Beschrijving van het ras van Schotse koeien, hun kenmerken en verzorging van de Hooglanden
Schotse pretentieloze koe lijkt weinig op een gewone koe. Het dier lijkt meer op een wilde jak of een kleine buffel. Verwacht geen grote melkopbrengsten van een huisdier, hoewel experts het genezend vinden. Sommige veehouders zijn gespecialiseerd in het verkrijgen van deze unieke vitamineproducten. De meeste boeren fokken koeien als vleesdieren.
Kenmerken van het ras
Ondanks hun kleine gestalte staat het Schotse ras algemeen bekend om het produceren van uitstekend vlees. Gespierde dieren hebben geen speciale zorg en aandacht nodig. Het grootste deel van de tijd van het jaar voeden ze zich met weiland en worden ze op volwassen leeftijd 700 kg zwaarder. Dankzij hun dikke, lange haar verdragen huisdieren gemakkelijk de grillen van het weer en verbergen ze zich onder een lichte luifel.
Op zoek naar voedsel draaien dieren letterlijk grondlagen om met behulp van scherpe hoorns. Dieren ploegen dus letterlijk het land. Na het "bewerken" van de grond is het weiland bedekt met jonge, sterke vegetatie. Dit vermogen helpt om de grasmat te herstellen na de "invasie" van de schapen.
Oorsprong
Door Noord-Schotland werden pretentieloze koeien aan de wereld gepresenteerd. De voorouders van de moderne Hooglanden woonden in het ruige land van de Noord-Schotse Hooglanden en de Hebriden. De hooglanden staan bekend om hun barre klimatologische omstandigheden, dus het lokale vee had een zeldzaam uithoudingsvermogen en pretentieloosheid. De bergdieren waren roodbruin van kleur, terwijl de eilanden zwart geverfd waren.
Als resultaat van de competente kruising van deze diersoorten, verscheen het hooggebergte Schotse koeienras. Aan het begin van de 19e eeuw hadden huisdieren een verscheidenheid aan kleuren gekregen, maar de meest voorkomende kleur was cacao (mojo).
Vervolgens verspreidden koeien zich over het Australische continent en in Noord-Amerika. Als resultaat van selectie erfden de dieren het uiterlijk van hun ruige voorouders, maar ze namen sterk in grootte af. Tegenwoordig lijken ze op grappige miniatuurkopieën van oude Schotse koeien.
De productiviteit en charme van de huisdieren hebben de harten van veel Europese fokkers doen smelten. Zelfs de koningin van Groot-Brittannië kon de charme van koeien niet weerstaan. De Schotse residentie Balmoral, lange tijd eigendom van Elizabeth॥, herbergt een hele kudde gehoornde schoonheden.
Verschijning
Dieren hebben een opvallend uiterlijk. De combinatie van krachtige fysieke kenmerken met decoratieve uitstraling maakt een onuitwisbare indruk.
- Een sterk skeletstelsel, brede borstkas en ontwikkelde spieren getuigen van de opmerkelijke fysieke kracht van het huisdier.
- Door de gebogen ribben onderscheidt het lichaam van de koe zich door een ovale vorm.
- De krachtige poten van het huisdier zijn kort, maar stabiel. Met deze functie kan het dier zich gemakkelijk verplaatsen in heuvelachtig terrein.
- De slanke lange nek van het dier wordt bekroond met een grote kop. Bij stieren is de nek versierd met een kam.
- De brede snuit en de sterke kaken van de koe zijn ontworpen om te foerageren in bergachtig terrein.
- Het voorhoofd en de ogen van het dier zijn bedekt met een dikke, golvende pony. Luxe strengen dienen om uw huisdier te beschermen tegen wind, zand en insecten.
- De bergkoe kan zichzelf verdedigen met enorme, scherpe hoorns.
- Huisdieren zijn de eigenaren van dik golvend of steil haar. Bij sommige individuen bereikt de lengte van de strengen 30 cm Het haar van de huisdieren is beige, geel, grijsbruin, rood, bruingeel of zwart gekleurd. In zeldzame gevallen kunt u originele gevlekte exemplaren vinden. Door de unieke structuur van de wol is de koe niet bang voor neerslag en vorst. De buitenste laag bestaat uit lange dekharen, rijkelijk verzadigd met vet; de functies van de binnenste laag worden vervuld door een zachte, dichte ondervacht.
- De groei van miniatuurdieren bereikt amper 110-130 cm.
- De kleine gestalte van de huisdieren wordt meer dan gecompenseerd door de indrukwekkende massa. Zelfs in ongunstige klimatologische omstandigheden kunnen koeien gemakkelijk 440-650 kg vetmesten.
Productiviteit
Als melkbron zijn koeien niet zo interessant, omdat de dagelijkse melkgift van één kat niet meer dan 5 liter bedraagt. Schotten worden gefokt voor kwaliteitsvlees. Dieren worden naar de slacht gestuurd op de leeftijd van 2-3 jaar. In deze periode heeft het vlees een bijzondere smaak en bevat het een recordhoeveelheid eiwitten en ijzer.
Voors en tegens van het ras
Het Highland-ras is ideaal voor de productie van vleesproducten. Naast de voor de hand liggende voordelen hebben dieren echter een aantal belangrijke nadelen.
Onderhoud en verzorging van Schotse koeien
Schotse koeien verdragen perfect de kou en tolereren niet dat ze worden vastgebonden, daarom gaat het leven van koeien vóór het begin van echte vorst op de wei. Op het grondgebied van het weiland zijn beschermende schuren en feeders geïnstalleerd. Hier kunnen huisdieren 's nachts hun toevlucht zoeken en schuilen voor de regen. Voor het afkalven van koeien en kleine kalveren is een apart onderkomen gemaakt.
Leg in geen geval armen vol hooi op de grond om de koeien te voeren - onhandige dieren vertrappelen het voer in de grond. Zo is de boer gedoemd te verspillen.
In de winter worden de dieren gehouden in een droge, schone, geventileerde stal.Hooglanden zijn niet groot, dus 6 vierkante meter is voldoende om comfortabel één dier te huisvesten. m gebied. Koeien en kalveren worden op een temperatuur van + 10-16 graden gehouden. De stier voelt zich goed in een koele kamer.
De boxen zijn voorzien van een hooikwekerij, individuele voerbakken en drinkbakken. Het appartement van de koe is bedekt met een laagje hooi en stro. Aanbevolen wordt om de stal uit te rusten met een stortkoker voor het verzamelen en afvoeren van mest. In dit geval worden de dieren niet bezaaid.
De schuur wordt regelmatig schoongemaakt en geventileerd door de ramen en deuren te openen. Dit helpt om schadelijke ammoniakdampen te voorkomen. De procedure wordt uitgevoerd tijdens het dagelijkse wandelen van vee.
Een dieet opstellen
In centraal Rusland voeden dieren zich met oogsten van klaver, zwenkgras, alfalfa of overblijvend kaf. Omdat ze van hun voorouders het vermogen hebben geërfd om rond te komen met grasland, geven de Schotten de voorkeur aan grof en sappig voedsel. In de winter krijgen huisdieren volkoren granen, gestoomd stro, hooi, maar ook meel, kuilvoer en cake. Dieren houden ook van wortelgewassen. Het graanmengsel bestaat uit kaf van haver, maïs, tarwe of gerst.
Voor de volledige ontwikkeling van huisdieren worden ze behandeld met supplementen uit beendermeel, as en visolie. Daarnaast krijgen de koeien altijd zout.
Fokkerij kenmerken
Schotse koeien zijn zelfvoorzienend en hebben zelden menselijke hulp nodig. De koeien bevallen en voeden de kalveren alleen, de jonge dieren hoeven alleen in de winter verzorgd te worden. Vaarzen zijn geslachtsrijp na 3 jaar. Het afkalven verloopt meestal zonder complicaties. Het nageslacht heeft een aangeboren immuniteit, dus er zijn praktisch geen gevallen van sterfte onder baby's. Kalveren worden in de regel geboren in februari en maart, dus voeden ze zich al op jonge leeftijd met jonge groenten.
Ziekten, preventie, behandeling
Schotse koeien zijn extreem resistent tegen infectieziekten en verkoudheden. Ondoordringbare immuniteit is betrouwbaar bestand tegen virussen, dus er zijn geen gevallen van infectie. Deskundigen schrijven dit vermogen toe aan genetische eigenschappen. Ze komen tot uiting in de speciale structuur van het lichaam en de structuur van de wol van koeien. Een belangrijke rol wordt gespeeld door het ontbreken van contact tussen huisdieren en andere dieren.
In zeldzame gevallen verwonden huisdieren elkaar tijdens een vechtpartij.
Hoe u een goed persoon kiest en waar u deze kunt kopen
Bij het kiezen van een koe moet u letten op de slijmvliezen en tanden van het dier. Er mogen geen ontstekingen of sporen van pus op de slijmvliezen zijn. Een gezond kalf moet goed gevoed en actief zijn.
