De beste perzikvariëteiten voor teelt in Centraal-Rusland, aanplant en verzorging

Perzik behoort tot het geslacht Plum van de Rose-familie. Dit is de naam van de boom en zijn vrucht met dezelfde naam. De wilde vorm van de perzik werd voor het eerst ontdekt in India. Klassieke perziksoorten groeien in Italië, Zuid-Rusland, de Kaukasus en Centraal-Azië. Tot voor kort leek de teelt van een perzik op het grondgebied van Centraal-Rusland een bijna onmogelijke taak. Met de komst van hybride variëteiten die zijn aangepast voor groei in Russische regio's, is de teelt van de perzikboom een ​​realiteit geworden.

Kenmerken van het kweken van perziken in Centraal-Rusland

De middelste zone is het Midden-Europese deel van het land, dat wordt gekenmerkt door een gematigd landklimaat. Het grootste deel van de regio ligt op het grondgebied van de Oost-Europese vlakte, de zuidelijke gebieden worden bezet door het Centraal-Russische hoogland. De regio's worden gekenmerkt door ijzige winters met sneeuw en warme, vochtige zomers. In de winter kan de luchttemperatuur onder de -20 graden komen, in de zomer stijgt de thermometer tot +30.

De belangrijkste truc die wordt gebruikt om perzikbomen in barre klimaten te laten groeien, is extra beschutting tijdens de winter.

Geschikte rassen

De teelt van perzikbomen in de Middle Lane is mogelijk geworden door selectieselectie, die de afgelopen decennia door wetenschappers is uitgevoerd. Er zijn verschillende rassen gefokt die bestand zijn tegen vorst en een verhoogd aanpassingsvermogen hebben.

perzik beschrijvingen

Red Haven

De hybride wordt sinds 1992 aanbevolen voor de centrale regio's van het land. De boom wordt tot 5 meter hoog, de kroon bestaat uit donkergroene grote bladeren met een glanzend oppervlak. Enkele bloemen verzamelen zich in het klokvormige type bloeiwijzen, wanneer ze bloeien, krijgen ze een oranje tint.

De vruchten van de Red Haven-variëteit worden geclassificeerd als groot formaat, het gewicht kan oplopen tot 150-160 gram. De vorm van de vrucht blijft rond tot hij volledig rijp is. Ze hebben een dunne schil, sappig vruchtvlees. Kort kenmerk van de variëteit:

  • bestand tegen vorst tot -25 graden;
  • bestand tegen droogte;
  • heeft geen extra bestuiving nodig;
  • fruit kan lang worden bewaard en kan worden vervoerd.

fruitdoos

Kiev vroeg

De hybride is ontstaan ​​in het midden van de vorige eeuw, aangepast aan het barre klimaat.

De boom heeft een kroon in de vorm van een bal, de grootte van de vruchten is medium, perziken wegen tot 100 gram. De vrucht van deze perzikboom heeft een zoete smaak. De honden zijn sappig, met een gemakkelijk afneembaar bot.De hybride wordt als winterhard beschouwd, met extra beschutting verdraagt ​​hij vorst tot -27 graden zonder verlies. De scores voor droogtetolerantie zijn gemiddeld. De boom heeft geen extra bestuiving nodig, hij bloeit midden in de zomer. Door de dunne schil verdragen de vruchten het transport niet goed en kunnen ze niet lang bewaard worden.

Kremlin

De hybride staat bekend om zijn kwaliteit - hij kan zich aanpassen aan alle omstandigheden. Het is geschikt om te kweken in Siberië en de Oeral. De vruchten van de variëteit zijn groot, tot 200 gram. De sappigheidsindicatoren worden als gemiddeld beschouwd, vergeleken met gerelateerde hybriden.

De eigenaardigheid van de variëteit ligt in de neiging tot schietvorming. Volgens tuinders is het bij het kweken van de Kremlin-variëteit noodzakelijk om het aantal takken en scheuten constant te regelen. Het Kremlin-ras verdraagt ​​lage temperaturen - tot -26-28 graden, weinig droogtetolerantie.

hybride Kremlin

Kardinaal

De boom is 2,5 meter hoog, de vruchten bereiken 160 gram. De kleur van de schil is geel, met een roodachtige tint, het vruchtvlees is sappig, de pit is gemakkelijk te scheiden.

De hybride wordt beschouwd als een hoogproductieve variëteit, de vorstbestendigheidsindicator is gemiddeld, de boom verdraagt ​​lage temperaturen - van -18 tot -20 graden zonder verlies. Bij het verlagen van de temperatuurgrens bevriest de kofferbak. Het voordeel van de hybride wordt beschouwd als resistentie tegen ziekten en insectenplagen.

Hoe een perzik te laten groeien

Na het nemen van een beslissing om een ​​perzik te laten groeien, begint een cruciale periode van voorbereiding voor het planten van een perzikboom op een persoonlijk perceel. In sommige gevallen begint de voorbereiding van de geselecteerde site enkele jaren vóór het planten.

kweek een perzik

Site selectie en voorbereiding

Een geschikte locatie voor het kweken van perziken wordt geacht in de buurt van het gebouw aan de zuidkant te zijn. Hier krijgen de bomen voldoende zonlicht en worden ze ook gespaard van tocht.

Om de aanpassingsperiode te verlengen is het gebruikelijk om in het voorjaar een perzik te planten. Het plantgat begint in de herfst te worden voorbereid. Aan de bovenste laag van de grond wordt ongeveer 10 kilo humus toegevoegd. Vervolgens wordt de aarde opgegraven, na een paar weken wordt de procedure herhaald. Het plantgat wordt volgens de formule 60 bij 100 centimeter gegraven. In het voorjaar wordt het gat bijgewerkt en begint het planten.

Diverse selectie

Perzikvariëteiten voor de Middle Lane worden gekozen op basis van de kenmerken van vorst en winterhardheid. Hoe lager de temperatuur in de regio, hoe hoger de vorstbestendigheidsindex van het perzikras zou moeten zijn.

fruitmanden

Zaailingen planten

Het planten van de lente begint nadat het gat is vernieuwd. Er worden minerale complexen met een hoog gehalte aan fosfor en boor aan toegevoegd. De zaailing wordt in een gat begraven, de wortels worden verspreid en beschadigde gebieden verwijderd. De wortelhals van de zaailing moet 4 centimeter onder de bovenste laag van de grond worden geplaatst. De zaailing wordt verticaal geplaatst, de wortels worden besprenkeld met aarde, de grond wordt aan de basis verdicht en vastgemaakt aan een eerder voorbereide ondersteuning.

Na het planten krijgt de zaailing overvloedig water en is de grond bedekt met mulch.

Subtiliteiten van houtverzorging

Na het planten begint een aanpassingsperiode, waarin de zaailingen met rust worden gelaten.

subtiliteiten van zorg

Vorming

Voor gebieden met lage wintertemperaturen wordt het snoeien van de perzikboom in een kom aanbevolen. Dit is nodig om de afweer van de perzik te vergroten.

De vorming begint onmiddellijk na het planten van de zaailing: deze wordt afgesneden en laat 20 centimeter over. In de zomer moet hij de voorraad hout vergroten, de bijgesneden kroon herstellen.

  1. Snoeien in de lente wordt uitgevoerd na het einde van de vorst, beschadigde takken worden verwijderd.
  2. Snoeien in de herfst is nodig voor de perzikboom voor aanpassingen.

Topdressing en water geven

Tijdens het groeiseizoen hebben perzikbomen regelmatig voeding nodig. Aan het begin van de zomer worden mineralen aan de bodem toegevoegd. Extra voeding met fosfor wordt uitgevoerd als de boom aarzelt om een ​​eierstok te vormen.Vanaf april krijgen perziken regelmatig water. Zorg er bij droogte voor dat de grond niet te droog is.

Informatie! Voorwaarde is de introductie van topdressing in het voorjaar, in een tijd waarin bomen bijzonder kwetsbaar zijn.

groeit in de zomer

Voorbereiding op de winterperiode

De cultuur heeft extra beschutting nodig tegen de tijd dat de eerste nachtvorst begint.

Vorstbeveiliging is een schuilsysteem met twee niveaus:

  1. De grond wordt mulch met naaldnaalden of zaagsel.
  2. Het bovenstuk is bedekt met plasticfolie of agrofiber.

Eind november moeten de bomen bedekt zijn. Voordien worden ze behandeld met Bordeaux-vloeistof en gemorst. Extra wikkelingen met agrofibre worden gebruikt om de kofferbak te isoleren.

verpakt in folie

Ziekten en plagen

Fruit- en bessengewassen van het steensoort ontwikkelen vaak moniliose. Deze schimmelachtige ziekte wordt verspreid door bijen en treft bomen tijdens de bloei. De belangrijkste symptomen van moniliose:

  • beschadigde, gedroogde bladeren;
  • vallende knoppen;
  • vergeling.

De agronomen hebben een plan ontwikkeld dat de stapsgewijze verwerking van bomen omvat. Eerst worden perziken behandeld met fungiciden en vervolgens besproeid met oplossingen die kalium en fosfor bevatten.

Echte meeldauw is een schimmelinfectie die de bladmessen, scheuten en vruchten van perziken aantast. Jonge bomen zijn het meest vatbaar voor deze ziekte. Het eerste teken van echte meeldauw is een witachtige laag op verschillende delen. Dan beginnen de bladeren in buizen te rollen, witte vlekken die op schimmel lijken verschijnen op de gevormde vruchten. Perziken gaan rotten, een deel van het gewas wordt ongeschikt voor voedsel.

echte meeldauw

De poriën van de schimmel kunnen bij lage temperaturen in de grond overwinteren, daarom wordt de strijd tegen echte meeldauw beperkt tot de vernietiging van de geïnfecteerde delen van de plant, de rest wordt behandeld met een oplossing van colloïdale zwavel.

Veel fruitgewassen zijn onderhevig aan bladluisplaag. Bladluizen zijn een kleine plaag die zich vermenigvuldigt aan de onderkant van bladplaten, knoppen eet. Om van de parasiet af te komen, worden folkremedies gebruikt. Een goede methode is verwerking met zeepoplossingen, evenals tabaksinfusie.

aangetast door schimmel

Perzik vermeerdering

Bij het kiezen van een ras moet rekening worden gehouden met het vermogen van een perzik om zichzelf te bestuiven. Met zelfbestuiving kunnen amateurs perziken vermeerderen door middel van stekken. Dit is de meest effectieve en eenvoudige manier wanneer een stek wordt gescheiden van de hoofdboom, geroot en geplant op een vaste plaats voor verdere groei.

Oogsten en opslag

Perziken zijn half juli technisch rijp. Vanaf dit punt begint een gefaseerde fruitverzameling. Het rijpen van elke individuele vrucht kan ongelijk zijn, dus tuinders raden aan om naar het uiterlijk van de perzik te kijken.

jonge boom

Niet volledig rijp fruit wordt gekozen voor langdurige opslag. Ze kunnen binnen 2 weken rijpen bij temperaturen van 0 tot +5 graden. Bij kamertemperatuur kunnen perziken, afhankelijk van het ras, 5 tot 10 dagen worden bewaard. Voor langere opslag worden de vruchten afzonderlijk in bakpapier gewikkeld en op de vloer van houten kisten geplaatst.

Advies! Plastic zakken zijn niet geschikt om perziken in te bewaren. De resulterende condensatie draagt ​​bij aan het rotten van fruit.

Met de juiste zorg en selectie van een hybride variëteit kunt u perzikbomen laten groeien in gebieden die op het eerste gezicht niet geschikt zijn voor het kweken van zonnig fruit.

Beoordelingen
  1. Hasmik
    9.09.2019 13:02

    Bedankt! Heel duidelijk en goed geschreven.

    Te beantwoorden
Direct aan het kijken


Komkommers

Tomaten

Pompoen