De beste variëteiten van grote, zoete en remontante frambozen voor Siberië met een beschrijving

Speciale zorg is niet vereist voor frambozen, omdat de bessencultuur bestand is tegen koud weer en extreme temperaturen. De eenvoud van de teelt is de reden geworden voor de wijdverspreide verspreiding van frambozen in Siberië. Onder de grote verscheidenheid aan soorten, kunt u de beste frambozensoorten voor Siberië kiezen met groot zoet fruit.

Waar u op moet letten bij het kiezen van een ras voor de oostelijke regio's

Bij het beslissen welk ras in de oostelijke regio's moet worden geplant, moet rekening worden gehouden met een aantal parameters. De klimatologische en weerskenmerken in een bepaald gebied, de grondsoort en andere externe factoren zijn belangrijk. U moet zich ook vertrouwd maken met de kenmerken van verschillende variëteiten om een ​​variëteit te planten die voldoet aan de eisen met betrekking tot smaak, grootte en aantal vruchten.

De beste frambozensoorten voor Siberië en de Oeral: winterharde soorten

Langdurige aanplant van verschillende soorten bessen door ervaren tuinders maakte het mogelijk om de beste variëteiten van grootvruchtige frambozen voor Siberië en de Oeral te bepalen. Bij het kiezen van een geschikte variëteit, wordt aanbevolen om de beoordeling van populaire soorten bessengewassen te bestuderen.

Vroeg zoet

Een zoete variëteit gekweekt door binnenlandse kwekers met struiken van 2-2,5 m. De planten zijn half uitgestrekt, met een klein aantal stiefkinderen. De bessen zijn sappig en hebben een uitgesproken aroma. Een van de belangrijkste voordelen van het ras zijn: weerstand tegen vorst, hoge productiviteit, niet veeleisende zorg.

Siberische Ogonyok

De variëteit met middelgrote struiken brengt grote bessen met een gewicht tot 5,5 g.De vruchten zijn halfbolvormig, bestand tegen temperatuurdaling en ziekten. Het ras heeft een gemiddelde rijpingsperiode.

Beloning

Een hoogproductieve middenvroege variëteit vormt lage planten van een semi-uitgestrekt type. De groeiende scheuten zijn tot 2 m lang en bedekt met een wasachtige coating. Vruchten zijn middelgroot, bleekrood, ovaal van vorm. Raspberry Reward is zwak resistent tegen anthracnose en didimella en vereist daarom regelmatige preventieve behandelingen.

Gift van Siberië

Een verscheidenheid aan dessertdoeleinden is een van de grote variëteiten frambozen voor Siberië. Kenmerkend is de zwarte tint van de bessen, waardoor de vruchten op bramen lijken. De variëteit is vruchtbaar en brengt tot 4,5 kg van elke struik op. Vanwege langdurige vruchtzetting wordt de oogst op verschillende manieren uitgevoerd.

Vera

De Vera-variëteit heeft goede eigenschappen gekregen door de genetische specificiteit van de ouderplanten. De planten zijn half uitgespreid, ongeveer 1,5 m hoog, met middelgrote scheuten en dicht gebladerte. De bessen hebben een massa van 1,8-2,7 g, een zuurzoete smaak en rijk vruchtvlees.

Barnaul

Het remontante type Barnaul-framboos vormt licht spreidende, rechtopstaande struiken. De variëteit onderscheidt zich door zijn vermogen om overvloedig scheuten te laten groeien. De bessen zijn niet erg groot, eivormig, zoet en zuur, met een delicaat aroma. Het gewicht van één vrucht varieert tussen 1,8 en 2 g.

Glimmend

Een vorstbestendige en niet veeleisende universele toepassing. De planten zijn middelgroot en bereiken een hoogte van 1,5 m. De bessen zijn groot van formaat, hun gewicht is 2,5-5,5 g. Het vruchtvlees is dicht, dieprood van kleur. Deze variëteit wordt niet alleen actief gekweekt in Siberië, maar ook in een aantal andere regio's.

Monomakh's hoed

De hoed van Raspberry Monomakh groeit op compacte struiken die krachtige scheuten vormen. De opgroeiende nieuwe stiefkinderen leunen iets naar beneden en bereiken een lengte van 1,5 m. Het ras draagt ​​goed vruchten en brengt 4-5 kg ​​opbrengst uit één struik. De vruchten hebben een zoete smaak met een lichte zuurgraad.

nazomer

De laagblijvende en grootvruchtige variëteit Indian Leto heeft een licht spreidende, rechtopstaande scheuten en niet-verdikt blad. De bessen zijn middelgroot, met een gewicht van 2 tot 3,5 g, kegelvormig, rood van kleur. De smaak is zuur, het vruchtvlees is zacht, het aroma is praktisch afwezig.

Onbereikbaar

Een remontante variëteit die begin augustus rijpt. Het verzamelen van frambozen Ontoegankelijk wordt uitgevoerd vóór de eerste koudegolf. De belangrijkste voordelen zijn de perfect egale vorm en grote maat van de vrucht. Bessen staan ​​bijna volledig in de struiken.

Bryansk wonder

Raspberry Bryanskoe-wonder rijpt ongelijk, dus de oogst wordt meerdere keren per seizoen uitgevoerd. Elke struik levert tot 4 kg bessen op. De variëteit is winterhard, maar bij een sterke temperatuurdaling kan de overvloed aan vruchtvorming verslechteren. Door hun hoge smaakeigenschappen zijn de bessen universeel inzetbaar, inclusief verse consumptie, verwerking en opslag.

Kijk eens ook

Beschrijving en opbrengst van Taganka-frambozen, planten en verzorgen

Chef

Een middenseizoenras met een hoge vorstbestendigheid en een grote opbrengst (3,5-4,5 kg per struik). De vruchten zijn rond van vorm, met een helder aroma en een zoetzure nasmaak. De struiken zijn niet hoog, groeien rechtop en liggen niet in de bedden.

Avond dageraad

Een vroege variëteit vormt licht uitgespreide planten met rechtopstaande scheuten. Vruchtvorming op lange termijn, die meestal begin augustus begint, is kenmerkend voor de Zarya-avondframboos. Rijpe vruchten krijgen een conische vorm, een frambooskleurige schil en een massa van maximaal 4,2 g.

Abrikoos

De struiken van de abrikozenvariëteit zijn miniatuur en licht spreidend, de scheuten zijn sterk en rechtopstaand. De vruchten hebben een ongebruikelijke gele kleur, een stompe kegelvorm en een gewicht van niet meer dan 3 g. Het vruchtvlees van rijpe bessen is zacht, met een licht aroma en een zoetzure nasmaak.

Eurazië

Een van de meest voorkomende soorten die al vroeg grote bessen in grote hoeveelheden produceert. Conische vruchten wegen ongeveer 4,5 g en onderscheiden zich door een kastanjebruin, mat oppervlak. De dichtheid van het vruchtvlees van de bessen is gemiddeld, de smaak is zoet en zuur met een licht aroma.

Hercules

Raspberry Hercules vormt uitgestrekte struiken tot 2 m. Het vruchtgedeelte beslaat meer dan de helft van de planthoogte. De massa van één vrucht bereikt 6 g.Mits de juiste zorg en gunstige klimatologische omstandigheden groeit ongeveer 3 kg opbrengst aan één struik.

Rijpende rassen

Afhankelijk van de rijpingstijd van het gewas, is het noodzakelijk om te beslissen wanneer het beter is om frambozen te planten in Siberië - in de lente of herfst. De rijpingstijd van frambozen varieert tussen 40-70 dagen. Het exacte tijdstip wordt beïnvloed door de gecultiveerde variëteit, klimaatkenmerken, weersomstandigheden, bodemtype en landbouwtechniek.

Vroege variëteiten

Rassen van frambozen met vroege rijping mogen in het late voorjaar worden geplant. In de regel beginnen vroege variëteiten eind juni - begin juli te oogsten. Het wordt aanbevolen om deze categorie frambozen te kweken in gebieden met koelere klimaten om de tijd te hebben om het hele gewas te oogsten vóór het begin van het regenseizoen.

Middellange rijping

Middenseizoenvariëteiten zijn de meest geschikte optie om in zomerhuisjes te planten. Frambozen met een gemiddelde rijpingstijd brengen begin juli de oogst binnen. Veel voorkomende soorten frambozen in het midden van het seizoen zijn: Zeus, Senator, Tarusa, Runaway.

Laatrijpe rassen

Late soorten frambozen beginnen te rijpen in de tweede helft van juli - begin augustus. Het grootste deel van de oogst is geconcentreerd op scheuten die groeien en vrucht dragen in één seizoen. Met het begin van de herfst worden ze afgesneden, zodat er geen schadelijke insecten en virussen op de planten achterblijven.

Frambozensoorten met grote vruchten

Bij het kiezen van variëteiten van grootvruchtige frambozen voor de Oeral en Siberië, is het de moeite waard om de voorkeur te geven aan variëteiten die populair zijn bij ervaren tuinders. Deze omvatten: Aboriginal, Mirage, Novosibirsk, Taganka en Maroseyka. De opbrengstindicator van elk exemplaar van grootvruchtige frambozensoorten bereikt 4 kg. De massa van één bes is van 4 tot 12 g Frambozen met grote vruchten worden aanbevolen om in de herfst te planten. In de regel produceren gekweekte struiken al meer dan 10 jaar gewassen.

Het nadeel van grootvruchtige bessen wordt als onvoldoende vorstbestendigheid beschouwd. Om deze reden worden veel tuinders geconfronteerd met het bevriezen van scheuten. Om het vermogen om vrucht te dragen niet te verliezen, moeten de struiken naar de grond worden gebogen of worden gebruikt voor het winterbedekkingsmateriaal.

Gele framboos

Gele frambozen worden in Siberië minder vaak verbouwd dan rode, ondanks het feit dat het proces van planten en verdere verzorging niet anders is. Tegelijkertijd zijn de smaakkenmerken van gele bessen volgens een groot aantal consumenten hoger. Gele zoete frambozensoorten voor Siberië hebben de volgende voordelen:

1. Decoratieve eigenschappen. Heesters met een gele kleur zijn geschikt voor gebruik in landschapsarchitectuur vanwege hun ongewone uiterlijk. Bovendien groeien de struiken niet veel en zijn ze gemakkelijk te kneden.
2. Dieetwaarde. Gele frambozen bevatten minder anthocyanen en suikers en zuren combineren beter dan rode soorten.
3. Lange vruchtlichamen. De vruchten rijpen op verschillende tijdstippen, waardoor ze lang kunnen oogsten voor verse consumptie.

Zwarte framboos

Zwarte framboos, ook wel bramenachtig genoemd, behoort tot de categorie vaste planten. Een ongebruikelijke frambozensoort uit Noord-Amerika. Ervaren tuinders telen vaak zwarte bessen, omdat ze veel zoeter zijn dan normaal en een honingsmaak hebben zonder zuur. De samenstelling van zwarte bessen bevat ellaginezuur, daarom dient het gebruik van bessen als middel om kanker te voorkomen.

In Siberië komt het planten van zwarte bessen alleen maar in een stroomversnelling. De volgende soorten zijn al populair geworden bij tuinders:

1. Litach. Het ras is meer dan 10 jaar geleden ontwikkeld in Polen. Krachtige struiken hebben sterk gebogen scheuten en grote doornen. Vruchten zijn klein, bolvormig, met een lichte bleke bloei.
2. Steenkool.Een vroeg rijpende soort met middelgrote struiken. De oogst is hoog, de bessen zijn klein van formaat, met een sappig vruchtvlees.
3. Bristol. Bristol Black Raspberry heeft een ronde vorm en een zoete smaak. Het ras vormt geen wortellagen en geeft de voorkeur aan goed verlichte gebieden met licht zure grond.

Kijk eens ook

De beste variëteiten van zwarte frambozen, planten, groeien en verzorgen

Zoete variëteiten

De zoetheid van de bessen wordt beïnvloed door het suiker- en ascorbinezuurgehalte. Hoe meer ze aanwezig zijn in de samenstelling van de vrucht, hoe zoeter en aromatischer ze worden tegen de tijd dat ze rijpen. Bij het kiezen van zoete variëteiten van grootvruchtige frambozen voor de Oeral en Siberië, moet u op het volgende letten:

1. Boomachtig. Grote en sappige vruchten wegen tot 17 g en zijn ontworpen voor universeel gebruik.
   Zon. Een zoete en niet veeleisende variëteit die ongeveer 6-7 kg opbrengst per plant oplevert.

Oogst rassen

Bessenopbrengst is een van de belangrijkste criteria bij het kiezen van een geschikte variëteit. Het aantal rijpende bessen hangt af van de genetische aanleg van de variëteit, klimatologische omstandigheden en de aanwezigheid van bepaalde voedingsbestanddelen in de bodem.

Raspberry Gusar wordt beschouwd als een populaire variëteit met een hoge opbrengst, wat het resultaat is van de ontwikkelingen van Russische fokkers. De belangrijkste voordelen zijn de volgende kenmerken:

• het vruchtvlees is compact, dus de bessen moeten over lange afstanden worden vervoerd zonder hun presentatie te verliezen;
• struiken kunnen worden gekweekt in de zuidelijke en noordelijke regio's van Siberië;
• tijdens het groeiproces volstaat het om je aan de standaardregels van de landbouwtechnologie te houden;
• een rijp gewas is zeer goed bestand tegen bederf.

Nieuwe rassen

Russische en buitenlandse fokkers veredelen voortdurend nieuwe frambozenrassen om ongebruikelijke variaties te krijgen bij het kruisen van de lekkerste soorten. Onder de laatste ontdekkingen op het gebied van kweek zijn frambozen Himbo-Top, Joan Jay, Zyugana en Polka wijdverspreid.

Frambozenteelttechnologie in Siberië en de Oeral

Bij het telen van bessen in de Siberische en Oeral, moet een bepaalde technologie in acht worden genomen. Het is belangrijk om vorstbestendige opties te selecteren die de mogelijkheid hebben om continu vrucht te dragen en direct na terugkeer van het gewas bloeiwijzen opnieuw te vormen.

Frambozen voor Siberië en de Oeral moeten een hoge opbrengst hebben en aangepast zijn aan negatieve invloeden van buitenaf, waaronder plotselinge temperatuurveranderingen en ernstige kou. De hoeveelheid en smaak van rijpende bessen zijn rechtstreeks afhankelijk van de omgevingsomstandigheden tijdens het groeiseizoen. Frequente buien en lage temperaturen vertragen de ontwikkeling van scheuten en leiden tot bevriezing van de takken.

Data en technologie van ontscheping

De optimale timing voor het planten van frambozen in Siberië in de herfst valt op de eerste dagen van september. Als het niet mogelijk is om de struiken in het vroege najaar te planten, mag dit uiterlijk 2-3 weken voor het begin van de eerste nachtvorst worden uitgevoerd. Dit is nodig zodat de aanplant de tijd heeft om zich aan te passen aan nieuwe omstandigheden en stevig in de grond geworteld is. Bij niet-naleving van de aanbevolen plantdata worden de wortels aangetast door ziekten.

In de zuidelijke regio's van de Oeral en Siberië is het ook toegestaan ​​om in het vroege voorjaar plantwerk uit te voeren, wanneer de kans op terugkeervorst verdwijnt. In dit geval is het nodig om te controleren, zodat de grond niet uitdroogt, en na het planten elke plant te bevochtigen met 1 liter water.

Bij het planten van planten worden meststoffen op de grond aangebracht voor actieve ontwikkeling en groei van wortels. Houtas, verrotte compost of mest zijn geschikt als primaire voeding. Voor daaropvolgende bemesting is het beter om stikstofbemesting en superfosfaat te gebruiken.

Regels voor gewasverzorging

Bij het kweken van frambozen volstaat het om de basisregels voor zorg te volgen, aangezien deze cultuur een van de pretentieloze is. Bewatering van groene ruimtes wordt uitgevoerd terwijl de aarde opdroogt. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan het bevochtigen van de grond tijdens de actieve vorming van bloeiwijzen, eierstokken en rijping van het gewas. Houd er rekening mee dat overmatig vocht wormen kan veroorzaken.

De vorming van frambozenstruiken wordt uitgevoerd met behulp van een vereenvoudigde technologie, in tegenstelling tot de meeste andere gewassen. Scheuten van remontante variëteiten, die geschikt zijn voor Siberië en de Oeral, hoeven niet op steunen te worden gefixeerd en zinken niet naar de grond. Aan het begin van de herfstperiode is het voldoende om de scheuten af ​​te snijden en van de site te verwijderen om de ontwikkeling van infecties en overwintering van schadelijke insecten op de stengels te voorkomen.

Gedurende het hele groeiseizoen is het noodzakelijk om de aanplant te inspecteren en oude en beschadigde takken te verwijderen die voedingsstoffen opnemen.

Meerdere keren per seizoen moet het gewas worden bespoten met beschermende middelen om het ontstaan ​​van infecties en het verschijnen van schadelijke insecten te voorkomen. Voor profylactische doeleinden kunt u fungiciden, insecticiden en producten van natuurlijke oorsprong gebruiken.

Wanneer frambozen verplanten in Siberië

Het proces van het verplanten van frambozen omvat het afsnijden van sterke scheuten en het rooten op een nieuwe plaats. De transplantatie wordt uitgevoerd om het aantal vruchtdragende planten te vergroten. De aanbevolen timing voor verplanten in Siberië is het begin van de herfst. Het is noodzakelijk om jonge scheuten opnieuw te planten in een constant verlicht gebied, waar geen doorgaande wind is.

Wanneer frambozen rijpen in Siberië

De exacte timing van het rijpen van bessen hangt af van de kenmerken van de gecultiveerde variëteit. In de regel begint de oogst begin tot half juli te rijpen. De vruchtperiode varieert van een paar weken tot een paar maanden.