Beschrijving en behandeling van ziekten en plagen van maïs, maatregelen om ze te bestrijden

Ziekten van maïs kunnen worden veroorzaakt door virussen, bacteriën en vaak ook door schimmels. De kwaliteit en kwantiteit van het gewas wordt sterk verminderd. Als er niet op tijd maatregelen worden genomen om ze te bestrijden, kunnen ziekten leiden tot een volledig verlies van het gewas. Als u de eerste tekenen van een probleem kent, kan dit de verdere verspreiding van de infectie helpen stoppen.

Ziekten van maïs, foto's, hun tekenen, controlemaatregelen

Maïs is een graangewas. Als een gewassen van maïs vatbaar zijn voor ziekten en plagen, dan zal het niet werken om een ​​goede oogst te krijgen. Om het optreden van een infectie en de verspreiding ervan te voorkomen, moet u de eerste tekenen van een probleem kunnen herkennen en op tijd actie kunnen ondernemen.

Infectie met ziekten treedt op als gevolg van plantmateriaal van slechte kwaliteit, onjuiste gewasverzorging en vroegtijdige ongediertebestrijding. Daarom is het zo belangrijk om een ​​irrigatieregime vast te stellen, meststoffen op tijd toe te dienen om een ​​goede immuniteit te vormen en andere landbouwpraktijken te observeren.

Stoffige vuiligheid

De schimmelziekte stofvlek tast de pluim en de korenaar aan. Dit is een veel voorkomende ziekte in de vochtige streken van de zuidelijke regio's (Kuban, Transkaukasië). Zieke planten zien er zwak uit, groeien slecht, helmstok sterk, kolven zijn slecht gevormd. Geleidelijk aan worden de aangetaste oren zwart, worden ze bedekt met sporen en veranderen ze in een stoffige massa.

De oorzaak van het begin van de ziekte is vervuilde grond, slecht verwerkte zaden, hoge luchttemperatuur. De belangrijkste maatregel in de strijd tegen stofroos en blaasmeeldauw is het beitsen van het zaadmateriaal voor het zaaien, het naleven van de jaarlijkse vruchtwisseling. Moet kiezen variëteiten en hybriden van maïs resistent tegen deze schimmelziekten.

Als er zieke planten in de tuin worden aangetroffen, moeten ze worden vernietigd (het is beter om ze te verbranden of te begraven tot een diepte van ongeveer 50 cm). Het wordt aanbevolen om elke drie jaar maïs op een nieuw stuk land te planten.

Bubble vuiligheid

De veroorzaker van maïsblaasjes is een schimmel die het hele bovengrondse deel van de plant aantast. Kleine roze of groenachtige bultjes verschijnen in de getroffen gebieden. Na verloop van tijd wordt de zwelling groter en zwart. Al snel scheurt het blaasmembraan en vallen sporen, met behulp van wind en insecten, op andere, gezonde planten.

Geïnfecteerde planten, onbehandelde, geïnfecteerde zaden worden de bron van infectie. De blaasvlek is vooral schadelijk wanneer een stengel en kolf op de internodiën verschijnen. In dit geval wordt de graanopbrengst teruggebracht tot 50%.Droogte en laat zaaien van plantenzaden veroorzaken de ziekte.

De belangrijkste preventieve maatregelen worden beschouwd als de keuze van variëteiten en hybriden van maïs die resistent zijn tegen blaasvorming, beitsen van plantmateriaal, verwijderen van plantenresten van de site na de oogst, naleving van vruchtwisseling. Zaadverzameling wordt alleen uitgevoerd bij gezonde planten.

Effectieve medicijnen voor blaarroest, evenals voor wortel- en stengelrot, zijn: Alfa, Delit Pro, Vincent, Lanta, Pioneer, Maxim XL.

Kijk eens ook

De beste soorten voedermais, hoe te onderscheiden van voedsel

Fusarium

Fusarium-maïs kan in elk stadium van de plantontwikkeling voorkomen. De veroorzakers van de ziekte zijn gezwollen schimmelsporen. De ziekte leidt tot rotten van zaden, wortels en stengels, evenals de kolven. Dienovereenkomstig zullen de symptomen verschillen.

Rotting van zaden en zaailingen treedt op als gevolg van het zaaien van geïnfecteerd plantmateriaal. De meeste zaden rotten al in de grond, zonder de eerste scheuten te vormen. Op hun oppervlak vormt zich een lichte of roze bloei. Jonge planten die zijn gekweekt uit geïnfecteerde zaden op het aardoppervlak zien er zwak, onvolgroeid en slecht vormende kolven uit.

In de fase van melkachtige wasrijpheid treedt vaak stengel- en wortelrot op. De bladeren van de plant verdorren, worden geel, drogen uit. De wortels worden zwart, drogen uit en de aangetaste maïs kan gemakkelijk uit de grond worden getrokken. De kolven zelf drogen geleidelijk op en verdorren.

Maïsrot kan zelfs optreden tijdens de opslagperiode van het geoogste gewas. Eerst verschijnt een wit-roze bloei op de korrels, geleidelijk wordt het hele oor aangetast. De kleur van de plaque wordt donkerder en wordt bruinachtig grijs.

De bron van infectie zijn besmette zaden of ongereinigd plantenresten op het land. Ziekten kunnen worden veroorzaakt door nat, koud weer, hoge luchttemperatuur tijdens het rijpen van de oren, schade aan de oren en granen door ongedierte.

Voor het planten is het noodzakelijk om zaden in te pikken, variëteiten en hybriden van maïs te kiezen die resistent zijn tegen fusarium en zieke planten op tijd te detecteren en te verwijderen. Getoond is het ploegen van het land in de herfst en het oogsten van plantenresten, tijdige bestrijding van insectenplagen.

Stam rot

Een schimmelziekte van stengelrot manifesteert zich aan het einde van het groeiseizoen in het stadium van melkrijpheid van maïs. De beschrijving van deze aandoening van maïs is als volgt: de bladeren worden grijsgroen en bedekt met een matte bloei, drogen op, verdorren. Een roze bloei is te zien op de stengel, na verloop van tijd wordt deze zachter en breekt.

De bron van infectie is de persistentie van sporen in plantenresten na de oogst. De schimmel reproduceert actief bij warm, droog weer. Onjuist water geven en te dik maïs zaaien wordt een provocerende factor.

Om de weerstand van planten tegen rotten te vergroten, is het noodzakelijk om de optimale zaaitijd, plantdichtheid en diepte van plantzaden te observeren, na het oogsten moet u het gebied opgraven en alle plantenresten verwijderen, het is noodzakelijk om het plantmateriaal met fungiciden te beitsen.

Zuidelijke helminthosporiose

Meestal lijden de bladeren van de plant, minder vaak de wortels en de kolf, aan de zuidelijke helminthosporiose van maïs. De eerste tekenen van de ziekte zijn het verschijnen van bruine langwerpige vlekken op de bladeren. Geleidelijk aan droogt het getroffen gebied uit. De vlekken groeien en nemen het hele bladoppervlak in beslag.

Spot of helminthosporiose van maïs verschijnt midden in de zomer. Hoge luchtvochtigheid en lage luchttemperatuur worden een provocerende factor. De bron van de verspreiding van infectie zijn onbehandelde zaden en plantenresten.

Zorg ervoor dat u voor het planten de zaden en augurken sorteert. Wanneer geïnfecteerde zaden worden geplant, zijn de zaailingen zwak en kunnen ze het grondoppervlak vaak niet bereiken.Om de immuniteit te vergroten, worden meststoffen meerdere keren per seizoen op de grond aangebracht. Het is ongewenst om drie jaar achter elkaar maïs op hetzelfde perceel te planten.

Kijk eens ook

Hoe maïskolven voor de winter thuis te bewaren

Maïsplagen, hun tekenen en controlemaatregelen

Insectenplagen worden beschouwd als een van de redenen voor de verspreiding van ziekten onder granen. Om ze te bestrijden, kun je zowel folkremedies als kant-en-klare voorbereidingen gebruiken.

Stam mot

Maïsplagen eten de grond en ondergrondse delen van de plant, waardoor het verzwakt en vatbaar wordt voor ziekten. Bovendien kunnen de plagen zelf pathogene bacteriën overbrengen van een zieke plant naar een gezonde plant.

Meer schade aan de plant wordt niet veroorzaakt door volwassenen, maar door de rupsen van de mot. Grijsgele rupsen (25 mm lang) zijn vooral actief in juli-augustus, wanneer het weer droog en warm is. Rupsen van de maïssteelmot leven op het oppervlak van planten, dringen door de bladstelen van de stengels, bladeren en bloemen van pluimen.

Plantenvoeding is verstoord, soms kunnen de stengels breken. De plant begint later te bloeien, de grootte van de bladeren neemt af, de bestuiving verslechtert.

Om de verspreiding van de weidemot op maïs te voorkomen, is het noodzakelijk om onkruid te bestrijden, ze rond de aanplant te maaien en de toppen na het oogsten niet te verlaten.

Wortelluis

Wortelluizen vallen meestal maïs aan bij heet, droog weer. De plant vertraagt ​​in groei, de bladeren worden geel en drogen uit, het wordt gemakkelijk aangetast door schimmelziekten. Als het infectiegebied klein is, kunnen zieke planten worden afgesneden.

Insecticiden en fungiciden (Konfidor, Aktellik, Fitoverm, Fas) worden gebruikt om planten tegen ongedierte te beschermen. Omdat insecten kunnen overwinteren op de overblijfselen van de stengels, moet u na het oogsten alle vegetatie opruimen. Het is het beste om vroeg rijpende maïsvariëteiten te kiezen.

Zweedse vlieg

De Zweedse vlieg infecteert het vaakst maïs tijdens het ontkiemen. De larven beschadigen jonge zaailingen en ze beginnen achter te blijven in groei en ontwikkeling. De bladeren van de aangetaste maïs worden donkergroen en de stengel wordt dikker. Maïsplagen verminderen niet alleen de hoeveelheid van het gewas, maar ook de kwaliteit ervan.

Tijdens de massale zomer van vliegen en het leggen van eieren, wordt het aanbevolen om de planten te behandelen met medicijnen zoals Karate, Decis, Tsiperon. Als preventieve maatregel is het nuttig om stikstofmeststoffen te voeren, de optimale zaaitijd in acht te nemen en resistente maïsrassen te selecteren.

Preventieve maatregelen

Preventie moet beginnen vanaf het moment dat de zaden zijn geselecteerd en eindigen met het vrijmaken van plantenresten op het veld. Preventieve maatregelen:

• Het is beter om vroeg rijpende maïsvariëteiten te kiezen.
• Het is raadzaam om de zaden te pekelen.
• Bij het planten wordt aanbevolen om kalium-fosfor-meststoffen aan de grond toe te voegen.
• Het is belangrijk om de eerste tekenen van het verschijnen van ziekten en plagen te kennen.
• Verwijder beschadigde planten op tijd van de site.
• Graaf diep in het veld in de herfst.

Een andere veel voorkomende maïsziekte is bacteriële verwelking of verwelking. De bacterie infecteert alle organen van de plant. Op de bladeren verschijnen lichtgroene en gele strepen.

De belangrijkste maatregel om de ziekte te bestrijden, is het zaaien van geïnfecteerde zaden te voorkomen. Bovendien moeten de granen voor het planten worden behandeld om op tijd van ongedierte af te komen en onkruid te bestrijden.