Tekenen van oormijt bij konijnen en thuisbehandeling
Psoroptose, of psorioptische schurft, is een onaangename huidziekte bij dieren. Oormijten bij tamme konijnen worden veroorzaakt door Psoroptes cuniculi. Deze externe parasieten nestelen zich meestal in de oorschelpen van een dier en tasten de gehoorgangen aan. Uitbraken van psoroptose kunnen op elk moment van het jaar voorkomen, maar konijnen worden waarschijnlijk in de late winter of lente ziek. Dieren van alle leeftijden zijn vatbaar voor infectie, maar vooral vrouwtjes met nakomelingen zijn kwetsbaar.
Manieren van besmetting met oormijt en de ontwikkelingsfasen ervan
De ziekte wordt meestal overgedragen van een ziek dier op een gezond dier. Huidschubben vallen van de oren van zieke personen. Ze kunnen direct op de vacht van gezonde konijnen komen. Heel vaak vallen teken op het strooisel, huishoudelijke artikelen en gaan dan naar de bewoners van de kooi. In sommige gevallen draagt de persoon zelf de ziekteverwekker van dier op dier. Een zieke moeder besmet konijnen.
Risicofactoren zijn:
- overvolle inhoud;
- hoge luchtvochtigheid in de kamer;
- frequente hergroepering van dieren;
- niet-naleving van quarantainenormen;
- slechte voeding.
De ontwikkeling van de teek begint nadat het bevruchte vrouwtje eieren heeft gelegd. Om te voorkomen dat ze gaan rollen, lijmt ze ze met een speciaal geheim.
De verdere ontwikkeling van de konijnenoormijt omvat de volgende fasen:
- Larve. Het komt na 4 dagen uit het ei. Het voedt zich gedurende 5 dagen met afscheidingen in de oorschelp van het dier. Waarna de rui begint.
- Protonimf of nimf van de eerste leeftijd. De etappe duurt ongeveer 5 dagen.
- Daytonymph. In dit stadium worden de geslachtsorganen gevormd. Duur - 5 dagen.
- Imago, of volwassen teek. In dit stadium leggen de bevruchte vrouwtjes hun eieren en gaan de mannetjes door met bevruchting.
De levensduur van veroorzakers van oorschurft bij een temperatuur van + 35 graden en hoge luchtvochtigheid is niet langer dan 60 dagen.
Tekenen en symptomen van een parasiet
De eerste fase van de ziekte kan doorgaan zonder zichtbare symptomen. Deze periode duurt anderhalve week tot een maand. De eerste tekenen zijn te herkennen aan een regelmatig onderzoek van de oren van het dier. Het verschijnen van zichtbare afzonderlijke brandpunten van roodheid van de huid, een toename van oorafscheiding is een reden tot bezorgdheid. De diagnose kan worden bevestigd door onderzoek van huidafkrabsels.
Geen complicaties
Als de ziekte in de oren zonder complicaties verloopt, kunt u het uiterlijk aan de binnenkant van het oor raden. Ze ziet er altijd vies en plakkerig uit.
Onder de bloei kunnen individuele rode gebieden en knobbeltjes met vloeistof worden onderscheiden. Als in dit stadium geen maatregelen worden genomen, kan de ziekte worden gecompliceerd door verschillende onaangename symptomen.
Met complicaties
Als oorschurft gepaard gaat met complicaties, treden de volgende symptomen op:
- het dier maakt zich zorgen en krabt bijna zonder te stoppen zijn oren, schudt zijn hoofd, wrijft het tegen de wanden van de kooi;
- de oren binnen en buiten zijn bedekt met bruine korsten, de aangetaste gebieden zijn zichtbaar op de nek, rug, poten;
- verliest eetlust, eet soms helemaal niet;
- er zijn afscheiding uit de ogen en neus.
Heel vaak zijn er zulke gevaarlijke complicaties als het achterlaten van nakomelingen door zogende konijnen en de ontwikkeling van tumoren.
In een vergevorderd stadium kunnen met een vergrootglas of microscoop talrijke ziekteverwekkers op deeltjes van de epidermis worden opgespoord.
Behandelingsregels
Een juiste behandeling begint met een diagnose. Om dit te doen, moeten alle verdachte dieren worden onderzocht door een dierenarts. Hij zal ook schraapsel meenemen voor laboratoriumonderzoek. Als de diagnose wordt bevestigd, selecteert de specialist medicijnen voor zieke dieren. Zelfbehandeling kan alleen worden gestart als het onmogelijk is om veterinaire hulp in te roepen.
Gebruik van drugs
Een oormijt kan effectief worden behandeld met medicijnen. Een specialist of diereneigenaar selecteert externe middelen om de ziekteverwekkers van schurft te vernietigen.
Effectief tegen:
- "Acaromectin" is een spray op basis van ivermectine. Veroorzaakt verlamming en dood van teken. Heel populair bij amateur-konijnenfokkers.
- Aversesectyl-zalf - het product is gebaseerd op aversectines, een zalf is speciaal ontwikkeld voor konijnen.
- "Neostomazan" is een effectief medicijn tegen vele soorten teken.
- "Butox" wordt geproduceerd in de vorm van een breedspectrumconcentraat. Het wordt gebruikt voor het besproeien van dieren na verdunning van 50 ml in een liter water. Verschilt in hoge toxiciteit.
Alle medicijnen vereisen naleving van de gebruiksinstructies en veiligheidsregels.
Folkmedicijnen en recepten
Thuis kunt u, naast farmaceutische preparaten, folkremedies gebruiken. Als het niet mogelijk is om een kant-en-klaar medicijn tegen oormijt te kopen, dan kunt u kerosine combineren met plantaardige olie in gelijke hoeveelheden en de aangetaste gebieden om de dag met deze samenstelling smeren.
Een mengsel van een alcoholische oplossing van jodium met olie of glycerine heeft een vergelijkbaar effect. Helpt kamferolie in de oren te druppelen met een injectiespuit zonder naald.
Preventieve maatregelen
Het is gemakkelijker om de ziekte te voorkomen dan om geld en energie te besteden aan de behandeling ervan. De belangrijkste preventieve maatregelen zijn het handhaven van goede sanitaire omstandigheden op de boerderij. Het is raadzaam om de kooien en verblijven waar dieren worden gehouden, minstens één keer per seizoen te ontsmetten in gebieden die ongunstig zijn voor de ziekte. Als er geen ziektegevallen zijn, kan de frequentie van behandelingen worden teruggebracht tot één om de zes maanden. De procedure wordt ook voor de ronde uitgevoerd. Voor deze doeleinden moeten metalen cellen worden verbrand met een brander.
Kalk houten constructies met gebluste kalk met de toevoeging van "Witheid" of ammoniak. Feeders, schrapers en andere apparatuur worden ook gewassen met een bleekoplossing. Nieuw verworven dieren moeten verplicht in quarantaine worden geplaatst. Als er een nieuwkomer op de boerderij verschijnt, moet hij voor preventieve doeleinden 14 dagen apart worden bewaard.
