Roan paardenrassen en hoe ze te houden, geschiedenis en kleurvariëteiten
Roan paardenpak wordt een ongebruikelijke manifestatie van de natuur genoemd. Kortom, dit kleurkenmerk komt tot uiting in paarden met donkere kleuren. Haarkleur wordt gepresenteerd in de vorm van meerdere sneeuwwitte vlekken langs de croupe, behalve het hoofd en de ledematen. Meestal blijven de manen en benen de hoofdkleur. Dit type pigmentverdeling heeft een genetische basis.
Geschiedenis en oorsprong
In de natuur zijn wilde hengsten geëvolueerd, zijn individuen met zwarte kleur verschenen, die als zeldzame exemplaren worden beschouwd. Deze functie wordt nu gecontroleerd door fokspecialisten. De naam van het pak komt uit de Turkse taal, in vertaling betekent het woord "chal" grijs. Het schenken van zo'n paard aan een plaatselijke bewoner werd als een teken van diep respect beschouwd.
Deze kleur wordt een uniek natuurverschijnsel genoemd, een paard met deze kleur is een zeer zeldzaam type vertegenwoordiger van de dierenwereld. Het is opmerkelijk dat als de huid beschadigd is, op deze plek wol met de hoofdkleur groeit.
Kleur gen
Een veulen van deze kleur verschijnt bij de ouders als de hengst een actief Rn-gen heeft, dat dominant is. In dit geval moet het paard wilde voorgangers in de familie hebben. Twee individuen van dezelfde kleur worden niet gekruist, omdat dit leidt tot de dood van de stam. Met een passief gen wordt het geërfd door de volgende generatie.
Het gen heeft geen verband met een specifiek ras, het ziet er indrukwekkend uit op zwarte en donkere paarden. Dit unieke fenomeen lijkt zonaal en niet-zonaal. Wanneer witte haren zich in kleine gebieden op het lichaam van een dier bevinden, wordt deze functie zonale kleur genoemd. Als kleine, lichte haren gelijkmatig het hele lichaam van het paard bedekken, wordt deze opstelling een niet-zonale soort genoemd.
Een nobel roodbruin paard onderscheidt zich door de volgende kenmerken:
- De ogen en hoeven blijven zwart in aanwezigheid van het Rn-gen. De uitzondering is het kenmerk van een bepaalde reeks.
- Individuen worden niet grijs. Na verloop van tijd kan de basiskleur nog donkerder worden. Witte vlekken kunnen hun verzadiging een beetje verliezen, maar ze verdwijnen helemaal niet.
- Afhankelijk van het seizoen veranderen sommige paardenrassen de schaduw van de stapel. De manen blijven het hele jaar onveranderd.
- De staart behoudt ook kleur gedurende de hele levensduur van de hoefdieren. Een kenmerk van het ras Savraso-roan is de aanwezigheid van witte lokken in de staart.
- Op de plaats van beschadiging vindt weefselregeneratie plaats. Na genezing groeit de basiskleurlaag.
Het gen is niet gebonden aan seks, daarom komt het voor bij vrouwen en mannen.Een dier erft een genotype, het kan in 50% van de gevallen in een nieuwe generatie verschijnen.
Soorten roan kleur
De classificatie van pakken is een indeling in achtergrond- en kleurcomponenten, die op hun beurt weer zijn onderverdeeld in zonale en niet-zonale typen. Er zijn vijf kleuren, de rest wordt als leerling beschouwd.
Er zijn ongeveer 50 soorten van.
- Bay Roan. De basiskleur is bruin, minder vaak roodbruin. Het hoofd en de poten blijven in de achtergrondkleur, de vacht lijkt lichtbruin over de romp. Het wordt beschouwd als de meest voorkomende kleur bij paarden.
- Crow-roan - impliceert een contrast van wit op zwart; in tegenstelling geven ze het lichaam een rokerige kleur. Van een afstand lijkt het paard een blauwachtige tint te hebben.
- Roodschimmel - individuen hebben een mooie kleur, van een afstand lijkt het erop dat ze een roze kleur hebben. Vooral paarden met een rood-rode tint zien er prachtig uit.
- Nachtegaalschimmel - verschijnt zelden, wordt gekenmerkt door het feit dat een gezouten paard met grijs haar in de lente een reekleur krijgt.
- Savraso-roan - een kenmerk van deze kleur is de gelijkenis met de wilde boskleuren van paarden. In de staart worden lichte lange lokken waargenomen.
Bucky-paarden zijn zeldzaam. Het prachtige pak onderscheidt zich door een gouden tint van het lichaam. De benen, manen en staart blijven in een diepe, koolzwarte kleur.
Temper en gedrag
Zoötechnici merken op dat eigenzinnigheid inherent is aan zwarte paarden. Deze kleur behoort tot zeldzame soorten. De kleur van een paard verandert zijn hele leven niet.
Onder zoötechnici is er discussie over de invloed van het genotype op het karakter en gedrag van het dier. Volgens de waarneming van paardenfokkers is opgemerkt dat zwarte paarden zich onderscheiden door een complexe instelling, bruine paarden hebben uithoudingsvermogen en grijze paarden zijn gevoelige wezens. Het gedrag van het dier wordt ook beïnvloed door het ras waarmee de roan werd gekruist.
Roan paardenrassen
Roan is niet kenmerkend voor alle volbloedpaarden. Bij Oryol-dravers is het afwezig. De karakteristieke vlekvorming komt voor bij veulens waarvan de voorouders een gemeenschappelijke kleur hadden.
Witte vlekken zijn kenmerkend voor het Bashkir-ras voor zware trekpaarden. De aanwezigheid van witachtige vlekken en vlekken wordt als een goed teken beschouwd en wordt aangemoedigd voor dit ras.
Shire-roanhengsten zijn niet toegestaan om mee te fokken. Deze kleur bij mannen wordt als ruimen beschouwd. Merries mogen nakomelingen krijgen.
Fokkerij, onderhoud en verzorging
De zorg voor roan paarden verschilt niet van het onderhoud van andere soorten. Individuen worden gehouden in kuddes of in een stal, dit hangt af van de klimatologische omstandigheden in de regio. In een gebied met een warm klimaat kunnen paarden het hele jaar door grazen met beschutting en constante toegang tot water. Als er voldoende gras in de wei staat, is bijvoeren niet nodig. Bij het weiden van paarden op schaarse velden, worden hooi en haver in het voer opgenomen. Indien mogelijk wordt de weide ingezaaid met speciaal gras, er wordt bijvoorbeeld de weide timothy gebruikt.
In de stal worden dieren 3-4 keer per dag gevoerd. Drinkwater wordt in dezelfde hoeveelheid verstrekt. Op warme dagen wordt de hoeveelheid vloeistof in de voeding van de paarden verhoogd. Paarden die worden gehouden voor lichamelijk werk of wedstrijd, worden vaker gevoerd dan andere.
Het grootste deel van het dieet zou moeten zijn: gerst, haver, maïs, rogge en tarwe. Dieren krijgen geen water na een wandeling in de velden met peulvruchten en klaver. Vloeistof in het lichaam kan een opgeblazen gevoel veroorzaken. Roan-individuen zijn een grote trots van boeren, vooral als de achtergrondkleur van het dier zwart is. Om een hengst van deze kleur te fokken, selecteren fokkers zorgvuldig een paar ouders.
