Oorzaken van gezwellen op de poten van kippen, behandeling met medicijnen en folkremedies
Gevogeltepoten zijn een van de kwetsbare plekken voor infectie. Kreupelheid, angst, verminderde eiproductie, gewicht zouden de boer moeten waarschuwen om de oorzaak van het pathologische fenomeen te achterhalen. Hoe gezwellen op de poten van kippen moeten worden behandeld, hangt af van de diagnose. Tijdige maatregelen zullen de verspreiding van de ziekte voorkomen. Gebrek aan aandacht voor het fokken van vee kan leiden tot massale sterfgevallen.
Beschrijving van de ziekte
Gezwellen op de poten van kippen kunnen in verschillende gevallen voorkomen:
- met knemidocoptosis;
- jicht;
- likdoorns;
- avitaminose.
Knemidocoptosis is een besmettelijke ziekte die bekend staat als schurft, "kalkhoudende voet". De veroorzaker is de Knemidocopt-mijt, een grijsgele parasiet, variërend in grootte van 1/10 tot 4/10 millimeter. Het insect infecteert kippen tijdens het warme seizoen: van eind mei tot half september.
De mijt breekt door de tunnels op de benen en bereikt het epitheelweefsel. Kippen ouder dan 5 maanden zijn het meest vatbaar voor infectie. De parasiet voedt zich met het onderhuidse weefsel en komt niet meer naar de oppervlakte. Exsudaat verschijnt in de verstoorde schilferige dekking van kippenpoten, wat het begin van het ontstekingsproces aangeeft.
De ophoping van lymfe veroorzaakt de vorming van een tumor die de weefsels van de poten samenknijpt. De vogel voelt eerst hevige jeuk en daarna pijn in de poten. Overtreding van de bloedcirculatie zonder tijdige behandeling leidt tot necrose van de tenen en de dood van de kip. Een zieke vogel is een bron van infectie, pikt op pijnlijke plekken op de poten en draagt teken rond het kippenhok.
De naam van de pathologie - "kalkhoudend been", wordt verklaard door een verandering in de kleur van de schubben. Een kip met zijn snavel brengt zichzelf mechanisch letsel toe op de plaats waar de teek, larven zich bevinden. Er vormt zich een film op de wond en vervolgens verdikte, losse witgrijze schubben.
Het gedrag van zieke kippen:
- rusteloos;
- geen eetlust;
- vaak op één been staan, vingers balancerend en losmakend;
- pikken in het bloed.
Bij het onderzoeken van de vogels zijn veranderingen in de kleur en dikte van de schubben, gezwellen tussen de tenen, op de poten, scheuren en purulent-bloederige afscheiding merkbaar. De ziekte beïnvloedt de productiviteit en de eierproductie van kippen.
Het verslaan van de jeukende mijt moet worden onderscheiden van jichtige bultjes, likdoorns en manifestaties van vitaminegebrek.
Bij jicht, door de afzetting van zouten, zwellen en groeien de gewrichten op de benen. Met pus gevulde gezwellen. Tegelijkertijd worden spieren, nieren en het spijsverteringsstelsel aangetast. Kippen beginnen te hinken, vallen. Het beengewricht verliest zijn beweeglijkheid en wordt onherstelbaar vervormd.
Likdoorns zijn harde bultjes die pijnlijk zijn onder druk en waardoor kippen niet kunnen lopen.Het kraken van gezwellen leidt tot infectie van het lichaam van de vogel met stafylokokken, streptokokken.
Gebrek aan vitamine A in kippenvoer leidt tot verdikking van de tong, vitamine B en mangaan - tot opbouw in het spronggewricht. Een zwelling op het been kan optreden na een blauwe plek, wat de verdere ontwikkeling van tendovaginitis (ontsteking van de peesmantel) met de vorming van een gezwel veroorzaakt.
Oorzaken van gezwellen op de poten
De factoren die de vorming van de "kalkhoudende poot" beïnvloeden, zijn een complex van overtredingen bij het houden van kippen:
- Verhoogde temperatuur en vochtigheid in het kippenhok.
- Voortijdig wisselen van nest.
- Zeldzame desinfectie van voerbakken, drinkbakken, apparatuur.
- Onvoldoende vitaminegehalte in het voer.
De oorzaak van urolithiasis diathese (jicht) bij kippen is een onevenwichtige voeding: het overwicht van eiwitten in de voeding.
Likdoorns worden gevormd door de ongelijke verdeling van de belasting op de poten wanneer kippen worden gekooid of op zeer harde oppervlakken. Gebrek aan vitamine A, B, sporenelementen beïnvloeden de conditie van botten en gewrichten.
Knemidocoptosis is de meest besmettelijke en gevaarlijkste ziekte bij het houden van kippen.
Ontwikkelingsfasen
Manifestaties van schurft zijn afhankelijk van de fase van de ziekte en de leeftijd van de kippen.
Asymptomatisch
De duur van de fase is maximaal 4-6 maanden. De plaats van binnenkomst van de parasiet is het gebied van het spronggewricht. Uiterlijk wordt infectie bij kippen niet vastgesteld.
Papulair
De duur van de ziekte zonder behandeling is 12-24 maanden. Onder de geschubde dekking worden knoestige gezwellen gevormd, waardoor het oppervlak hobbelig wordt. Kippenpoten krijgen een grijswitte coating. Symptomen van schurft verschijnen. Door de pijn staat de vogel vaak mank op één poot.
Rustiek
De laatste etappe. Vervorming van de benen wordt waargenomen, schubben vallen af met de vorming van bloedende diepe scheuren. Kippenpoten worden bruin door opgedroogde afscheidingen. De afvalproducten en de afbraak van mijten veroorzaken ontsteking van de gewrichten tot een toestand van necrose en verlies van vingerkootjes.
Hoe worden kippen behandeld?
De detectie van gezwellen op de poten van kippen duidt op de tweede fase van knemidocoptose, waarin een zieke vogel een verspreider van een jeukende mijt wordt. Verdachte personen hebben isolatie, verduidelijking van de diagnose en het starten van de behandeling nodig.
De rest van de kippenpopulatie moet worden onderzocht om quarantainemaatregelen uit te voeren. In het kippenhok wordt het strooisel vervangen, worden de vloeren, drinkbakken, voerbakken, nesten, zitstokken en apparatuur gedesinfecteerd. We zullen de feed moeten aanpassen.
De behandeling van jicht bestaat uit de introductie van groenten, gekiemde tarwekorrels in het aanvullende voedsel van pluimvee, het drinken van soda-oplossing gedurende 14 dagen. De likdoorns op de benen worden verzacht met vaseline. Blauwe plekken, wonden worden behandeld met genezende zalven.
Drugs therapie
Voor de behandeling van schurft worden antimijtmedicijnen gebruikt, voornamelijk op basis van synthetische pyrethroïde.
Ectomin
Ontworpen om ectoparasieten te vernietigen. Verkrijgbaar als 10% emulsie. Matig giftig middel. De concentratie van de oplossing is 10 milliliter per 10 liter. Vloeistoftemperatuur - 15-25 graden, binnen / buiten - niet lager dan 12 graden. De houdtijd van poten met gezwellen is van 30 tot 60 seconden. Slik het medicijn niet door met een kip.
Trichlormetaphos
Het medicijn is een breed spectrum, gemiddelde toxiciteit voor warmbloedige dieren. Het wordt snel opgenomen en gedurende lange tijd in weefsels bewaard. Het wordt uitgescheiden uit het lichaam van kippen met uitwerpselen, eieren. Voor de behandeling van gezwellen wordt een 0,25% -emulsie bereid: 250 gram per 50 liter water.
Butox
Als er parasieten worden gevonden, maak dan een bad klaar om kippen te wassen. Vlak voor verwerking wordt een waterige emulsie bereid. Concentratie - 0,025% of 1 ampul per liter water. Het mengsel wordt 20 minuten geroerd. Leg de poten van de kippen een paar seconden in een bak.
Butox wordt gebruikt voor aërosol desinfectie van kippenhokken in aanwezigheid van een vogel. Voor 100 vierkante meter is 5 liter oplossing in dezelfde concentratie nodig.
Mara Garden
Het medicijn is een kant-en-klare olie-oplossing, die wordt gebruikt om de poten van een zieke kip te behandelen. Het medicijn heeft een schadelijk effect op teken en larven, helpt bij het herstellen van schubben.
Akarin
Akarin behoort tot een breed spectrum van zenuwparalytische gifstoffen, die weinig giftig zijn voor mensen en warmbloedige dieren. Kan niet worden gebruikt als er open scheuren in de benen zijn. De concentratie van de oplossing voor schurftmijten is 2 milliliter per liter water.
Frontlinie
De spray is ontworpen om ectoparasieten te doden, waaronder schurftmijten. Het wordt niet toegepast in de derde fase van knemidocoptose, met uitputting, bijkomende infecties. Een enkele spray op de aangedane benen is voldoende.
Folkmedicijnen
Niet-farmacologische middelen die effectief zijn voor schurft zijn berkenteer en -vet. Voordat de teer wordt aangebracht, worden de poten van de kippen 10-15 minuten in een warme zeepoplossing (gemaakt van wasmiddel) gehouden. Vervolgens smeren ze de benen in met teer tot aan het spronggewricht. De manipulatie wordt twee keer herhaald, na een week. Een mengsel van vaste olie en plantaardige olie (1:10) wordt gedurende een halve maand 2 keer per dag op de aangetaste plekken aangebracht.
Gevolgen en preventie
In vergevorderde gevallen, wanneer de ziekte het rustieke stadium heeft bereikt, wordt de vogel geslacht.
Preventie van knemidocoptose is algemeen van aard:
- regelmatige schoonmaak;
- desinfectie van de gebouwen met middelen tegen mijt;
- luchten;
- verlichting;
- de mogelijkheid om vrij te wandelen;
- uitgebalanceerd voer van hoge kwaliteit;
- quarantaine van nieuw vee;
- periodiek onderzoek van kippen op infectie;
- preventieve behandeling van poten van gezonde vogels tegen teken.
Als meer dan 10% van de kippenpopulatie lijdt aan knemidocoptose, wordt een volledige vervanging van de kudde aanbevolen vanwege het hoge risico op herinfectie.
