De beste variëteiten van voedermais, hoe te onderscheiden van voedsel

Voedergewassen worden door tuinders gebruikt om huisdieren te voeren. Het wordt gegeten door kippen, eenden, schapen, geiten en varkens. Het is onmogelijk om huisdieren zonder graan een uitgebalanceerd dieet te geven.

De moderne tuinman stopt niet alleen bij het verbouwen van groenten en fruit. Hij fokt pluimvee, konijnen, varkens in kleine ruimtes. Er is een mogelijkheid om het groentemenu te diversifiëren met dierlijke producten.

Om de winstgevendheid van het huishouden te vergroten, is het nodig om huisdieren een volledig dieet te geven. De samenstelling van voer moet vitamines, mineralen en eiwitten bevatten. Dit kan niet worden bereikt zonder maïs.

Voedergranen worden gebruikt voor het vetmesten van dieren voordat ze worden geslacht. In de winter krijgen dieren energie om het lichaam te verwarmen. De ijverige eigenaar heeft altijd een voorraad maïs.

Wat is voedergranen?

Elk graangewas is verdeeld in 2 hoofddelen: voer (voeder) en voedsel. Het product verschilt van elkaar op verschillende hoofdindicatoren:

• Natuur. Dit is de naam van de massa van 1 liter graan in gram. Producten die niet alle ontwikkelingsstadia hebben doorstaan, worden als veevoeder ingezet. Niet van toepassing op maïs.
• Vochtigheid. Geëvalueerd bij het schoonmaken. Als de waarde van de indicator hoger is dan de vastgestelde norm (12%), wordt het graan geclassificeerd als voedergranen.
• Puin. Tijdens het reinigen wordt het percentage vreemde insluitsels bepaald. Het teveel brengt het gewas over naar de voedercategorie.

Voedergranen moeten absoluut veilig zijn voor dieren. Indien gewenst kan de tuinman eten. Het voer dat ervan wordt gemaakt, mag geen schimmels, giftige planten of schadelijke onzuiverheden bevatten.

De waarde van maïs als voeder

Voedergewassen zijn over de hele wereld populair. Dit wordt bepaald door de samenstelling. Het bestaat uit:

• zetmeel - 70%;
• vet - 4%;
• eiwit - tot 9%.

Graan bevat vitamines van groep B, PP, A, E. Een klein percentage vezels verhoogt de verteerbaarheid van graan. Het gebrek aan aminozuren (tryptofaan en lysine) in het eiwit wordt gecompenseerd door het hoge gehalte aan zeïne. Dit is voldoende voor een succesvolle diervoeding.

Kijk eens ook

Hoe maak je thuis een doe-het-zelf maïsploeg

Energetische waarde: 100 g maïs is 143 voereenheden... Voor volledige assimilatie moet de maïskorrel fijngemalen of gemalen worden gegeven.

Hoe onderscheid te maken tussen voedermais en voedermais?

De tuinman moet voedermais kunnen onderscheiden van voedermais. Dit is nodig om de kosten van de diervoederbasis te verlagen en de winstgevendheid van de datsja-economie te vergroten.

Het is gemakkelijk om variëteiten van voedermais te onderscheiden van voedermais door de volgende kenmerken:

1. Groeiende regio.Voedergewassen worden geteeld in gebieden met een gematigd (koel) klimaat. Eten - in warm.
2. Zaad kleur. Voedermaïs heeft een rijke gele of oranje korrel. Het voer heeft een lichtbeige.
3. Smaak. Het gekookte voer zal taai en licht sappig zijn. Voedsel - suiker, zacht.
4. De vorm en grootte van de oren. Eetbare maïskoppen zijn korter en dikker dan maïskoppen.

Er is een populaire manier om een ​​verscheidenheid aan cultuur te definiëren. Je moet een zaadje nemen en het fijnknijpen met je nagels. Als het zaad zonder moeite barst en er wit melksap op de vingers zit, is dit een eetcultuur. Als de huid nauwelijks verfrommeld is, maar niet breekt, is het voer.

Het type eetbare maïs is suiker. Het wordt vaak gekweekt in huistuinen. Geoogst in het stadium van melkrijpheid. De tuinman moet het weten: na de oogst wordt zo'n gewas minder dan 2 weken bewaard. Na het verzamelen wordt het onmiddellijk verwerkt (ingevroren, ingeblikt). Als u een grote batch hebt gekocht voor toekomstig gebruik, is het niet mogelijk om deze op te slaan.

Hoe te bewaren?

Vaak koopt de tuinman af en toe een grote partij voedermais. De aankoopprijs is gunstig. Het zal de winstgevendheid van de veehouderij aanzienlijk verhogen. Maar de vraag rijst: hoe de oogst lang te bewaren zonder verlies.

De regels zijn gebruikelijk:

• schil de kolven;
• droog het gewas op een geventileerde plaats (onder een luifel);
• leg in de opslag met een laag van 20-30 cm;
• handhaaf een temperatuur van ongeveer 6 graden Celsius;
• zorg voor voldoende ventilatie;
• controle luchtvochtigheid (maximale hygrometer aflezing - 17%);
• controleer het vochtgehalte van het gelegde graan (het mag niet hoger zijn dan 12%);

1. bieden bescherming tegen knaagdieren (muizen, ratten).

Het verschil in temperatuur en luchtvochtigheid leidt tot verlies van opgeslagen graan. Sommige tuinders slaan, vanwege ruimtegebrek in de kelders, voedermais op in zakken. In dit geval is het nodig om eenmaal per week het vochtgehalte van het graan te controleren. De ventilatie in de kelder moet voor ventilatie zorgen.

Kijk eens ook

Hoofd- en voorzaaibewerking na mais

Hoe zorg je voor een seed-fonds?

Sommige tuinders hebben genoeg plantgebieden. Ze willen zelf voedermais verbouwen. Ze zijn geïnteresseerd in de vraag: is het mogelijk om eerder gekochte maïszaden te gebruiken voor voeder voor zaaien?

Vaak worden planten die de volledige ontwikkelingscyclus niet hebben doorlopen als voedergranen gebruikt. De embryo's van dergelijke zaden zijn zwak, onvolwassen. Ze geven een lage opbrengst. Om volledige voedergranen te verkrijgen, moet u gecertificeerde zaden van een vertrouwde fabrikant kopen.

Bevoegde verkopers van plantgoed behandelen het met chemicaliën. Dit verhoogt de kieming, beschermt tegen ongedierte. Het is voor de tuinders zelf moeilijk om een ​​dergelijke operatie uit te voeren.

Hoe voedergewassen gebruiken?

Het gebruik van voedermaïs is afhankelijk van het type datsja-veeteelt. Bij het voeren van pluimvee wordt maïs toegevoegd aan voermengsels. Kippen en eenden worden snel zwaarder. Voedermaïs mag niet meer dan 40% van het pluimvee rantsoen bevatten. Met een toename van de indicator hopen dieren vet op.

Graan maakt deel uit van het dieet van de kippen. Het wordt bijna volledig opgenomen. Heeft een hoge energetische waarde. Maar met overvoeding neemt de activiteit van lagen af. Hun eierproductie daalt. 20% van de totale hoeveelheid voer per gewicht is een voldoende norm in de eierpluimveehouderij.

Bij het vetmesten van biggen moet de aangegeven hoeveelheid kweek ook strikt in acht worden genomen. Overschrijding leidt tot een toename van de vetlaag van het dier. Het vlees wordt waterig en smaakloos. Bij het bepalen van het tarief dient men bij de samenstelling van het voer rekening te houden met de hoeveelheid voedermis.

Overvoeding in de kweek van fokdieren is ongewenst. De activiteit van mannen neemt af. Ze worden dik en verliezen hun interesse in vrouwtjes. Dit vermindert het volume van commerciële productie.

In de winter wordt de hoeveelheid voedermais in de voeding licht verhoogd (met maximaal 10-15%).Door het met maïs verrijkte voer kunnen dieren zonder verlies het hoofd bieden aan koud weer.