Symptomen van besmettelijke ecthyma van schapen en de viruspathogeen, hoe te behandelen

Besmettelijke ecthyma is een virale ziekte bij schapen, waarbij zich abcessen, blaasjes, papels en korsten vormen op het mondslijmvlies, de huid van de lippen, geslachtsorganen en uier. De meest gevoelige dieren zijn tussen de 1,5 en 3 maanden oud. Het sterftecijfer van jonge dieren is 90%, van volwassenen - 5-10%. In korsten bij kamertemperatuur kan het virus tot 15 jaar aanhouden.

De oorzaken van de ziekte

De veroorzaker van besmettelijke ecthyma is een epitheliotroop virus dat tot de familie Poxviridae behoort. Onder gunstige omstandigheden in de externe omgeving blijft het vrij lang bestaan ​​- van 4 tot 15 jaar. Bij hoge luchtvochtigheid en onder invloed van hoge temperaturen desinfecteert het snel.


Dragers van de ziekte zijn herstelde of geïnfecteerde individuen. Hun uitwerpselen komen in de externe omgeving terecht en infecteren strooisel, drinkers, voederbakken en weilanden. Als er papels en blaasjes op de uier van de ooi zitten, worden de lammeren geïnfecteerd.

Uitbraken van besmettelijke ecthyma komen voor bij jonge schapen wanneer ze worden gespeend van hun moeder en worden overgebracht naar andere weiden. Het totale onderhoud van gezonde en geïnfecteerde dieren leidt ertoe dat binnen 2-3 weken vanaf het moment van infectie het parapoxvirus de hele kudde infecteert.

Tekenen en symptomen

Afhankelijk van de dosis van het virus dat het lichaam van het dier is binnengedrongen, zijn immuniteit, varieert de incubatietijd van 4 tot 8 dagen. Bij jonge schapen worden abcessen en papels gevormd:

  • op het slijmvlies van de mondholte;
  • op de blote hoofdhuid (neusgaten, oogleden, wangen);
  • geslachtsdelen.

besmettelijke ecthyma van schapen

Ten eerste verschijnen rode vlekken in de mondhoeken en langs de randen van de lippen, waarbinnen knobbeltjes worden gevormd, die in puisten en blaasjes veranderen. Na een tijdje gaan ze open, de integriteit van het slijmvlies wordt geschonden. In plaats van abcessen worden korstjes en een droge korst van donkerbruine kleur gevormd. Besmette lammeren hebben koorts en vinden het moeilijk om water te eten en te drinken. Als gevolg van uitputting sterft bijna 90% van de jongen.

Mening van een expert
Zarechny Maxim Valerievich
Agronoom met 12 jaar ervaring. Onze beste cottage-expert.
Bij dieren, het verloop van de ziekte die niet tot de dood leidde, verdwijnen na 10-14 dagen de korsten en korsten, waardoor vrijwel geen littekens achterblijven, herstellen de schapen en verwerven ze gedurende 12-16 maanden resistentie tegen het virus.

Als het virus de hoeven van het lam heeft geïnfecteerd, worden ze gevoelig, het dier loopt mank. De genitale vorm van de ziekte wordt gekenmerkt door de vorming van abcessen en korsten aan de binnenkant van de dijen, op de voorhuid van de penis, op de uier. De herstelperiode voor personen die opnieuw zijn geïnfecteerd, is 40-50 dagen.

Diagnostische regels

Om het feit van de schapenziekte vast te stellen:

  1. Klinische laboratoriumanalyses van uitstrijkjes. Monsters van korsten of etterende afscheiding worden opgestuurd voor onderzoek. Als er groep of fractionele kolonies van donkerrode langwerpige lichamen van het epithelotrope virus in worden aangetroffen, is het dier geïnfecteerd.
  2. Biologische monsters. Ze worden uitgevoerd bij klinisch gezonde personen door de vloeistof van de korstjes in het binnenoppervlak van de dij van hun huid te wrijven. Als 3-5 dagen na infectie de klassieke symptomen worden waargenomen bij lammeren, is dit een besmettelijke ecthyma.

Bij het stellen van een diagnose is het noodzakelijk om ziekten zoals mycotische dermatitis, necrobacteriose, mond- en klauwzeer en pokken uit te sluiten.

besmettelijke ecthyma van schapen

Hoe besmettelijke ecthyma van schapen te behandelen

Nadat ze tekenen van schade aan schapen door het parapoxvirus hebben gevonden, beginnen ze het te behandelen:

  • het virus bereikte het mondslijmvlies. De therapie omvat het behandelen van het getroffen gebied met 1% kaliumpermanganaatoplossing, 5% kopersulfaat, 3% carbolzuuremulsie, 3% waterstofperoxide;
  • in geval van schade aan de huid, wordt een 10% oplossing van kopersulfaat, salicylzuur of dibiomycinezalf, jodiumtinctuur gebruikt.

Als het schaap praktisch geen voedsel eet (ernstig verloop van de ziekte), worden ze behandeld met de vermelde middelen of krijgen ze breedspectrumantibiotica voorgeschreven, gekoppeld aan biomycine.

Ziektepreventie

Maatregelen om de verspreiding van de ziekte te voorkomen:

  • scheiding van geïnfecteerde individuen van de algemene kudde;
  • preventieve maatregelen nemen in de externe omgeving om de ziekteverwekker te vernietigen;
  • Bij het kopen van schapen van andere dochterbedrijven worden dieren tot 30 dagen in quarantaine geplaatst. Gedurende deze periode worden ze wekelijks op ziekteverschijnselen onderzocht;
  • drinkplaatsen, weilanden en schapenboerderijen in een staat houden die overeenkomt met de hygiënische en veterinaire normen;
  • tijdige vaccinatie van dieren, waarna schapen gedurende 6-8 maanden immuun worden voor het virus;
  • regelmatige uitvoering van maatregelen voor de desinfectie van inventaris, materieel, werkschoenen en -kleding, gebouwen en omgeving.

Het wordt afgeraden om vee te laten grazen op weilanden waar zieke dieren 2 jaar werden gehouden.

Geen beoordelingen, laat het als eerste achter
Direct aan het kijken


Komkommers

Tomaten

Pompoen