De pruimensoort heeft een zeldzame, niet verdikkende kroon met een boomhoogte van 3 meter. Met een gemiddelde opbrengst van maximaal 15 kilogram per plant, wordt het gewaardeerd om de originele oranje vruchten met een heldere blos. Het vruchtvlees is fijnkorrelig, sappig, zoet. Pruim wordt goed bestoven door de Ussuri-steenfruitcultuur.

Shershnevskaya

Het ras is verkregen door vrije bestuiving van de Ussuri-pruim. De plant wordt gewaardeerd om:

• aroma en smaak van fruit;
• goede scheiding van het bot van de pulp;
• universaliteit van benoeming;
• lichte vorstschade;
• resistentie tegen schimmelinfecties;
• jaarlijkse vruchtzetting;
• hoge opbrengsten.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van kersenpruimvariëteit Zlato Scythians, bestuivers en teelt

De pruim komt tot bloei en draagt ​​vrucht op boekettakjes.

Krasnoselskaya

Bij een boom met een spreidende kroon zijn de bladeren rond met een kort spitse punt, groen van kleur. Pruimenbessen met geel vlees en de schil bovenop is glad, rood. Het vruchtgewicht is meestal 20 gram of meer. Voor de verwerking worden rijpe pruimen gebruikt. De oogst is laat.

Hoewel het ras tot winterhard behoort, wordt het soms beschadigd door voorjaarsvorst.

Ailinskaya

De hybride werd gekweekt door een zandgewas te kruisen met een variëteit Golden Plum. De boom groeit slecht, maar heeft een brede kroon. De vrucht heeft een paars gekleurde omslag met een sterke wasachtige bloei. Pruimen met een licht, geelachtig groen vruchtvlees, zoet, met een gemakkelijk verwijderbare pit. De boom bloeit in mei en rijpt in augustus.

Uvelskaya

De zaailing verkregen door vrije bestuiving heeft een gemiddelde groeikracht en bladgroei.De bladeren zijn afgerond met een stompe basis en een spitse punt van een rijke groene kleur. Vruchten verschijnen op verkorte scheuten. Ze bereiken een massa van 23-24 gram. Het vruchtvlees heeft een hoog suikergehalte en een lage zuurgraad. Pruim verdraagt ​​transport goed.

De cultuur behoort tot de laatrijpe soorten, is vorstbestendig en heeft zelden last van schimmelinfecties.

Zolotaya Niva

De hybride is een gemiddeld rijpende plant. Pruim onderscheidt zich door de goud-zonnige kleur van ronde vruchten. En hun vruchtvlees is sappig, zacht, zoet. Middelgroot bot wordt gemakkelijk van het vruchtvlees gescheiden. Een boom met een gemiddelde groei van 2 meter, met een brede kroon waarin takken omhoog staan. Vruchtvorming in de cultuur is regelmatig.

Manchu schoonheid

De pruim combineert de kwaliteiten van 3 soorten: Chinees, Ussuriyskaya en Simon. Een ronde dwerg met een verdikte kroon heeft een aantal voordelen:

1. Het snel ontwaken van de knoppen leidt tot sterke vertakking van de boom.
2. Een bordeauxrode blos verspreidt zich over de geeloranje achtergrond van de vrucht.
3. Het bot is klein.
4. Pruimen zijn rijp in augustus-september.
5. De cultuur brengt waardevolle eigenschappen goed over op het nageslacht.

Het is bekend dat de plant winterhard is, resistent tegen sommige ziekten.

Pionier

De oorspronkelijke variëteit werd verkregen door vrije bestuiving van geselecteerde Ussuri-pruimen. De boom bereikt een hoogte van 3-4 meter. Het heeft een weelderige spreidende kroon. Donkerrode vruchten bereiken een gewicht van 18-20 gram. Pruim met een glad glanzend oppervlak, ronde basis en spitse bovenkant. De vruchten zijn zoet, rijpen half augustus. Het ras is transporteerbaar, met een opbrengst van maximaal 35-40 kilogram per boom.

Gele Hopts

Zelfvruchtbare pruimen uit China werden in de eerste helft van de vorige eeuw teruggebracht en verspreid over het Verre Oosten, de Oeral. De boom verschilt:

• krachtige groei;
• spreidende, maar schaarse kroon;
• ovale bladeren;
• rond fruit met afvlakking, met een gewicht van 12-14 gram;
• gele pruimen, bovenop gewaxt;
• brokkelig vruchtvlees van zoetzure smaak.

De steen is van binnen groot, maar scheidt gemakkelijk van het vruchtvlees. Pruimen verdragen het transport niet goed. Ze worden het best vers geconsumeerd.

Ural breekt aan

Het voordeel van het ras is dat het:

• rijpt vroeg: eind juli - in augustus;
• is tevreden met fruit van 25-30 gram;
• winterhard;
• ontwikkelt zich tot bomen met een spreidende kroon, een stamhoogte van 2,5-3 meter.

Pruimen hebben een donkerrode omslag, met een blauwachtige bloei, lekker.

Lieve schat

Een van de pretentieloze variëteiten van cultuur, aangenaam met hoge opbrengsten, heeft een heerlijk aroma en smaak van fruit. De prevalentie van de hybride is hoog, tolereert weersveranderingen in een koude klimaatzone. Ovale vruchten met een doorschijnende gele schil bereiken een gewicht van 30-50 gram. Als ze rijp zijn, worden pruimen oranje met een witachtige bloei en worden ze universeel gebruikt.

Commandant

Pruim behoort tot de zuilvormige soort, daarom heeft de boom een ​​compacte kroon en de hoogte bereikt 2 meter. Vruchtbaar wordend in het 2e levensjaar, het behaagt met vruchten van 50 gram. Ze hebben een sappig, geelachtig vruchtvlees met een verfrissende zuurgraad.

Imperiaal

De nieuwe hybride van het zuilvormige type is pas onlangs bekend geworden bij de tuinders van de Oeral. De kroon van de boom ziet eruit als een versmalde piramide. De hoogte van de cultuur met een bruinachtige stam bereikt 2 meter. De vruchten komen overal in de boom voor en zijn rond van vorm. En het vruchtvlees van de pruim is goudkleurig, met een honingsmaak. Het ras is winterhard, heeft een sterke immuniteit tegen schimmelinfecties.

Blauw Zoet

Zuilvormige pruimvariëteiten worden in de Oeral vertegenwoordigd door de Blue Sweet-hybride. De kroon van de boom heeft geen zijtakken en is naar boven gericht. Het vruchtvlees van de vrucht is verborgen onder een dikke schil, maar het is zacht en sappig. De oogst wordt lang vers gehouden en is groot en bereikt tot 80 kilogram uit 1 kolom.

Hoe een boom te planten en te laten groeien

De teelt van pruimen in de Oeral verschilt niet veel van de landbouwtechnologie van de boom in andere regio's. Maar je moet de juiste planttijd kiezen, zodat de zaailing tijd heeft om wortel te schieten, sterker te worden.

Kijk eens ook

Beschrijving van de kersenpruimvariëteit Lama, bestuivers, planten en verzorgen

Voorbereiding van plantmateriaal

Voor de teelt is het noodzakelijk om gewassen te selecteren die geschikt zijn voor de Oeral. Het is noodzakelijk dat de hybride een winterharde soort is en niet wordt beschadigd door voorjaarsvorst.

Let bij het kopen van een pruimenboompje op het feit dat het een sterk wortelstelsel heeft. De wortels mogen niet droog of verrot zijn. Jaarlijkse zaailingen bereiken meestal een hoogte van 1-1,3 meter.

Als de pruim is voorbereid op het planten in de lente, wordt deze voor de winter in groeven tot een diepte van 40 centimeter gedropt. Tweejaarlijkse exemplaren van bomen schieten het snelst wortel.

Data en technologie van ontscheping

Pruim wordt in het voorjaar geplant zodra de grond ontdooit, binnen 2 weken. Dan is het beter om de pit in de herfst te koken met een diepte van 40-50 centimeter en een breedte van 70.

Het planten in de herfst wordt 1,5 maand voor de vorst uitgevoerd. Het gat is in 2 weken gegraven. Zorg ervoor dat u aan elk gat een emmer humus, superfosfaat en kaliumzout toevoegt. Meststoffen worden gemengd met de vruchtbare laag en de put wordt gevuld. Voeg voor losheid grof zand toe.

De afstand tussen zaailingen kan oplopen van 1,5 tot 4 meter, afhankelijk van de variëteit en de breedte van de kroon in de toekomst.... Voor zelfvruchtbare pruimensoorten zijn bestuivers in de buurt nodig.

Voorwaarden voor een goede groei en vruchtzetting

Kies voor het planten van pruimen een plek die goed verlicht is door de zon en afgesloten is van de wind. De grond is nodig voor een voedzame cultuur, leemachtige zwarte grond is geschikt. De zuurgraad van de tuingrond moet neutraal zijn en het grondwater mag niet hoger zijn dan 1,5 meter naar de oppervlakte.

Regelmaat van water geven

De eerste keer dat ze het land rond de pruim na het planten irrigeren, gebruiken ze tot 20 liter water voor elke zaailing. Geef het gewas tijdens de zomer eens in de twee weken water, waardoor de frequentie tijdens hete en droge seizoenen toeneemt.

Voor een volwassen plant wordt de watergift teruggebracht tot 1 keer per maand. Het is ook nuttig om 's avonds bij warm weer bomen te besproeien met de kroon besproeien. Het mulchen van de stamcirkel helpt om vocht in de grond vast te houden.

Blad- en wortelmeststoffen

In het eerste levensjaar heeft de pruim voldoende voedingsstoffen die hij kreeg bij het planten. De bomen worden in het 3e levensjaar van de plant bij de wortel bewaterd met een voedingsoplossing van ureum. Bladdressing wordt uitgevoerd met de toevoeging van carbamide, 2 eetlepels per 5 liter ureumoplossing. De procedure wordt in mei uitgevoerd.Aan het begin van de zomer voeden ze ze met nitrofos, 30 gram geld per emmer water. Topdressing moet bladvormig zijn.

In augustus worden de groeven rond de pruim afgeworpen met organische en minerale oplossingen. Om organisch materiaal te introduceren, wordt kippenmest of humus gebruikt, van mineraal - houtas (70 gram) in een emmer water met superfosfaat en kaliumzout (elk 15 gram).

Vat cirkel zorg

De near-trunk cirkel wordt tijdens de landing aangegeven met een straal van één meter. Het moet constant worden losgemaakt, vrij van onkruid. Mulch wordt aan het einde van de winter in de sneeuw rond de pruim aangebracht en in de herfst, bij het graven, wordt turf of humus in de grond ingebed. De cirkel is vrij van mulchen als de zomer regenachtig is en er voldoende vocht is.

De juiste vorm vormen

Het snoeien van pruimen wordt regelmatig uitgevoerd, in de lente en de herfst. Het is nodig om de kroon te vormen en deze uit te dunnen. De procedure wordt uitgevoerd met goed geslepen gereedschap: snoeischaar, zaag, tuinmes.

Na het snoeien worden de takken bedekt met pek of desinfecterende oplossingen.

In het eerste levensjaar wordt de boom gekapt zodat de stam een ​​meter hoog wordt. Het volgende jaar worden skeletachtige takken van de 1e orde gevormd en wordt de stengel ingekort met één groeiknop. Bij een volwassen boom moet je de stam van de zijscheuten bevrijden en de groei van vorig jaar met de helft afsnijden.

In de Oeral is het beter om in het vroege voorjaar een kroon te vormen en in de herfst om sanitair en verjongend snoeiwerk uit te voeren.

Voorzorgsmaatregelen

Preventiemaatregelen tegen ziekten bestaan ​​uit het verwerken van pruimen met Bordeaux-mengsel in de lente en de herfst na de oogst. Het zal helpen beschermen tegen ongedierte en pathogene micro-organismen die de stamcirkel losmaken en graven nadat de sneeuw is gesmolten en vóór overwintering. Het is noodzakelijk om niet te vergeten de tuin schoon te maken van plantenafval, verbrande bladeren en afgesneden takken.

Om de pruimenstam tegen brandwonden te beschermen, is het nodig om deze in de lente en de herfst wit te wassen. Rookhopen in de tuin beschermen tegen voorjaarsvorst.

Een boom voorbereiden en beschermen voor de winter

Voor overwintering hebben pruimen overvloedig water nodig en bemesting met minerale meststoffen. Een jonge boom heeft beschutting nodig. Daarom kan het in 2-3 lagen worden gewikkeld met spandbond of ander niet-geweven materiaal. Kleine bomen zijn bedekt met sparren takken.

Veelgemaakte fouten die tuinders maken

Een van de veelgemaakte fouten bij het kweken van steenfruit is dat:

1. Zelf onvruchtbare variëteiten worden achtergelaten zonder bestuivers.
2. Planten zijn niet beschermd tegen ziekten en plagen, daarom dragen ze geen vrucht.
3. Jonge bomen krijgen weinig water en ontwikkelen zich lang.
4. Moerassige en zure bodems leiden tot plantendood.
5. De geselecteerde variëteit komt niet overeen met de teeltregio, daarom draagt ​​het geen vruchten en verdort.

Voordat u pruimen gaat kweken, moet u zich vertrouwd maken met de regels van de plantenteelttechnologie en moet u ervaren tuinders raadplegen over het kiezen van een ras.