Redenen waarom aardappelen slecht groeien in de tuin en wat te doen

Deskundigen identificeren verschillende redenen waarom aardappelen slecht kunnen groeien en wat ze ermee kunnen doen, ze bieden manieren om problemen op te lossen. Ongunstige factoren kunnen zijn weersomstandigheden, verkeerd geselecteerde variëteit, ongeschikte bodemsamenstelling. Groentetelers maken vaak fouten bij de zorg voor een groentegewas. Om de situatie recht te zetten, moet je de oorzaak op tijd bepalen en een gevecht beginnen om deze te elimineren.

De redenen

Er zijn verschillende redenen waarom aardappelen niet groeien na het planten, daarom kunt u, als u van tevoren weet wat de ongunstige factoren zijn, de ontwikkeling van problemen voorkomen:

• Aardappelrassen zijn onderverdeeld in drie grote groepen volgens de rijpingsperiode van wortelgewassen: vroege, middenrijping en late rijping. Agronomen raden aan om variëteiten van verschillende tijdgroepen te planten.
• Plant niet tegelijkertijd vroege en late aardappelen.
• Plantgoed van slechte kwaliteit.
• Het niet naleven van vruchtwisseling, gebrek aan tijdige bemesting, onjuist voorbereid land.
• Te diep planten zal ertoe leiden dat zaailingen helemaal niet uitkomen. Zaaidiepte ca. 8 cm.

Weersomstandigheden spelen een belangrijke rol. Zware regenval, vorstherstel, lage luchttemperatuur of omgekeerd warme dagen zorgen ook voor een slechte plantontwikkeling. Ziekten en plagen hebben een aanzienlijke invloed op de kwaliteit en kwantiteit van het gewas.

Rassen

Om wortelgewassen groot en met een hoge smaak te laten groeien, moet u de juiste variëteit kiezen. Je moet rekening houden met het klimaat, de samenstelling van de bodem, het doel van het gewas.

Door de timing van het rijpen van het gewas zijn er:

• super vroege variëteiten waarmee je na 40-45 dagen kunt oogsten, dus je kunt twee oogsten per seizoen krijgen;
• bij vroege aardappelen zijn de rijpingsgrenzen van fruit 50-60 dagen;
• de middenvroege groep groentegewassen begint na 80 dagen te rijpen;
• wortelgewassen van medium late variëteiten na het planten rijpen in 95-100 dagen;
• late aardappelen kunnen in 110–120 dagen worden geoogst.

Afhankelijk van de aardappelsoort kan het vruchtvlees wit, geel, paars, rood zijn. De vorm van de aardappel is rond, langwerpig, cilindrisch.Naast deze indicatoren wordt aandacht besteed aan de belangrijkste kenmerken van het ras: opbrengst, weerstand tegen kou en droogte, weerstand tegen ziekten en plagen.

Geen geschikte variëteit

Onder het grote aantal variëteiten is er een geschikte variëteit die zich aanpast aan klimatologische kenmerken, bodemsamenstelling en individuele voorkeuren.

Voor sommigen is opbrengst extreem belangrijk, voor anderen is het noodzakelijk dat de aardappelen tijdens het koken koken. Je kunt soorten vinden die geweldig aanvoelen op zand- en kleigronden, droogte en kou goed verdragen.

Experts in de groenteteelt raden aan om verschillende soorten aardappelen te planten, waardoor je zeker een goede oogst van wortelgewassen kunt oogsten.

Zaden van slechte kwaliteit om te planten

Het plantmateriaal wordt geselecteerd en zorgvuldig onderzocht. Geschikt voor het planten van middelgrote aardappelen (gewicht 80 g), zonder beschadigingen, vlekken en rot. Beschadigde zaden mogen niet worden achtergelaten voor reproductie, anders zal er een slechte ontkieming, een lage opbrengst en een hoog risico op het ontwikkelen van ziekten zijn.

Het geselecteerde plantmateriaal wordt in een aparte container bewaard. De kamer moet koel zijn, ongeveer +2 graden.

Knollen van elke soort aardappel gedesinfecteerd voor het planten. Voor dit doel worden de zaden gedurende 30 minuten in een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat geplaatst; kopersulfaat kan aan de samenstelling worden toegevoegd.

Zonder ontkieming zullen zaailingen langzaam verschijnen, de opbrengst zal laag zijn. De meest gebruikelijke kiemmethode is lichte kieming. Het plantmateriaal wordt in één laag over het oppervlak verdeeld, de kamertemperatuur moet +8 graden zijn. In deze toestand blijven ze staan ​​totdat er spruiten van 1 cm lang verschijnen De aardappelen worden periodiek omgedraaid.

Meerdere soorten tegelijk planten

Het komt voor dat de variëteit wordt geselecteerd in overeenstemming met de klimatologische omstandigheden, plantregels worden gevolgd en de groente niet groeit. De reden kan zijn dat alle soorten op dezelfde dag zijn geplant. Het is niet goed.

Vroegrijpe aardappelen worden in de lente vóór alle anderen geplant, omdat ze niet bang zijn voor een koudegolf. Rassen met gemiddelde fruitrijpingsgrenzen beginnen te worden geplant wanneer de luchttemperatuur opwarmt tot +13 graden. Late rassen worden het laatst geplant als de temperatuur rond de +21 graden daalt.

De methode voor het planten van verschillende aardappelzaden kan er als volgt uitzien. Op het voorbereide perceel worden voren gemaakt, waarin om beurten vroege variëteiten worden geplant en vervolgens middenvroeg en laat.

Landen

Een van de belangrijkste redenen waarom aardappelen niet in de tuin groeien, is een slechte grond. De groente ontwikkelt zich het beste in lichte, vruchtbare, goed beluchte grond.

Grond met een hoge zuurgraad is categorisch niet geschikt. Het is niet aan te raden een gebied te kiezen waar het grondwater te dicht langs het oppervlak stroomt. Knollen worden klein met een lage smakelijkheid.

De grond wordt van tevoren voorbereid voordat aardappelen worden geplant. Sinds de herfst wordt de site tot een diepte van 30 cm gegraven en worden er meststoffen aangebracht. Rotte mest en humus, superfosfaat en kaliumnitraat zijn het meest geschikt. Als de grond zuur is, voeg dan dolomietmeel of houtas toe.

Gebrek aan vruchtwisseling

Elk jaar geeft de grond de planten veel voedingsstoffen en is daardoor uitgeput, daarom wordt het niet aanbevolen om aardappelen meerdere jaren achter elkaar op dezelfde plaats te planten. Bovendien hopen bacteriën en ongedierte zich op in de bodem.

De beste buren voor aardappelen zijn maïs, zuring en uien. Kool, komkommer, rode biet, rogge zijn goede voorgangers. Aardappelen ontwikkelen zich slecht na gewassen als zonnebloemen, aubergines en tomaten.

Kijk eens ook

Instructies voor het gebruik van de Apache-remedie voor de coloradokever, hoe te fokken

Verarmde grond

Voor 3-4 jaar constante teelt van aardappelen in hetzelfde gebied is de grond uitgeput, dus bemesting is vereist.

In de herfst worden humus, superfosfaat en kaliumsulfaat geïntroduceerd. Als de grond zuur is, wordt kalkhoudend uitgevoerd. Het is handig om elke grond met houtas te bemesten. Het bevat veel sporenelementen (fosfor, kalium, calcium). 10 m2 m vereist 8 kg houtas.

Tijdens het ploegen van het land in de lente wordt aanbevolen superfosfaat, compost, mestinfusie toe te voegen en de componenten in te bedden tot een diepte van 12 cm. Verse mest mag niet worden ingebracht. Het vermindert de smakelijkheid van aardappelen, de vruchten worden waterig. Bovendien neemt het risico op het oplopen van schimmelziekten toe.

Het wordt aanbevolen om stikstofmeststoffen toe te passen tijdens de voorjaarsvoorbereiding van de grond voor aanplant, maar ook vóór de eerste aardappelen hakken.

Gedurende het hele groeiseizoen is het nuttig om wortel- en bladvoeding uit te voeren. De belangrijkste componenten van oplossingen kunnen uitwerpselen van pluimvee, koeienmest, ureum en grassen zijn.

Diepe landing

Als de aardappelen te diep worden geplant, komen de zaailingen langzaam en later dan normaal uit. Dit komt door de slechte toevoer van warmte en zuurstof vanaf het aardoppervlak. In dit geval zullen de spruiten zwak zijn, zal de opbrengst afnemen.

U kunt aardappelen in een plantgat met een diepte van 5 tot 11 cm planten. Hoe lichter de grond, hoe dieper de zaaidiepte. De optimale kuildiepte wordt geacht 8 cm te zijn en tegelijkertijd is het nuttig om de grond te bemesten. Tijdens het planten wordt in elk gat een mengsel van humus, houtas en superfosfaat gelegd.

Ongeschikte landingsmethode

Er zijn veel manieren om aardappelen te planten. Bij het kiezen moet u allereerst rekening houden met de samenstelling van de grond. De meest populaire plantmethode is de soepele methode. In vooraf voorbereide voren worden uitsparingen gemaakt waarin plantmateriaal wordt geplaatst en bedekt met aarde.

Andere bekende methoden voor het planten van groentegewassen zijn als volgt.

• Als de grond licht is, is zand de sleufoptie. Graaf greppels met een diepte van 13 cm op een afstand van 73 cm. Sinds de herfst wordt verrotte mest, zaagsel of stro in de voorbereide sleuven gestort. Tijdens de winter zullen ze ontbinden en de grond verwarmen. In het voorjaar worden aardappelen met tussenpozen van 40 cm in greppels gelegd, met deze methode kan twee weken eerder worden geplant.
• Als de grond zwaar en nat is, is een nokplantmethode ideaal. De taludhoogte kan meer dan 15 cm bedragen.

Gedurende het hele groeiseizoen wordt aanbevolen om drie keer water te geven: twee weken na het planten, tijdens de bloei en drie weken voor de oogst. Hooien en wieden zijn belangrijke punten in de gewasverzorging. Hilling wordt onmiddellijk na het verschijnen van de eerste scheuten en de tweede keer vóór de bloei uitgevoerd.

Groei

Bij aardappelen is het gebruikelijk om vijf groeiperiodes te onderscheiden:

1. Knolkieming en opkomst van de eerste scheuten.
2. Het uiterlijk van een groene stengel met de eerste bladeren.
3. Knopvorming en het begin van de bloeiperiode.
4. Actieve bloei en beëindiging van de groei van toppen.
5. Het drogen van de toppen en de uiteindelijke vorming van wortelgewassen.

De aardappelgroei kan in elk van deze stadia stoppen. De reden is onjuiste zorg, de terugkeer van vorst, regenachtig of droog weer, een invasie van ongedierte, infectie met infecties.

Hoeveel aardappelen groeien

De eerste jonge zaailingen onder warme weersomstandigheden beginnen binnen 23 dagen te verschijnen. Als het weer lang op + 20 graden blijft, verschijnen de eerste scheuten al op de 16e dag. De kiemtijd wordt vertraagd door koud weer.

Nodig hebben aardappelen planten in de opgewarmde grond (+10 graden) en ondiep, in de bovengrond, is het het beste om het plantmateriaal eerst te laten ontkiemen.

Zaailingen kunnen ongelijk verschijnen vanwege verschillende zaaidieptes, verschillende knolgroottes, bij het kiezen van aardappelrassen met verschillende rijpingsperioden.

Klimaat en landingsdata

Het tijdstip van het planten van aardappelen wordt bepaald aan de hand van enkele criteria: luchttemperatuur, bodemvochtigheid (te natte grond leidt tot bederf van plantmateriaal en niet tot kieming), de geselecteerde variëteit.

Soms ontwikkelen aardappelstruiken zich niet vanwege het niet naleven van plantdata. Meestal begint het plantwerk begin mei, maar het is beter om je te concentreren op de weersomstandigheden.

De grond moet opwarmen tot 8-10 graden tot een diepte van 10 cm, de kans op vorstterugkeer is dan minimaal. In gebieden met verschillende klimatologische omstandigheden warmt de grond op verschillende tijdstippen op.

Waarom zijn de aardappelen gestopt met groeien?

De groei van knollen en het grondgedeelte van het groentegewas kan stoppen door slecht weer, slechte verzorging, gebrek aan voedingscomponenten en als gevolg van plaagaanvallen. Aardappelen stoppen met groeien bij warm weer, bij gebrek aan regelmatig water geven.

Wat te doen als aardappelen niet ontkiemen?

Als aardappelscheuten niet zijn verschenen tegen de geschatte, berekende tijd, moeten maatregelen worden genomen:

• Zorg er allereerst voor dat de aardappelen niet te diep gepoot worden. Het is voldoende om een ​​paar knollen in te graven en te zien. Als dit het geval is, duurt het ontkiemen 7-10 dagen.
• Als het weer warm en droog is, zal water geven de kieming van zaden helpen versnellen.
• Het is erger als de spruiten niet verschijnen als gevolg van rottende knollen of schade door ongedierte. In dit geval wordt al het plantmateriaal opgegraven en verbrand, het landperceel moet worden behandeld met fungiciden.

In het besmette gebied is het beter om een ​​ander gewas te planten dat er immuun voor is aardappelziekten... In een ander gebied kunt u vroege aardappelsoorten planten en tijd hebben om een ​​rijke oogst te verzamelen.

Oogst

Het telen van aardappelen is niet moeilijk, maar sommige ongunstige omstandigheden kunnen de opbrengsten verminderen:

• te koud of warm weer;
• dichte aanplant;
• gebrek aan vocht, vooral tijdens de bloei;
• gebrek aan lucht in de bodem;
• overmaat of gebrek aan voedingscomponenten;
• gebrek aan licht.

Kijk eens ook

Beschrijving van Tuleevsky-aardappelen, planten en verzorgen

De opbrengst kan afnemen en de knollen verliezen hun smaak en uiterlijk of zijn niet volledig gevormd.

Klein fruit

Een klein aardappelgewas kan worden gevormd door veel ongunstige factoren:

• Een veel voorkomende oorzaak is een schimmelziekte - Phytophthora. Als de struiken beschadigd zijn, rotten de knollen niet, maar stoppen ze alleen met groeien.
• Een teveel aan stikstof leidt tot de actieve ontwikkeling van groene massa. Alle voedingscomponenten gaan omhoog, wortelgewassen ontwikkelen zich slecht.
• Hoge luchttemperatuur. Als de hitte kwam tijdens de periode van actieve groei van wortelgewassen, stopt hun groei. Zelfs als de temperatuur snel daalt, zullen de knollen klein zijn.
• Gebrek aan vocht zorgt ook voor een kleine oogst.

Regelmatig water geven bij warm weer, naleving van de dosering bij het toedienen van meststoffen, preventieve behandelingen tegen ziekten en plagen, zullen helpen om een ​​grote en smakelijke oogst te verzamelen.

Rot fruit

Het aardappelgewas kan rotten. De reden is nat, regenachtig weer, te dicht beplante struiken, schimmel- of bacteriële infecties.

Als er droge en gele toppen verschijnen tussen de groene struiken van aardappelen, ontwikkelt zich hoogstwaarschijnlijk een soort ziekte. Aardappelrot kan worden veroorzaakt door: Phytophthora, fusarium, zwarte poot, ringrot. Zieke struiken worden opgegraven en verbrand.

Een andere reden voor rottende knollen tijdens de groei is een teveel aan stikstof in de grond. Er worden holtes gevormd in de knollen en het vruchtvlees begint te rotten. Het volgende jaar moet u de toepassing van stikstof verminderen en het kalium verhogen.

Weinig eierstok en fruit

Er worden maar weinig eierstokken en vruchten gevormd door warm weer en droge lucht. In dit geval vallen de eierstokken eraf. De struiken zien er traag, uitgemergeld uit, de knollen zijn klein en ze zijn klein.In dit geval moet u het gebied water geven met water en het behandelen met Zirkoon.

Als de stengel vlak is, de bladeren groen zijn, ziet de hele struik er gezond uit, maar er zijn geen eierstokken, dan heeft dit geen invloed op de kwaliteit en kwantiteit van het gewas. Je moet ook weten dat niet alle soorten kunnen bloeien.

Ziekten en plagen

Ziekten en plagen kunnen de toestand van de struiken aanzienlijk verslechteren en de opbrengsten verminderen. De groente vertraagt ​​en stopt met ontwikkelen. De ziekte kan worden veroorzaakt door virussen, bacteriën en schimmels die via bladeren, wortels en beschadigingen de plant binnendringen.

Schimmelziekten van aardappelen

Sporen van schimmelinfecties worden verspreid door wind, insecten, water. Onder gunstige omstandigheden voor hen (koud weer en hoge luchtvochtigheid) beginnen schimmels zich actief te vermenigvuldigen en verspreiden ze zich over grote gebieden.

Aardappelvirusziekten

De meest voorkomende virale ziekte is mozaïek, dat drie varianten heeft. De reden is een afname van de immuniteit van planten als gevolg van onjuist water geven, een gebrek aan voedingsstoffen in de bodem, schade aan struiken door ongedierte.

De bladeren van de plant krullen, veranderen van kleur, er verschijnen lichtbruine vlekken. Na verloop van tijd is de stengel beschadigd en worden de bladeren helemaal geel, droog en beginnen ze af te vallen.

Aardappelbacteriële ziekten

Gedurende het groeiseizoen kan een bacteriële infectie optreden. De meest voorkomende infectiebron is zaad. Rot dat knollen aantast, is bijzonder gevaarlijk en wordt ongeschikt voor voedsel.

Aardappel Phytophthora

Het eerste teken van Phytophthora is het verschijnen van bruine vlekken op de bladeren. De binnenste helft van de bladplaat is bedekt met een witte blos. Als u niet met de behandeling begint, zijn binnen een maand alle aardappelplantages besmet met de ziekte. De bladeren worden bruin en ook de knollen worden aangetast. Na verloop van tijd worden de toppen dunner, rotten, verdorren en drogen ze uit. Gedurende een maand wordt het elke week aanbevolen om de struiken te verwerken met Bordeaux-vloeistof.

Droogrot van aardappelen

Droogrot of fusarium is een schimmelziekte die tijdens de groei het bodemdeel van de plant aantast. Het ontwikkelt zich het vaakst op knollen tijdens opslag. Het verspreiden begint bij droog, warm weer.

Bij fusarium veranderen de bladeren van kleur. Hun randen worden bruin-paars en de bovenkant begint lichter te worden. Geleidelijk verdorren de bladeren, de stengel wordt donkerder, er verschijnen bruine vlekken op de vruchten, bedekt met een witgrijze bloei.

Zwarte aardappelbout

De zwarte poot kan de hele aardappeloogst ruïneren. De stengel en wortels beginnen te rotten, de bladeren krullen, worden taai. De knollen worden zacht en ruiken onaangenaam. Rot kan zowel van binnenuit als van buitenaf ontstaan. Een preventieve maatregel is het behandelen van zaad met speciale preparaten.

Ringrot van aardappelen

Ringrot is een veel voorkomende bacteriële infectie. Het is problematisch om de ziekte in het beginstadium op te merken. Wanneer de bladeren en toppen beginnen te verdorren, is de plant al van binnenuit besmet.

In de aderen van de bladeren wordt het sap geelbruin, wat duidt op het proces van verval. Verrotte ringen en vlekken zijn niet alleen zichtbaar op het oppervlak van de knollen, maar ook aan de binnenkant wanneer ze worden gesneden. Het beschadigde deel van de aardappel vult zich met een olieachtige vloeistof, die na verloop van tijd bruin wordt.

Medvedka

Volwassen insecten (tot 6 cm lang) en berenlarven veroorzaken aanzienlijke schade in groentebedden. Ze beschadigen de wortels en stengel van aardappelstruiken, knagen door wortelgewassen. In de strijd tegen de beer gebruiken ze folkmethoden en chemicaliën (Prestige, Aktara, Masterpiece).

Colorado kever

De coloradokever voedt zich met de bladeren van nachtschadegewassen, maar geeft vooral de voorkeur aan aardappelen.Hij eet bladstelen, maar raakt bloemen, stengels en wortels niet aan. Als u geen actie onderneemt, stopt de plant met ontwikkelen en worden de knollen klein.

Van de Coloradokever gebruiken ze middelen als Confidor, Regent, Commander. U moet het verschijnen van onkruid niet toestaan, het is noodzakelijk om de vruchtwisseling te observeren, het is belangrijk om plantmateriaal op tijd te planten en alle plantenresten na het oogsten van de site te verwijderen.