Walnoten kweken en verzorgen in Siberië, regels voor de voorbereiding op de winter
Het intensieve werk van veredelaars om gezoneerde vorstbestendige variëteiten van verschillende bomen en struiken te ontwikkelen, draagt bij aan de massale verspreiding van voorheen exotische planten over de hele wereld. Dus de warmteminnende walnoot heeft Siberië bereikt: het planten en kweken in deze regio's wordt vaak als de norm gezien. Er is echter nog een lange weg te gaan voordat de eerste oogsten voor pionierstuinders komen.
Mogen walnoten worden verbouwd in Siberië?
Het grootste gevaar dat de teelt van walnoten in koude streken belemmert, is strenge vorst. Als gevolg van langdurige blootstelling aan negatieve temperaturen bevriezen de bovengrondse elementen van de plant, wordt het groeiseizoen geschonden en wordt de rijping van het gewas vertraagd. Voor een succesvolle teelt en het verkrijgen van fruit in dergelijke omstandigheden, worden gezoneerde variëteiten met een korte rijpingsperiode gekozen.
Geschikte rassen
Veredelaars voeren dagelijks intensief werk uit om winterharde variëteiten van verschillende gewassen te kweken voor distributie en succesvolle teelt in elke klimaatzone. Ze letten ook op de walnoot. Tussen alle variëteiten van tegenwoordig vindt u desgewenst opties voor vroege rijping met een goede tolerantie voor lage temperaturen en een kort groeiseizoen. De volgende winterharde soorten zijn vooral populair in Siberië:
- Kachinsky;
- Stevig
- Ideaal.
Ze zijn bestand tegen lage temperaturen tot -30 ° C en slagen erin vruchten te zetten. Echter, door late vorst, die onherstelbare schade toebrengt aan ondermaatse skeletachtige takken en ontluikende bloemknoppen, hebben de vruchten niet altijd de mogelijkheid om te rijpen.
Siberen moeten veel moeite doen om bomen te beschermen tegen late vorst tijdens de bloeiperiode.
Hoe een gewas correct te laten groeien
In de barre klimatologische omstandigheden van Siberië is het kweken van gezonde walnoten en het verkrijgen van hoge opbrengsten elk jaar behoorlijk problematisch. Echter, zorgvuldige aandacht voor de boom vanaf de eerste dagen na het planten en gedurende zijn hele leven zal hem beschermen tegen bevriezing, de vorming en rijping van het gewas bewerkstelligen.
Waar walnoten op de site te planten
De walnoot wordt aan de zuidkant van het perceel aangeplant. Voor hem kiezen ze een weide die goed verlicht is door de zon en betrouwbaar beschermd is tegen de wind. Een dichte muur of omheining aan de noordkant biedt een betrouwbare bescherming voor de groeiende zaailing tegen bevriezing en uitdroging van de schors door harde wind.Plant deze machtige boom echter niet in de buurt van hoofdgebouwen. Een krachtig groeiende wortel dringt diep in de grond en is in staat een gebouw te vernielen.
Een walnoot, geplant in een verduisterd gebied of in een laagland, is tot de dood gedoemd. Het tolereert geen moerassige en kleiachtige grond. De rest van de plant is pretentieloos. Voelt zich goed op bodems met elke samenstelling en zuurgraad. Hij groeit en draagt goed vruchten op heuvels of hellingen.
Voorbereiding van plantmateriaal
Een van de meest gebruikelijke opties om een walnoot op je eigen perceel te kweken, is door hem met zaden te planten. De zaden produceren sterke bomen die bestand zijn tegen ongunstige groeiomstandigheden en een mogelijke vruchtzetting garanderen.
Kies voor het planten vers rijpe zaden met een hele schaal, zonder zichtbare schade en schimmel. Gebruik geen gekochte noten, omdat hun versheid en ontkieming twijfelachtig zijn.
Het is raadzaam om in de herfst zaden te planten. De kans op ontkieming is in dit geval veel groter dan bij het planten van zaden in het voorjaar. Na de nodige verharding onder natuurlijke winterse omstandigheden te hebben gekregen, groeien er aangepaste sterke planten. Niet levensvatbare scheuten worden onmiddellijk geëlimineerd.
Zaden kunnen het beste direct op een vaste plaats worden geplant. Dit vermijdt het transplantatieproces en draagt bij aan de vorming van een sterker en stabieler wortelstelsel.
Aanplantschema en proces
De walnoot heeft een spreidende kroon en vraagt veel vrije ruimte. Bij het plaatsen van een boom op de site moet hiermee rekening gehouden worden. Het aanbevolen landingspatroon is 6 x 6 meter.
Walnoot is pretentieloos voor de grond, dus de voorlopige introductie van humus en as in de grond is voldoende. De plantdiepte van het zaad is meestal drie maten. Zaden worden in voorbereide groeven op de rand geplaatst, met aarde besprenkeld en voorzichtig gemorst.
Vogels vormen het grootste gevaar voor verse zaailingen in Siberië. Een dicht net of afdekmateriaal dat goed aan het oppervlak is bevestigd, helpt zaailingen te beschermen tegen de invasie van vogels.
De walnoot is zelfvruchtbaar. Ervaren tuinders oefenen echter met het tegelijkertijd planten van twee zaailingen en merken een interessant feit op: als bomen in paren groeien, is de opbrengst van elk van hen aanzienlijk hoger dan de opbrengst van vergelijkbare afzonderlijk groeiende variëteiten.
Verdere verzorging van de noot
Siberië is niet ideaal voor het kweken van walnoten. Het kost veel moeite voordat er een gezonde boom groeit en de eerste oogst rijpt.
Water geven en voeren
Jonge walnoten worden de eerste jaren niet bemest. Dit geldt met name voor stikstofhoudende meststoffen, die een versnelde celdeling en snelle groei van de zaailing stimuleren. Snelle groei verzwakt de jonge boom en zal waarschijnlijk afsterven in barre weersomstandigheden. Natuurlijke groei onder stabiele omstandigheden zonder stimulerende middelen is traag. Het resultaat is echter een sterke, weerbestendige boom.
Om de vruchtzetting te stimuleren, wordt een volwassen boom in de herfst gevoed met fosfor-kaliummeststoffen.
De walnoot heeft vocht nodig. Een jonge boom heeft periodiek overvloedig water nodig tijdens droge periodes. Een oude boom met overwoekerde wortels staat al op zichzelf en kan de benodigde hoeveelheid vocht uit de grond halen. Het wordt veel minder vaak bewaterd. Nadat het blad is gevallen, wordt de volwassen boom gevoed en grondig verzadigd met vocht voordat hij overwintert.
Trimmen en vormgeven
In de barre omstandigheden van Siberië wordt sterk snoeien niet toegepast. In het voorjaar worden bevroren en beschadigde scheuten verwijderd. De uitgesneden plek wordt zorgvuldig behandeld met tuinvernis.
De vorming van een kruipende kroon helpt voorkomen dat takken bevriezen en maakt het gemakkelijker om de boom in de winter op te warmen.
Whitewash
Wanneer de luchttemperatuur in de herfst daalt tot 3-4 ° C, gaan ze volwassen fruitbomen witwassen.Witwassen helpt de boom te beschermen tegen parasieten die tijdens deze overwinteringsperiode een veilige schuilplaats zoeken. Bovendien treedt als gevolg van dooi en daaropvolgende temperatuurdalingen ijsvorming op de korst en barsten op. Door te witten wordt ijsvorming voorkomen en wordt de schors beschermd tegen beschadiging.
Ze houden niet van witgekalkte stammen en kleine dieren die veel voorkomen in de uitgestrektheid van Siberië. In het voorjaar, bij een luchttemperatuur van 2-3 ° C, wordt de whitewash vernieuwd. Jonge bomen worden meestal niet gewit.
Voorbereiden op de winter
Walnoot vereist een zorgvuldige voorbereiding op overwintering. Het bestaat uit verschillende fasen:
- In een droge herfst met weinig regen nadat het loof is gevallen, wordt de boom zorgvuldig afgeworpen met een grote hoeveelheid water, waardoor het wortelsysteem wordt verzadigd met vocht voordat het overwintert.
- De stamcirkel is mulch met een dikke laag stro, zaagsel, droge bladeren. Mulch helpt om vocht en warmte vast te houden, beschermt de wortels tegen bevriezing.
- Sommige walnootsoorten wortelen goed in Siberië en geven krachtige scheuten. Het onbeschermde bovengrondse deel bevriest echter in sommige strenge winters. De jonge boom heeft een zeer flexibele stam. Om bevriezing te voorkomen wordt de boom in de herfst naar de grond gebogen en zorgvuldig afgedekt met droog gras, hooi of afdekmateriaal. In deze vorm staat de plant tot het voorjaar. Het is betrouwbaar beschermd tegen vorst en dooi.
- Het is niet realistisch om een hoge boom volledig tegen vorst te bedekken. Het is in ieder geval tot het begin van de skeletachtige takken met sneeuw bedekt.
De bovenstaande maatregelen zullen de walnoot beschermen tegen strenge vorst, de integriteit en gezondheid van de boom en het vruchtniveau behouden.
Ziekten en plagen van de boom
Door preventieve maatregelen te nemen, kan de ontwikkeling van ziekten worden voorkomen, een gezonde boom worden gekweekt en gewassen worden verzameld die niet worden aangetast door ongedierte.
Door in het vroege voorjaar en de herfst met Bordeaux-vloeistof te sproeien, worden walnoten beschermd tegen echte meeldauw. De oplossing wordt bereid in overeenstemming met de verbruikstarieven die op de verpakking staan vermeld. Het sproeien wordt 's avonds na zonsondergang uitgevoerd.
Door de boom met insecticiden te besproeien, wordt voorkomen dat er notenbarbeel, snuitkever en ander ongedierte op bladeren en fruit verschijnen, en blijft de opbrengst op een hoog niveau.
Verzameling en opslag van noten
Het bepalen van de bereidheid van een noot voor consumptie is heel eenvoudig. De groene vruchtwand begon te barsten, wat betekent dat het tijd is om te oogsten. Na het oogsten wordt het gewas een week op een koele plaats bewaard. Hier wordt de vruchtwand donkerder en zachter. Deze noten zijn veel gemakkelijker te pellen. Na het verwijderen van de schaal, worden de vruchten grondig gedroogd in de zon of op een andere warme plaats.
Voor opslag worden de noten op een droge plaats geplaatst met een luchttemperatuur van maximaal 10 ° C. In deze vorm kunnen ze jarenlang worden bewaard.
Het barre klimaat is niet geschikt voor de teelt van thermofiele walnoten. Het kan voor liefhebbers moeilijk zijn om een laaggroeiende en vroegrijpe variëteit te vinden die geschikt is voor deze omstandigheden. De walnoot vereist veel aandacht en werk gedurende het hele leven. Ondanks al deze obstakels verschijnt deze majestueuze boom steeds vaker en draagt hij vrucht in de tuinpercelen van Siberië.
