Hoe uien buiten kweken en verzorgen voor een goede oogst?
De teelt van uien moet worden uitgevoerd volgens bepaalde agrotechnische regels. Hierdoor kunt u een rijk en kwalitatief hoogstaand gewas oogsten.
Biologische kenmerken van uien
Uien behoort tot de liliaceae (ui) familie en de eenzaadlobbige klasse. Het thuisland wordt beschouwd als Centraal-Azië. Dit groentegewas wordt in bijna alle tuinpercelen geteeld. Kruidenkoppen worden gebruikt als smaakmaker en worden aan veel gerechten toegevoegd.
Uien zijn rijk aan voedingsstoffen. De smaak en geur is te danken aan het hoge gehalte aan etherische oliën. Hun inhoud kan verschillen, het hangt allemaal af van de groeiomstandigheden, de mate van rijpheid en opslag van het geoogste gewas. Als u de geheimen van uienverzorging en -teelt kent, kunt u een gezonde, rijke en hoogwaardige oogst krijgen.
Er worden meer dan 400 soorten uien onderscheiden, waarvan er slechts 10 in de teelt zijn geïntroduceerd. De groente behoort tot een, twee- en driejarige plantengroep. Bij het zaaien van zaden (nigella) wordt een set verkregen. De zaden zijn klein, wegen slechts ongeveer 1 g, de zaailingen bereiken een diameter van 2 cm. Wanneer de zaailingen worden geplant, worden grote uienkoppen verkregen. Als ze in het derde jaar worden geplant, krijgen ze weer pijlen met dozen waarin de zaden rijpen.
Uien zijn koudebestendige gewassen. Zaden ontkiemen bij een temperatuur van ongeveer +3 graden. Groei en ontwikkeling vinden echter het beste plaats bij een luchttemperatuur van +11 graden.
Het wortelstelsel van de ui is slecht ontwikkeld, waardoor het hoge eisen stelt aan de samenstelling van de grond. Bovendien hebben uien tijdens de teelt speciale zorg nodig.
Een variëteit aan uien
Er zijn twee grote groepen uien voor de buitenteelt:
- Een groep variëteiten voor de noordelijke regio's, waar daglichturen ongeveer 16 uur zijn. Alleen met deze daglengte zullen zich grote bollen vormen en zaden ontwikkelen. Met een korte daglichttijd hebben noordelijke variëteiten alleen tijd om groene veren te vormen.
- Zuidelijke uiensoorten kunnen een grote, dichte en sappige bol vormen met korte daglichturen (de daglengte is ongeveer 12 uur). Als dergelijke variëteiten worden geplant in regio's met langere daglichturen, wordt de bol slecht gevormd en opgeslagen.
Momenteel ontwikkelen veredelaars rassen die niet reageren op daglengte. Als je plant in zowel noordelijke als zuidelijke regio's, kun je een goede oogst krijgen.
Alvorens in de volle grond te zaaien, wordt aanbevolen plantmateriaal te behandelen met groeistimulerende middelen en desinfecterende oplossingen.
Uien worden naar smaak in groepen verdeeld.
Bestaan soorten uien, die naar smaak kan worden verdeeld. Het hangt allemaal af van de verhouding tussen suiker en etherische oliën in de samenstelling van de bol:
- Scherp.
- Half scherp.
- Zoet (salade).
Als het suikergehalte van deze gecultiveerde plant laag is, dan is het gehalte aan etherische oliën laag. De boog zal niet erg scherp zijn en zal weinig groene veren produceren. Bovendien heeft een goede zorg invloed op de smaak en rekening houdend met alle regels van de landbouwtechnologie. Veredelaars introduceren jaarlijks nieuwe soorten uien voor de teelt. Onder de nieuwe variëteiten zijn er die een zoete smaak hebben zonder een vleugje bitterheid.
Sevok wordt heel vroeg in het voorjaar (eind april of begin mei) of zaailingen geplant. Het zaaien van nigella voor zaailingen begint half of begin februari. Binnen twee maanden zijn de zaailingen klaar voor transplantatie naar een vaste plaats. Om ervoor te zorgen dat de cultuur alle noodzakelijke voedingsstoffen krijgt, moet er goed voor worden gezorgd.
Algemene benaderingen van uienteelt in de landbouw
Als alle landbouwtechnieken worden gevolgd, kun je in de kelder een goede oogst uien telen. Hiervoor worden speciale houten planken met verlichting gemaakt. Een plasticfolie wordt op de bodem van de constructie gelegd en de grond wordt bedekt. In de toekomst verschilt de teelttechnologie niet van de verzorging van openluchtbedden.
Voorgangers en compatibiliteit
De reden waarom de ui niet in de tuin groeide, is soms de verkeerde plantplaats.
De beste voorlopers voor uien zijn groenten zoals kool, komkommers, tomaten, aardappelen, courgettes en peulvruchten.
Je kunt wortels, kool, bieten, radijs, kruiden (dille, peterselie, koriander) naast de uienbedden planten.
Bodemvereisten
Om de uienkoppen groot te laten worden in de tuin, moet de grond aan bepaalde eisen voldoen:
- De grond in de bedden dient vooral in de eerste weken na het planten vochtig te zijn. Maar wateroverlast mag niet worden toegestaan, omdat dit leidt tot een afname van de smaak, rot en een afname van de houdbaarheid van het gewas.
- Er moet een neutrale zuurgraad zijn. Als de zuurgraad wordt verhoogd, wordt aanbevolen om houtas toe te voegen.
- Om gigantische uien te telen, moet de grond veel voedingsstoffen bevatten, vooral organisch materiaal. Zelfs in de herfst wordt compost of humus in de grond gebracht met een snelheid van 5-6 kg per vierkante meter. m.
Uien groeien goed in losse, leemachtige, zandige leem of chernozemgrond, die wordt gekenmerkt door een hoge vochtcapaciteit en vochtdoorlatendheid. Als de grond zwaar en zuur is, zal de oogst slecht zijn.
Milieuvereiste
Een andere ongunstige factor waarom de uienbol niet groeit, zijn de slechte weersomstandigheden. Uien zijn koudebestendige gewassen, dus u kunt ze al begin mei planten, wanneer de luchttemperatuur ongeveer +5 graden is. In dit geval mag de bodemtemperatuur niet lager zijn dan +10 graden.
Koeling beïnvloedt de snelheid van ontwikkeling en groei van de plant. De uienkoppen worden klein, de plant heeft een slechte immuniteit, het geoogste gewas wordt slecht bewaard.
De specifieke kenmerken van het telen van raapuien uit sets
Grote kroppen worden verkregen door op Chinese wijze uien te telen. Zaadmateriaal wordt op een heuvel geplant - ruggen die van tevoren worden voorbereid. De bollen worden 3 cm verdiept en besprenkeld met een laagje aarde.
Bodemvoorbereiding voor zaaien
De grond voor het planten van sevka begint zich in de herfst voor te bereiden. Het wordt aanbevolen om een site diep te graven (tot een diepte van 25 cm), terwijl kalium-fosfor-meststoffen worden toegepast. Bij bodembewerking in de herfst neemt het vermogen om vocht op te nemen toe. Bij een hoge zuurgraad van de grond in de herfst, wordt het aanbevolen om houtas, dolomietmeel of gemalen krijt toe te voegen.
Graaf in het voorjaar niet te diep in de grond, het losse substraat voorkomt dat zaden ontkiemen. Beter in het voorjaar om het gebied los te maken met een hark en nitroammofosk toe te voegen.
Hoeveel dagen uien groeien, hangt af van de variëteit. Gemiddeld heeft een groente 2,5-3 maanden nodig om te groeien. Ze planten het in mei en beginnen het in augustus op te graven. Zelfs als de kop van de ui niet groot genoeg is geworden, moet je hem na het rijpen niet te veel in de grond plaatsen. Zodra de veren geel worden, drogen en op de grond vallen, begin dan met graven.
Sevka voorbereiding
Als een set uienvariëteiten in een winkel is gekocht, moet deze worden gedroogd door deze in één laag op karton of textielmateriaal te verdelen, weg van verwarmingstoestellen. Als het zaad onafhankelijk is gekweekt, moet het vóór het planten grondig worden opgewarmd om de groei te activeren. Het is noodzakelijk om het gedurende twee weken op te warmen bij een temperatuur van +20 graden, daarna wordt het 8-10 uur verwarmd op een temperatuur van +35 graden.
Je kunt voor het planten gewoon 15-20 minuten heet water op de set gieten (de watertemperatuur moet ongeveer 45 graden zijn). Daarna wordt de set overgebracht naar koud water.
Na het opwarmen is het handig om het plantmateriaal in groeistimulerende oplossingen te plaatsen. Voor dit doel worden medicijnen zoals Zircon, Rost, Gumisol gebruikt.
Uienzaden desinfecteer voor het planten in de volle grond. Voor dit doel wordt het in een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat of in een oplossing met kopersulfaat geplaatst (5 g kopersulfaat wordt ingenomen voor 10 liter).
Sevka planten
Sevka kan het beste half mei worden geplant, wanneer het weer stabiel is. De grond moet opwarmen tot +12 graden. De beste landingsplaats is een verhoogde locatie waar geen ondergronds water stroomt. De site moet de hele dag zonder obstakels worden blootgesteld aan zonlicht.
In het geselecteerde gebied worden groeven gemaakt op een afstand van 15-18 cm, 3 cm diep. Daarna worden de voren bewaterd met warm water en worden de zaailingen geplant met intervallen van ongeveer 8-10 cm. Verdiepen de zaailingen niet te diep, ze bedekken het met een laagje aarde.
Na het planten hebben de sets speciale zorg nodig. U moet twee keer per week water geven, u moet de verspreiding van onkruid niet toestaan en na twee weken moet u de eerste topdressing doen.
Topdressing
Een goede verzorging van uien in het open veld bestaat uit het tijdig toedienen van meststoffen:
- De eerste voeding wordt 15-17 dagen na het planten uitgevoerd, wanneer de fase van actieve groei van groen begint. Als de veer zwak, dun en bleek wordt, kunnen eerder micronutriënten worden toegevoegd. Ze gebruiken een oplossing op basis van ureum, die onder de wortel wordt gegoten, nitroammophos. Als eerste voeding is een vloeibare koningskaarsoplossing geschikt.
- De volgende bevruchting vindt plaats half juni, drie weken na de eerste bevruchting. Op dit moment ontwikkelt het ondergrondse deel van de plant zich actief en is het belangrijk om kalium-fosforsamenstellingen toe te voegen. U kunt een oplossing van superfosfaat en kaliumzout bereiden.
- De derde voeding met kalium-fosfor-meststoffen (zonder stikstof) wordt alleen uitgevoerd als de grond uitgeput is en de planten zelf er zwak uitzien en zich slecht ontwikkelen.
Als er in de herfst organische stof is geïntroduceerd, zijn alle plantenresten van de site verwijderd, dan is dit meestal voldoende om een goede oogst te krijgen.
Water geven
Een ander punt om te overwegen bij het kweken van een ui is dat hij van vochtige grond houdt. In de eerste maand na het ontkiemen van uien, moet eens in de twee weken water worden gegeven. Als het weer droog en warm is, neemt het aantal gietbeurten toe tot één keer per week.
Water voor irrigatie moet altijd warm zijn en het is beter om het tussen de rijen te gieten. De procedure wordt bij voorkeur 's avonds of' s morgens vroeg uitgevoerd.
Het losmaken van de grond wordt uitgevoerd na het besproeien.Deze procedure doodt ongedierte en hun larven, voorkomt korstvorming en zorgt ervoor dat zuurstof en voedingsstoffen sneller de wortels van de plant kunnen bereiken.
Na het besproeien dient de grond tot een diepte van 10 cm nat te zijn Tijdens de periode van bolvorming neemt het waterovervloed toe.
Twee weken voor de verwachte oogst wordt het water geven gestopt en wordt alleen droog losgemaakt. Hierdoor kunnen alle voedingsstoffen zich ophopen in de kop en geen korst op het bodemoppervlak vormen.
Losmaken, dunner worden
Terwijl de ui groeit, wordt het verdunnen uitgevoerd. Bij een dichte beplanting worden twee uitdunnen uitgevoerd. De zwakste en kleinste plantjes worden verwijderd. Laat bij de eerste uitdunning de afstand tussen de planten 4 cm, de tweede uitdunning wordt een maand later uitgevoerd, waarbij de afstand tussen de uien 8 cm overblijft.
Losmaken wordt uitgevoerd na het besproeien van de grond en na regen. Deze procedure voorkomt de verspreiding van onkruid en zorgt ervoor dat zuurstof ongehinderd de wortels kan binnendringen.
Of het nodig is om de grond van de bollen af te harken, de beslissing wordt door elke teler onafhankelijk genomen. Maar het werd opgemerkt dat u met de procedure de rijpingsperiode sneller kunt verplaatsen, omdat er meer licht en warmte in de bol doordringt. Het harken van de grond moet een paar weken voor de oogst plaatsvinden.
Bescherming tegen ziekten en plagen
Groentebedden worden vaak aangevallen door insectenplagen en verschillende infecties. Om het risico op deze tegenslagen te verkleinen, worden preventieve behandelingen van uienbedden uitgevoerd. Zowel folkformuleringen als kant-en-klare, in de winkel gekochte medicijnen kunnen worden gebruikt.
Voor preventieve doeleinden kunnen uien worden behandeld met een oplossing op basis van kopersulfaat. 5 g van deze component wordt opgelost in 10 liter water en er wordt 30 ml vloeibare zeep toegevoegd.
Houtas, gemalen peper, tabaksstof helpen beschermen tegen ziekten en plagen. Een mengsel van deze componenten wordt tussen de rijen uien gestrooid. Tussen de rijen kan de grond worden bewaterd met zoutoplossing (200 g keukenzout wordt verdund in 10 liter water).
Helpt bij het vernietigen van ongedierte-larven door los te maken. Maak de uien zo vaak mogelijk los, vooral na water geven of na regen.
Oogst
Het oogsten begint nadat een derde van de uienblaadjes geel, droog en op de grond valt. Tegelijkertijd wordt de hals van de bol zacht, dunner en droogt.
Na het rooien kan het gewas direct in de tuin worden gedroogd. Als het regenachtig weer is, wordt de ui binnen verwijderd. Het duurt ongeveer twee weken voordat de bollen volledig zijn opgedroogd.
Voor uienoogst opslag het is het beste om een koele, droge, donkere kamer te kiezen met goede ventilatie. De luchttemperatuur moet ongeveer +3 graden zijn.
