Rabarber buiten planten, kweken en verzorgen, wanneer te oogsten en hoe te vermeerderen
Een van de planten die in het vroege voorjaar kunnen plezieren met een vitamineset, pectine en organische zuren is rabarber. Het is pretentieloos, winterhard en kan, met de juiste aanpak, bijna het hele jaar door producten uit bladstelen produceren. De eigenaar kan zichzelf en het gezin verwennen met compotes, gelei, salades als andere groenten in de tuin net beginnen te ontkiemen. En het telen en verzorgen van rabarber kost niet veel moeite en kosten.
Een korte beschrijving van rabarber
Rabarber (Rheum) is een vaste plant en lid van de boekweitfamilie. De plant is groot, bereikt een hoogte van 3 m en wordt gevormd door een wortelrozet van bladeren die groeien op lange bladstelen. Dikke, vlezige, roodachtige bladstelen worden als voedsel gebruikt. Hun vorm is cilindrisch of veelzijdig en bereikt een dikte van 4 cm.
De bladeren zijn handvormig gelobd, heel, vrij groot van formaat met gekartelde of golvende randen. De kleur is meestal donkergroen met roodachtige aders. In de vroege zomer begint de bloei: er wordt een grote paniculaire bloeiwijze gevormd met kleine bloemen van wit tot rood (afhankelijk van de variëteit). Later worden de vruchten gevormd - driehoekige bruine noten.
Rabarber kan in alle regio's van ons land groeien, inclusief Siberië en het Verre Oosten, omdat het de kou goed verdraagt. Een ander onderscheidend kenmerk is een hoge schaduwtolerantie. Het groeit op één plek tot 10 jaar en vormt, groeiend, dicht struikgewas. Maar het heeft een transplantatie nodig, omdat de grond uitgeput is en de plant ondiep wordt.
Voortplanting wordt uitgevoerd door zaailingen en het verdelen van de wortels. Landbouwtechnologie is afhankelijk van de variëteit en biologische kenmerken van de plant, maar levert geen bijzondere problemen op voor de groenteteler.
Rabarberstengels smaken naar een zure appel. Qua gehalte aan voedingsstoffen doen ze ook niet onder voor deze vrucht. Het wordt gebruikt als geneesmiddel voor een aantal ziekten.
Belangrijkste variëteiten en variëteiten
Bekend tot 50 rabarber variëteiten, waarvan de meeste groeien in hun thuisland - in Azië. De meeste groentetelers zijn voorstander van het verkrijgen van producten in het vroege voorjaar, wanneer er een tekort is aan kruiden en vitamines. Maar in de herfst komen sappige bladstelen van pas bij het maken van zelfgemaakte bereidingen. Op basis hiervan wordt een ras geselecteerd. Meestal gekweekt:
- Altai-dageraad (vroege rijping) vormt een spreidende rozet van bladeren die zitten op roodachtige bladstelen met een gewicht van 80-120 g en heeft een uitstekende zoetzure smaak. Het oogsten gebeurt 30 dagen nadat de plant is begonnen te groeien.
- Groot gesteeld (vroege rijping) heeft een hoge opbrengst, lage vatbaarheid voor ziekten. Het verdraagt goed lage temperaturen. De bladstelen worden gekenmerkt door mals en zoet vruchtvlees met een lichte zuurgraad.
- Victoria (vroege rijping) verwijst naar variëteiten met een hoge opbrengst, die snel bladstelen laten groeien en een massa van 200-250 g bereiken. Aanvankelijk zijn ze rood, maar na verloop van tijd worden ze groen. Vormt vroeg steeltjes, ze moeten onmiddellijk worden uitgesneden.
- Obskiy (middenseizoen) vormt een grote rozet van licht gegolfde bladeren met roze bladstelen. Ze hebben een delicate zoetzure smaak. De winterharde variëteit verdraagt overtollig vocht, maar verdraagt geen droogte.
- Ogresky-13 (middenseizoen) vormt een compacte bladrozet met donkergroen blad. Zwak geribbelde bladstelen zijn rood van kleur en sommige exemplaren wegen 300-350 g. Het ras is bestand tegen schieten en vormt weinig steeltjes.
- Reusachtig (late rijping) heeft een indrukwekkend uiterlijk. Rabarber met donkerrode bladstelen is groot. De populariteit van het ras wordt opgemerkt door de late terugkeer van de oogst en de uitstekende smaak.
Om in de zomer sappige bladstelen te verzamelen, moeten op de site verschillende soorten worden geplant, die verschillende rijpingsperioden hebben.
Rabarber combineren met andere planten
Rabarber groeit goed naast salades, vertegenwoordigers van kruisbloemige groenten (kool), vindt de buurt met spinazie en bonen niet erg. Hij wordt onderdrukt door de fruit- en groentegewassen die ernaast staan. Hij is bijvoorbeeld onvriendelijk tegen leden van de nachtschadefamilie, radijs, uien, peulvruchten, wortelen en een aantal andere planten die in de bedden leven.
Het is raadzaam om de struiken apart te planten. En aangezien de bladsteelcultuur van halfschaduw houdt, past hij perfect in het hek, sluit hij het gebied bij de bijgebouwen of bevindt hij zich in een hoek in een schaduwrijke hoek van de tuin.
Datums planten
De plantdatum is gerelateerd aan de kweekmethode. Veel telers geven de voorkeur aan de vegetatieve methode, omdat uit de zaden wilde vormen van rabarber kunnen groeien. Landingsdata:
- de plant plant zich voort door de wortelstok in de lente-herfstperiode;
- zaden worden gezaaid voor de winter, wanneer de grond bevriest;
- zaailingen worden in maart gezaaid.
Bij het verdelen van de wortelstok zal de oogst van delicate bladstelen zichzelf niet lang laten wachten, en met de zaailingmethode kun je een struik van 20-30 cm hoog krijgen die normaal kan overwinteren.
Wortelstok planten
Hoe kies je een gezonde moederstruik in het land? Voor reproductie en daaropvolgende teelt moet het aan de volgende kenmerken voldoen:
- voldoen aan rassenkwaliteiten;
- groot en sterk zijn;
- 4-5 jaar oud zijn;
- vormen enkele steeltjes.
Het is niet nodig om veel planten te kweken. Meestal wordt rabarber niet in grote hoeveelheden gekweekt; 2-3 struiken zijn genoeg voor één gezin.
Voorbereiden op de landing
Tegen de tijd van transplantatie moeten de landingskuilen klaar zijn. De grootte is ongeveer 50 × 50 cm en de afstand tussen de struiken is 50-70 cm Jonge struiken kunnen in de herfst-lente worden geplant.
Rabarber geeft sappige bladstelen in vruchtbare gebieden en groeit lang op één plek, daarom brengen ze in de plantkuilen: 1 emmer turf, 1 emmer humus, 0,5 liter houtas gemengd met aarde.
Bij het toedienen van minerale mest worden de putten van tevoren voorbereid zodat de korrels de tijd hebben om op te lossen en het wortelstelsel niet verbranden.
Wortelstok divisie
De splitsingsprocedure doorloopt verschillende fasen:
- we scheppen de aarde uit de struik;
- we selecteren een deel van de snede met 2-3 nieren;
- snijd het af van de hoofdstruik;
- we planten de divisie op een nieuwe site.
Het is niet nodig om de uitgesneden plekken te bewerken: rabarber heeft een goede overlevingskans en groeit snel.
Landingsmogelijkheden
Omdat de groene cultuur de voorkeur geeft aan grond die verzadigd is met voedingsstoffen, wordt een mengsel van turf en humus op de bodem van de plantkuil gegoten. In het midden wordt een zaailing geplaatst, de wortels worden over het oppervlak verspreid en bedekt met een laagje veengrond. Voeg vervolgens aarde toe gemengd met as.
De inbeddingsdiepte van de knoppen is ongeveer 3 cm Rabarber moet goed worden ingegraven zonder de knoppen op het oppervlak achter te laten. Na het planten de grond afwerpen en mulchen. In de beginfase van de groei is regelmatig water geven niet nodig, omdat jonge struiken een beetje vocht opnemen.
Een andere plantoptie is wanneer er verse mest wordt gebruikt in plaats van humus. Het wordt op de bodem van de put geplaatst, bedekt met turfschilfers erop en de wortels van de zaailing worden geplaatst. Van bovenaf zijn ze bedekt met aarde vermengd met as. De wortels worden niet verbrand, omdat er een veenlaag is. Geleidelijk aan vervalt de mest en komen er voedingsstoffen vrij. Net als in het eerste geval is overvloedig water geven en mulchen vereist.
Rabarberzaden planten
Zaden worden voor de winter direct op de site gezaaid of gebruikt om zaailingen te verkrijgen. In het eerste geval hoeft het zaad niet te worden verwerkt, omdat het in de winter stratificatie ondergaat, verzadigd is met vocht en actief groeit. Maar het duurt 2 jaar om te wachten op volwaardige, volwassen planten.
Het gebruik van de zaailingsmethode verdient de voorkeur, omdat dit de groeiperiode aanzienlijk verkort en bladsteelproducten verkrijgt. Er is altijd een klein, halfschaduwrijk plekje in de tuin waar u meerdere soorten rabarber kunt planten.
Zaadvoorbereiding voor zaaien
Je kunt droge zaden zaaien, maar ze ontkiemen 16-20 dagen. Deze tijd wordt aanzienlijk verkort door voorbewerking:
- giet gesmolten of zuiver water in een kleine container en voeg een groeistimulans toe (Epin, aloë-sap);
- houd de zaden 48 uur in water en laat ze uitlekken;
- leg op een vochtige doek en rol het op;
- we laten 10 dagen in de koelkast staan bij een temperatuur van 0, + 5C:
- dan op een warme plaats laten staan tot ontkieming.
Het op deze manier behandelde plantmateriaal geeft na een week zaailingen. Na het zaaien verschijnen zaailingen binnen 8-12 dagen, dat wil zeggen twee keer sneller dan wanneer ze met droge zaden worden gezaaid.
Zaaien in de volle grond
Als er wordt gezaaid met gekiemde zaden, is de beste tijd de laatste dagen van de lente. Rabarber geeft goede en vriendelijke scheuten als de grond opwarmt tot +16, + 20C. De grond wordt van tevoren voorbereid, waaraan ze 1 m2 M. 1-2 emmers humus of compost en 0,5 liter as. Voor zaden worden groeven tot 3 cm diep voorbereid en na 3-5 cm geplant.
Als er drie echte bladeren verschijnen, worden de zaailingen uitgedund door de struiken op een afstand van 20 cm van elkaar te plaatsen. Na 1-2 jaar, als de planten volwassen worden, worden ze geplant volgens hetzelfde principe als de delenki.
Vroeg zaaien kan leiden tot de dood van jonge zaailingen, als er kans is op terugkerende vorst. De uitgekomen bladeren sterven af bij een temperatuur van -2, -6C.
Zaailingen zaaien
Het is raadzaam om de zaden in de tweede helft van maart te zaaien, wanneer de daglichturen lang genoeg zijn. Bij het kweken van zaailingen moet u een paar eenvoudige regels volgen:
- we bereiden een los en voedzaam grondmengsel voor of gebruiken kant-en-klaar;
- wanneer scheuten verschijnen, plaatsen we de doos op een lichte en koele plaats;
- twee keer per maand water en voer geven (bijvoorbeeld met Fertik Lux-oplossing);
- in fase 2 planten we de bladeren in cups;
- een week voordat we in de grond planten, wennen we de zaailingen aan natuurlijke omstandigheden en wennen ze geleidelijk aan aan frisse lucht.
Wanneer de zaailingen sterker worden en wennen aan de natuurlijke omgeving, worden ze in de volle grond geplant. Meestal is de plantdatum eind mei, begin juni.
Kenmerken van rabarbertransplantatie, afhankelijk van het seizoen
Het is het beste om rabarber op een nieuwe plaats te planten in de herfst een maand voordat het koude weer komt of in het vroege voorjaar voordat het blad begint te groeien. Dit zijn de handigste periodes, omdat alle sappen worden verzameld in de wortels en de bladeren geen voedingsstoffen onttrekken en geen vocht verdampen. De wortels voeden de plant op dit moment niet en het verdraagt de transplantatie pijnloos.
In de zomer groeit de struik, fotosynthese en voeding vindt plaats in de bladeren, dus het transplanteren is buitengewoon moeilijk en rabarber schiet niet altijd wortel en reageert extreem gevoelig op mechanische schade. Tegelijkertijd zal het niet werken om een gezonde struik te laten groeien.
Jonge struiken en zaailingen zijn vatbaar voor zomertransplantatie, die worden overgebracht naar een nieuwe locatie met een grote kluit aarde. Ze hebben regelmatig water en zorgvuldige schaduw nodig.
In het eerste jaar van aanplant mogen bladstelen niet worden gesneden. De plant is nog niet volwassen en zal aanzienlijk verzwakken als er een paar bladeren verloren gaan. Snijden gebeurt alleen voor 2-3 jaar groei.
Rabarber zorg
Het is niet moeilijk om voor de gestalkte cultuur te zorgen. Traditionele activiteiten worden uitgevoerd: water geven, wieden, bemesten, losmaken. Bijkomende zijn het snijden van steeltjes.
Planten bemesten en bemesten
Het is voldoende om 3 keer per seizoen een groen gewas te voeren, omdat de benodigde meststof minimaal is. Rabarber reageert op biologische voeding, waarvan de infusie van toorts (1: 5), kippenmest (1:10) of brandnetel en onkruid het vaakst wordt gebruikt.
Voeg indien nodig Kemira-universele complexe meststof of nitrofoska toe. As, die tijdens het losmaken voor het besproeien droog wordt toegevoegd, is ook geschikt voor deze doeleinden. Dosering - 1 glas as per vierkante meter M.
Stikstofmeststoffen dragen bij aan de groei van bladmassa, maar ze moeten in de lente worden aangebracht, in de zomer dragen ze bij aan de vorming van steeltjes.
Water geven en wieden
Omdat de plant krachtig is, geeft hij schaduw aan de grond en het onkruid eronder groeit praktisch niet en er zijn geen problemen met een grote hoeveelheid onkruidvegetatie.
Rabarber heeft regelmatig water nodig, zonder welke vlezige bladstelen niet groeien. Met een matig regenachtige zomer zijn 3-4 gietbeurten per seizoen voldoende, maar ze zouden er in overvloed moeten zijn. Dankzij water hoopt oxaalzuur zich praktisch niet op in de bladstelen.
Bescherming tegen ziekten en plagen
Rabarber wordt praktisch niet aangevallen door ongedierte en wordt zelden ziek. In sommige gevallen worden "invallen" van boekweitvlooien of rabarberwantsen waargenomen. Van de ziekten zijn de meest gevaarlijke grijze rot en valse meeldauw, die zich meestal ontwikkelen bij verdikte aanplant.
Voor betrouwbaarheid kunt u een drievoudige behandeling met Fitosporin uitvoeren en folkremedies voor ongedierte gebruiken. Als de ziekte ernstig is, moeten de planten worden verwijderd en verbrand, zodat naburige aanplant niet lijdt.
Regels voor het oogsten
Het gewas kan worden geoogst in het tweede groeiperiode in mei-juni met een bladsteellengte van 20-25 cm De eerste, vroegste oogsten zijn het meest waardevol, omdat ze de meeste voedingsstoffen bevatten. Gedurende het seizoen worden tot begin augustus meerdere keren sappige stelen geoogst.
De bladstelen worden niet afgesneden, maar voorzichtig uitgebroken om de groeischoten niet te beschadigen. Om dit te doen, wordt de bladsteel meerdere keren gescrolld en met een ruk naar beneden getrokken, anders zal de wortelstok lijden. Bij het oogsten blijft de belangrijkste rozet van bladeren op de plant achter. Dus de struik zal niet verzwakken of uitputten.
Alleen verse scheuten van rabarber zijn nuttig en bij volwassen is er een hoge concentratie oxaalzuur, wat niet nuttig is voor het lichaam. Bladeren en wortels worden niet geconsumeerd.
Als zuiderlingen veel vitaminegewassen hebben die in het vroege voorjaar producten produceren, dan hebben Siberiërs weinig keus. In het geval van vitaminetekorten in de lente, zullen rabarberstengels helpen, ze kunnen worden gekookt in soepen, toegevoegd aan salades en compotes. En als er op de site plaats is voor een paar struiken, zullen vroege vitamineproducten niet lang op zich laten wachten.
