Om welke redenen knagen kalveren aan planken en wat ze missen, preventie
Kalveren nemen vaak hun hele mond of bijten op voorwerpen na het spenen van biest. Dit probleem wordt veroorzaakt door een vitaminetekort bij pups en het optreden van hypovitaminose. Tegelijkertijd kunnen baby's aan een boom knagen, aarde eten, papier scheuren. Om het probleem het hoofd te bieden, is het belangrijk om vast te stellen waarom de kalveren op de planken kauwen. In sommige situaties is hiervoor de hulp van een dierenarts nodig.
Waarom en wat te doen als kalveren aan planken knagen
Er zijn veel redenen waarom kalveren op planken of andere houten voorwerpen kauwen.
Ketose
Deze term wordt begrepen als een pathologie die optreedt als gevolg van een schending van metabolische processen. Een onevenwichtig dieet, een tekort aan koolhydraten en de verwerking van overtollig vet door de lever worden beschouwd als provocerende factoren voor de ontwikkeling ervan.
Bovendien wordt het gebrek aan wandelingen in de frisse lucht beschouwd als de oorzaak van de ontwikkeling van pathologie. Als er niet op tijd maatregelen worden genomen, bestaat de kans dat het proces chronisch wordt. Tegelijkertijd hopen ketonlichamen zich op in het lichaam van het kalf, wat schade aan de interne organen veroorzaakt. In dit geval kunnen het hart, de lever en de klieren lijden.
Osteodystrofie
Als een kalf op planken kauwt of aan muren likt, kan osteodystrofie worden vermoed. Deze pathologie wordt gekenmerkt door een tekort aan vitamine D, fosfor en calcium. De reden is ook de schending van de verhoudingen van deze verbindingen. Verslechtering van de absorptiefuncties in het spijsverteringsstelsel kan worden veroorzaakt door onjuiste voeding of ontsteking van de slijmvliezen. Als gevolg hiervan wordt het metabolisme verstoord en ontwikkelt zich hypocalciëmie.
Een tekort aan vitamine D in het kalfslichaam en een verstoord metabolisme van calcium en fosfor veroorzaken merkbare problemen bij de botvorming. Ook kan het kalf rachitis hebben. Wanneer de eerste symptomen van problemen optreden, wordt aanbevolen om de kalveren vitamine- en mineralencomplexen te geven. Ze moeten fosfor, calcium en vitamine D bevatten.
Hypocuprose
Deze pathologie heerst in streken met veenmoerassige bodemsoorten, die weinig koper bevatten. Gebrek aan dit element treedt op wanneer het gehalte in de grond minder is dan 15 milligram per 1 kilogram en in voeding - tot 5 milligram per kilogram.
Bij kalveren kan pathologie ontstaan tegen de achtergrond van langdurig drinken van melk of zijn vervangingsmiddelen.Het ontbreken of teveel van een bepaald element in het voer veroorzaakt een kettingreactie. Een tekort aan kobalt of ijzer leidt tot hypocuprose. Ook worden overmatige hoeveelheden calcium en lood de oorzaak van problemen. Hetzelfde geldt voor anorganische sulfaten, zwavel, molybdeen.
Veel voorkomende symptomen van de ziekte zijn onder meer:
- ontwikkelingsachterstand;
- een scherpe daling van hemoglobine;
- schending van de structuur van de vacht;
- verzachting van botten en kromming van de gewrichten;
- diarree;
- Bloedarmoede;
- perversie van eetlust.
Om een juiste diagnose te stellen, is het noodzakelijk om laboratoriumanalyses uit te voeren van bodem, voer, bloed. Voor therapeutische doeleinden moeten kalveren worden gevoed met kopersulfaat in een hoeveelheid van 50-150 milligram per dag. Het wordt aanbevolen om ook andere middelen te gebruiken. Ze worden in de voeding geïntroduceerd als onderdeel van premixen. Om de ziekte te voorkomen, is het de moeite waard om 8-10 milligram koper per kilogram drooggewicht in het dieet te introduceren. Bij zelfgroeiende voeding in de grond is het aan te raden om koperhoudende meststoffen in te brengen.
Het is belangrijk om een overdosis koper te vermijden, omdat deze stof in korte tijd bedwelming van het lichaam veroorzaakt.
Hypocobaltose
Deze pathologie wordt veroorzaakt door een tekort aan kobalt in de bodem. Het behoort tot de categorie van endemische ziekten. Symptomen worden meestal in de lente of winter vastgesteld. Pathologie komt voor in gebieden met veenachtige, podzolische en zandige bodemsoorten met een kobaltgehalte tot 2 milligram per 1 kilogram. In gras en hooi is de hoeveelheid 0,6 milligram per kilogram. Pathologie wordt gekenmerkt door de volgende symptomen:
- schending van de spijsverteringsfuncties, waarbij diarree wordt vervangen door obstipatie;
- perverse eetlust;
- schending van de darmmicroflora;
- symptomen van algemene bloedarmoede.
Om het gebrek aan kobalt op te vullen, knagen kalveren aan hout, planken, schors. Ze kunnen ook muren of andere dieren likken. Vaak proberen de jongeren de grond of droog gras te eten. Om de pathologie te elimineren, worden chloride en kobaltsulfaat gebruikt. In dit geval is het de moeite waard om 10-20 milligram van het medicijn per dag te gebruiken. De samenstelling wordt gebruikt in tabletvorm, topdressing of premix. Het is ook toegestaan om stoffen met metaalzouten te kopen.
Van niet onbelangrijk is de opname van voeders met een hoog kobaltgehalte in de voeding. Deze omvatten peulvruchten, toppen van bieten en koolraap, vlees- en beendermeel. Ook voergist kan worden gebruikt. Bij gevorderde vormen van de ziekte is het de moeite waard om een injectie met vitamine B12 te gebruiken.
Houd er rekening mee dat een overdosis van een stof gevaarlijker is dan een gebrek eraan. Met een teveel aan middelen worden veranderingen waargenomen in de slijmvliezen van de ogen, spijsverteringsorganen, longweefsels of de bloedsomloop.
Preventieve maatregelen
Om problemen te voorkomen is het belangrijk om de kalveren correct te voeren. Het verdient aanbeveling het hooi en mengvoer te controleren op de benodigde componenten. Als er een tekort aan stoffen wordt vastgesteld, is het de moeite waard om mineralen en vitamines in de voeding op te nemen. U kunt speciale likstenen in de uitverkoop vinden. Er zijn ook zouten die de nodige componenten bevatten. Als er een vermoeden bestaat van de bezoar-ziekte, is het noodzakelijk om de productiviteit van de baarmoeder te controleren. Bij onvoldoende productiviteit van de koe wordt aanbevolen om het kalf te voeren.
Zodat de welp zich niet verveelt, wordt aanbevolen om hem de hele dag in de wei te laten en 's nachts hooi te leggen. Dit is prima als het kalf ruw voedsel kan eten. Kalveren kunnen om verschillende redenen op planken kauwen. De meest voorkomende provocerende factor is het ontbreken van bepaalde stoffen. Om het probleem het hoofd te bieden, is het belangrijk om de juiste diagnose te stellen en een uitgebalanceerd dieet te kiezen.
