Nuttige eigenschappen en teelt van zwarte wortelen
Zwarte wortelen zijn een nieuwsgierigheid naar onze breedtegraden. Er zijn maar weinig van onze landgenoten bekend met de zwarte variant van zo'n zeer nuttige knolgewas als wortelen. We kennen allemaal de voordelen en voordelen van feloranje wortelen. Ze is het hele jaar door een graag geziene gast op de tafels van onze landgenoten. Jonge wortels van deze groente worden vooral gewaardeerd in het voorjaar, tijdens de periode van vitaminegebrek. Haar verzadiging met vitamines en nuttige micro-elementen is tenslotte zodanig dat ze vol vertrouwen kan concurreren met alle overzeese wonderfruit.
Maar zwarte wortelen zie je niet vaak in de schappen van onze winkels en groentemarkten. Maar toch bestaan er echt zwarte wortelen, maar of het nu inferieur is aan onze oranje landgenoot wat betreft waardevolle vitaminesamenstelling, of er beter aan is, laten we eens kijken.
Een beetje geschiedenis
Zwarte wortelen met een blauwachtige tint groeien voornamelijk in het oosten en in Azië. Zo'n variëteit wordt een speedy genoemd. Deze variëteit is ook erg populair in de landen van Noord- en Zuid-Amerika, Pakistan, India, Turkije, Egypte.
Qua uiterlijk is het wortelgewas precies hetzelfde als het gebruikelijke oranje, alleen met een andere kleur. Dit type wortel is een vaste plant. Maar in de praktijk wordt het twee jaar geteeld. In tegenstelling tot wij zijn ze in landen waar zwarte wortelen worden verbouwd gewend om niet alleen de knolgewas zelf te eten, maar ook de “vershok” waaruit allerlei salades worden gemaakt.
Het groeit uit zaden, in het eerste jaar wordt slechts een deel van de zoete, nuttige wortelgewassen geoogst, die met succes worden gegeten, het tweede deel blijft over voor zaden.
In het tweede jaar is de wortel met de trotse naam Scorcier bedekt met felgele en geurige bloemen. Zo'n charme dient als decoratie voor elke tuin. Met het begin van de herfst rijpen de zaden uit de bloemen, die worden verzameld en gezaaid voor het volgende seizoen.
Er zijn ook wilde variëteiten van zo'n nuttige plant, maar qua smaak en vitaminesamenstelling zijn ze aanzienlijk inferieur aan hun culturele familieleden.
De scorder kan behoorlijk indrukwekkende afmetingen bereiken: in lengte - 30 cm en in breedte - tot 40 mm. De kern is niet dicht, van binnen kan deze lichtgeel van kleur zijn (afhankelijk van de variëteit). Het aroma is erg aangenaam met verre tonen van vanille.
Rassenras
In het wild zijn er meer dan 200 soorten en soorten scorchors. Het groeit in weilanden en velden, en is vaak langs wegen te zien. Het wordt ook als voedsel gebruikt, maar alleen gekweekte rassen hebben een hogere voedingswaarde en een betere smaak.
In ons land hebben van de gecultiveerde variëteiten van scorchors slechts twee variëteiten wortel geschoten:
- Zonnige première.
- Genezing.
Deze variëteiten hebben een grote voedingswaarde en zijn de tweede na sojabonen en bonen in termen van verzadiging met micro-elementen.
Kenmerken van groeien op onze breedtegraden
Om een zwarte schoonheid in je tuin te laten groeien, heb je basisvaardigheden en -capaciteiten nodig. Een kenmerk van deze variëteit is pretentieloze zorg. Ze laten het in principe op dezelfde manier groeien als een gewone oranje schoonheid.
Belangrijk om te onthouden. Bewaar geen zaden voor een lange periode. Zaden geven een goede kieming pas het volgende jaar nadat ze rijp zijn.
De teeltgrond moet zanderige leem of leemachtig zijn. Voordat u zaden plant, is het noodzakelijk om de grond grondig van onkruid te reinigen en bij voorkeur te bemesten met humus.
Zo'n variëteit heeft een verhoogde droogteresistentie: het mag niet vaak en overvloedig worden bewaterd, maar het moet op tijd worden verdund. Anders zal de scorchion slecht groeien en zullen de vruchten kleiner zijn.
Het duurt gewoonlijk 3-4 maanden tussen het planten van zaden en het oogsten. Graaf zwarte wortels op bij droog weer. Na het oogsten moet de oogst grondig worden gedroogd, altijd in de schaduw, waarbij fel zonlicht wordt vermeden, wat de vruchten kan bederven: geef ze een onooglijke groene kleur, wat wijst op het verschijnen van zeer giftige stoffen. Eenmaal gedroogd, moet het fruit worden bewaard in een koele, goed geventileerde ruimte. Het kan worden bewaard in dozen met zand, in polyethyleen zakken, in stoffen zakken.
Nuttige eigenschappen van scorders
Zo'n variëteit is misschien heel ongebruikelijk en onooglijk voor ons in esthetisch uiterlijk, maar qua smaak is het heel, heel veel superieur aan onze gebruikelijke oranje schoonheid.
Feit is dat de scorcier 12 keer meer antioxidanten bevat dan onze gewone wortelen. Dit maakt haar een echte huisarts.
De voedingswaarde is enorm en overtreft die van onze gezonde oranje wortel. Het bevat ook een grote hoeveelheid vitamines van groep B en C, macro- en micro-elementen, waaronder stoffen die nodig zijn voor ons lichaam, zoals ijzer, calcium en fosfor.
Het gebruik van zo'n knolgewas zal een onvervangbare service voor de gezondheid bieden, met dergelijke aandoeningen:
- Bloedarmoede door ijzertekort, vitamine-tekort in de lente.
- Voor diverse aandoeningen van lever en nieren.
- Obesitas in verschillende stadia.
- Ziekten van het maagdarmkanaal.
- Diverse verkoudheden.
- Suikerziekte.
Het is opgenomen in het dieetmenu voor eventuele ziekten. Vitamine A in de samenstelling van de knolgewas kan het gezichtsvermogen perfect versterken. Een grote hoeveelheid vezels verbetert de spijsvertering, reinigt het lichaam van gifstoffen en gifstoffen en dient als een uitstekende preventie van constipatie. En een grote hoeveelheid vitamine C in de samenstelling van het wortelgewas versterkt perfect het immuunsysteem, helpt het lichaam om te gaan met verkoudheid en griep in de lente-winterperiode. Inuline maakt dergelijke wortelen onmisbaar voor diabetes.
Hoe te gebruiken
Deze knolgewas wordt rauw gegeten, gekookt en gestoofd. Versgeperste sappen van scortiers zijn erg handig, die zowel in pure vorm als in combinatie met andere sappen, zoals appelsap, kunnen worden geconsumeerd. Er worden salades, stoofschotels, soepen, borsjt van gemaakt. Dit is een uitstekend bijgerecht bij vlees- en champignongerechten.
In China en Tibet worden zwarte wortelen niet alleen gegeten, maar ook actief gebruikt bij de productie van medicijnen. Er worden allerlei medicijnen voor diabetes en bloedarmoede van gemaakt.
Maar zwarte wortelen zijn nog steeds een beetje inferieur aan onze oranje. Het bevat helemaal geen caroteen.
Contra-indicaties om te gebruiken
Hoe nuttig en genezend deze overzeese knolgewas ook is, er zijn nog steeds enkele contra-indicaties voor het gebruik ervan. Zwarte wortelen mogen niet worden geconsumeerd door mensen met een voorgeschiedenis van:
- Gastritis.
- Ulceratieve aandoeningen van de maag of darmen.
Uit persoonlijke ervaring was ik van één ding overtuigd, dat de variëteiten van zwarte wortelen een serieuzere voorbereide grond vereisen, dan zal de oogst goed zijn. Zo'n wortel smaakt trouwens erg lekker.