Beschrijving van het komkommerras Carolina f1, zijn kenmerken en opbrengst
Het ras staat nu op de lijst van het staatsregister van Rusland. Volgens de instructies, het soort doel voor het kweken in schuilplaatsen. Buiten toont het een goede overleving en hoge opbrengsten bij kweek in warme klimaten, zonder het risico van extreme temperatuurschommelingen. Het ras wordt veel gebruikt in persoonlijke dochterpercelen in de Russische regio's, Oekraïne en Moldavië. De zaden worden verkocht in kleine papieren zakjes. Het Amerikaanse bedrijf Lark Seeds is de belangrijkste fabrikant. Het plantgoed wordt verdeeld in een netwerk van gespecialiseerde landbouwwinkels.
De Carolina-komkommer is een vroegrijpe komkommersoort. De eerste oogst kan 45 dagen na het planten worden ingenomen. De plant behoort tot parthenocarpe hybriden. Het belangrijkste voordeel van het ras is de stabiliteit van hoge opbrengsten. Groenten kunnen lang worden bewaard en verdragen moeilijke transportomstandigheden.
Een onderscheidend kenmerk van komkommers is de vorming van een krachtig wortelstelsel, waardoor de scheuten worden voorzien van voldoende voedingsstoffen. Recensies van tuinders spreken van sterke, krachtige struiken met een groot aantal eierstokken, die vervolgens krachtige, niet krachtige scheuten vormen met een groot aantal vruchten. De bladeren hebben geen specifieke kenmerken. De bladplaten zijn middelgroot en groen van kleur.
De plant wordt niet gekenmerkt door overmatig weven van scheuten, wat de verzorging van de plant enorm vergemakkelijkt.
Opbrengstkwesties
De plant heeft een goede plantaardige eierstok. De bloeiwijzen zijn vrouwelijk. De eierstokken worden gekenmerkt door een bundelachtige formatie en er worden 3 bloemen in één knoop gevormd.
Groenten lijken qua uiterlijk op augurken. Vanwege zijn kleine formaat en smaak wordt de Carolina-variëteit beschouwd als een van de meest geschikte om in te blikken. Fruit kenmerken:
- hebben een rijke donkergroene kleur;
- er zijn kleine oneffenheden op het oppervlak;
- de schil wordt gekenmerkt door een kleine witte rand;
- de structuur van het vruchtvlees van groenten wordt gekenmerkt door een gemiddelde dichtheid;
- niet vatbaar voor uitgroei;
- de verhouding tussen breedte en lengte is gemiddeld 3,2: 1.
Komkommers vervormen niet en veranderen tijdens het rijpen niet in tonvormig fruit. Zelfs overrijpe en laat geoogste vruchten krijgen geen bittere smaak. Komkommers hebben een uitgesproken smaak en aroma, waardoor ze ideaal zijn voor salades. Het kleine formaat van de vrucht maakt het ras geschikt als conserveringsmateriaal.
Foetale kenmerken:
- het gemiddelde gewicht van een komkommer is 95 gram;
- lengte varieert van 12 tot 14 cm;
- in doorsnede reikt de grootte van 3,5 tot 4 cm.
De beschrijving van de komkommer Carolina f1 suggereert dat de plant met de juiste zorg hoge opbrengsten heeft en met 1 m2 verwijder 12,6 kg. Bij kweek in aarde is de waarde van de return-index van groenten per plant iets minder.
Groeiende functies
De teelttechniek voor komkommers is standaard en kent geen specifieke nuances. De planttijd wordt individueel bepaald, afhankelijk van de klimatologische kenmerken van de regio en de gewenste oogsttijd. De door de fabrikant aanbevolen planttijd is april-juli. Voor een eerdere oogst is kweken met zaailingen toegestaan. Vruchtvorming gaat door tot de herfst.
In regio's met moeilijke klimatologische omstandigheden wordt het planten in filmstructuren aanbevolen. Het planten van plantmateriaal wordt uitgevoerd nadat de dreiging van vorst eindelijk voorbij is. De diepte van het zaaien van zaden mag niet groter zijn dan 3 of 4 cm Het planten wordt uitgevoerd volgens het schema van 50x30 cm Het regelmatig planten van struiken zal leiden tot een afname van de opbrengstindicatoren, omdat in dit geval krachtige scheuten geen frisse lucht en licht zullen hebben, en het ventilatieprobleem gepaard gaat met het verschijnen van verschillende ziekten van komkommers ...
Het ras is resistent tegen de meeste soorten komkommerziekten:
- peronosporosis;
- echte meeldauw;
- het mozaïek is viraal.
Onderhoud bestaat uit regelmatig water geven en wieden. Het ras steekt gunstig af bij stressbestendigheid onder moeilijke omstandigheden, waaronder onvoldoende water geven. Tuincultuur heeft periodieke bemesting met minerale complexen nodig.
